نسل‌کشی مداوم بی‌اعتنا به جامعه جهانی

نویسنده: اباصلت کبیری، سرهنگ ارتش و کارشناس ارشد علوم سیاسی

دیپلماسی ایرانی: رژیم صهیونیستی، سرانجام بازداشتِ دکتر حسام ابوصفیه، رئیس بیمارستان کمال عدوان در شمال غزه را تایید کرد. این در حالیست که صهیونیست ها با کتمان و انکار موضوع دستگیری، پیش از این ادعا می کردند اطلاعی از سرنوشت دکترابوصفیه ندارند. به نظر می رسد فشار سازمان‌های بین المللی از جمله عفو بین‌الملل در این باره، موثر واقع شده و اسرائیل، مجبور به اعتراف شده است.

آخرین تصویر از ابوصفیه، ده روز قبل، او را در حرکت به سمت تانک های اسرائیلی نشان می داد.

علی رغمِ محکومیتِ جهانی، رژیم صهیونیستی همچنان در هدف قراردادنِ زیرساخت‌ها، غیرنظامیان، خبرنگاران و کادر پزشکی و درمان، حدِّ یقفی را نمی شناسد. صدور رای محکومیت برای نتانیاهو از طرف دیوان کیفری بین المللی (آی سی سی) و محرز شدن انجام جنایت جنگی، نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت توسط ارتش اسرائیل نیز نتوانسته رژیم صهیونیستی را در ارتکاب اقدامات وحشیانه، مانع شود. دو قطعنامه اخیر سازمان ملل و شورای امنیت هم که بر لزوم آتش بس و توقف جنگ، تاکید داشت از طرف اسرائیل، نقض شده است.

بی اعتنائی سران صهیونیستی بر قواعد و معاهده های بین المللی و هدف قرار دادنِ عمدی کارکنان مراقبت های بهداشتی و خبرنگاران، معادلِ ارتکاب نسل‌کشی است که در پرونده متشکله از سوی کشورِ آفریقای جنوبی در دادگاه بین‌المللی دادگستری لاهه بدان استناد شده است.

نالدی پاندور، وزیر امورخارجه آفریقای جنوبی در یادداشت ارسالی خود به روزنامه ساندی تایمز، اذعان می دارد: "حتی در تاریک ترین روزهای آپارتاید، ما در معرضِ بمبارانِ هدفمندِ بیمارستان ها نبودیم."

در تازه ترین جنایت در حوزه رسانه، روز پنج شنبه ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، پنج خبرنگار، پس از حمله هوائی اسرائیل به یک ون در اردوگاه آوارگان نصیرات در غزه کشته شدند. این مینی بوس، متعلق به شبکه خبری القدس بود که در آتش، سوخت. نیروی هوایی اسرائیل، اعلام نمود که "تروریست ها" را کشته است.

بر اساس آمار منتشره از سوی وزارت بهداشت غزه که به تائید سازمان دیده بان حقوق بشر سازمان ملل نیز رسیده، از ابتدای جنگ غزه تاکنون، بیش از یک هزار نفر از کادر پزشکی و درمان و ۲۰۱ نفر خبرنگار، توسط اسرائیل به شهادت رسیده اند. کشته شدن این تعداد خبرنگار و کادر درمان، اتفاقی و عادی نیست. در تحلیل اعداد ذکرشده می توان گفت که رژیم صهیونیستی، در کنار اینکه مانع از تحویل منابع پزشکی به غزه می شود، همچنین از اطلاع رسانی جنایات در این نقطه از کره زمین به شدیدترین وجه، پیشگیری می کند.

حمله عمدی به مراکز درمانی، هدف قراردادن آمبولانس ها، تخریب بیش از نیمی از بیمارستان‌ها و کشتن پرستاران، پزشکان و امدادگران، یک تاکتیک پاکسازی قومی با هدفِ غیرقابل سکونت ساختن منطقه برای کسانی است که زنده می مانند. این اقدامات، نباید رسانه ای شود لذا تمامی کسانی که قلم بدست و دوربین بر دوش دارند (خبرنگاران) نیز هدفِ کشتار، قرار می گیرد.

در طولِ تاریخ بشریت، به اندازه دوران حکمرانیِ صهیونیست ها، کشتارِ هدفمند، رخ نداده است آن هم در برابرِ دیدگان مردم جهان. اسرائیل در ۷۰ سال گذشته، بصورت هدفمند، سیاستِ کشتار سیستماتیک را بر علیه غیرنظامیان با هدفِ کتمانِ واقعیت و ممانعت از افشای جنایات خود، مستمر انجام می دهد. ترورهایِ هدفمند اسرائیل برای سانسورِ حقایق و ذبحِ وقایع صورت می گیرد و این بر خلاف رسالتِ خبرنگارانِ متعهدی است که لزومِ اطلاع رسانیِ صحیح را در میدان‌های جنگ، پیشه ساخته اند.

شیرین ابوعاقله، ناجی العلی، چنگیز مصطفایف و مری کالوین، جزء اصحاب رسانه بودند که در صحنه های نبرد در اقصی نقاط جهان، حاضر شدند و به انعکاس جنایات جنگی و واقعیات میدان، پرداختند و هرکدام، مغضوب جنایتکاران شدند و هدفمند، کشته شدند. اسرائیل اما در کشتارِ هدفمندِ دو قشرِ خبرنگار و کادر درمان، دستِ برتر را دارد. دو قشری که برای جان انسان، مهم و حیاتی اند.

به زعمِ رونین برگمن، این سیاستِ رژیم صهیونیستی که تضمین بقای اسرائیل را در پی دارد، برگرفته از آموزه های تلمود است. بدین معنی که سران رژیم صهیونیستی، با کشتارِ هدفمند، به‌صورت پیش دستانه، بازیگرانی که نیت دشمنی با اسرائیل را دارند، از بین می برد. حضیضِ اخلاقی اسرائیل در کشتارِ هدفمندِ خبرنگاران و کادر پزشکی و درمان، در راستای سیاست اصلی این رژیم برای نسل‌کشی و سانسور حقایق، تمامی ندارد. چنانچه تشکیل آن بر پایه غصب و اشغالگری بوده، بقای آن نیز بر ترور، استوار است. سازمان های نظامی و اطلاعاتی اسرائیل نیز در این مسیر عمل می کنند و هرآنچه به‌صورت قانونی برای اسرائیل، میسّر نشود، به‌صورت غیر قانونی و از طریق کشتارِ هدفمند کسب می شود.

کشتنِ خبرنگاران و کادر درمان در غزه در کنار ترور رهبران مقاومت و دانشمندان هسته ای ایران، در سیاست رژیم صهیونیستی با اسباب کشتارِ هدفمند، قابل تعریف و بازخوانی است.