پیامدهای سقوط بشار اسد

نویسنده: اکبر فیجانی، مدرس دانشگاه

دیپلماسی ایرانی: سقوط دولت سوریه یک توطئه از جانب اسرائیل، آمریکا، انگلیس و همراهی بعضی از متحدان آنها بود که توسط تروریست ها و گروه های فریب خورده داخلی و خارجی اجرا شد. گرچه رسانه های وابسته به نظام سلطه تلاش می کنند بی کفایتی دولت اسد و نارضایتی های داخلی را عامل اصلی و مستقل سقوط نظام سوریه معرفی کنند، اما بازیگران خارجی، به‌ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی، در این ماجرا نقش تعیین کننده داشتند. 

بدون شک مشکلات داخلی، نارضایتی ها، نبود مردم سالاری و عدم رسیدگی کافی به درخواست های سیاسی اجتماعی مردم، در شکست سریع اسد نقش داشت؛ اما دشمنان خارجی سوریه با دامن زدن به اختلافات، فریب افکار عمومی و دادن وعده به مقامات و گروه ها، انگیزه مقاومت و توان دولت و ارتش سوریه را کاهش دادند و زمینه سقوط آن را فراهم کردند. به علت اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خاص سوریه در منطقه خاورمیانـه و حمایت آن از نیروهای مقاومت، همواره برای آمریکا و متحدانش بسیار مهم بوده است که از توسعه و پیشرفت آن مانع شوند و دولت اسد را سرنگون کنند و رژیمی همسو با غرب در آن کشور مستقر کنند. 

اکنون با سقوط دولت سوریه و خلاء قدرت ناشی از آن، هرج و مرج، اختلافات قومی و مذهبی، افراط گرایی، رقابت خشونت آمیز بر سر قدرت، ترور نخبگان، تخریب زیرساخت ها، جنگ داخلی و جدایی طلبی، سوریه و دیگر مناطق غرب آسیا را تهدید می کند. 

مسلم است که آمریکا و متحدانش تهدیدات مذکور را بیش از پیش ترویج و تشدید خواهند کرد؛ زیرا بی ثباتی و جنگ های داخلی تضعیف بیشتر گروه های مقاومت و کشورهای منطقه و احتمالا تجزیه این کشورها را موجب می شود و به تحقق اهداف شوم آن دشمنان بشریت کمک می کند. 

در این میان اسرائیل حداکثر سوءاستفاده را خواهد کرد و با ترور مضاعف نخبگان، تخریب زیرساخت ها و تشدید اختلافات، سوریه را تا حد امکان تضعیف و زمینه تجزیه آن را فراهم خواهد کرد. 

در بحبوحه جنگ خلیج فارس نیز رژیم صهیونیستی بیش از پانصد، و به روایتی چند هزار، دانشمند عراقی را سر به نیست کرد. 

با توجه به اینکه هدف نظام سلطه، با تاسی به نظریه پردازانی مانند برنارد لوئیس، تجزیه و تضعیف کل کشورهای منطقه خاورمیانه و تسلط بی منازعه بر آنهاست، آمریکا و متحدانش درصدد اجرای پروژه ای مشابه سوریه علیه دیگر کشورهای منطقه، بویژه عراق و ایران، هستند. از این رو بصیرت، هوشیاری و اتحاد گروه های مقاومت، و ملت ها و دولت های منطقه برای خنثی سازی و مقابله با توطئه ها و تهدیدات حتمی در آینده و پیشگیری از حوادث مشابه ضروری است.