بشار الاسد رفت!

دیپلماسی ایرانی: من در پی نقد او و قدرت دولت و حکومت او الان نیستم! بماند به داوری مصلحان و منصفان. در زندگی دیپلماتیکم دو بار حافظ الاسد را دیدم و سه بار بشار الاسد را. پدر زیرک تر و منطق درک حقیقت را بیشتر داشت ولی هر دو در تحمل و مدارا محبت و مهر نداشتند! بگذریم ما با دو اسد و دو شخصیت روبه‌رو هستیم، بشار الاسد حتی در راستای حفظ میراث پدر خردمندانه عمل نکرد، ملاقات هایم با وی و پدرش با حضور وزرای وقت امور خارجه و یک بار هم پنجاه دقیقه خصوصی بود.

به وی گفتم تاریخ حضور سوریه در لبنان تمام شده؛ هم مردم لبنان و هم مردم سوریه و هم اروپا و آمریکا و هم اسرائیل برای سوریه و شما هزینه درست می‌کنند، گفت آیا ما باید لبنان را ترک کنیم ؟! البته با متلک و توام با ناراحتی! گفتم فرزند زمانه باشید، روزی برای امنیت لبنان و مردم و بر حسب موافقت کشورهای عربی و قدرت های جهانی بر حسب مصوبه ملل متحد وارد شدید، تلاش کردید مستقر شدید و صلح و امنیت به قول خودتان برقرار کردید، الآن باید شجاعانه و شرافتمندانه خارج شوید؛ البته زمان بندی برای خروج و توام با ما به ازای آن را تعریف کنید. متاسفانه به دلیل آنکه فرزند زمانه نبود ارتش نیروهای مخوف امنیتی اش با سر شکستگی از لبنان زمانی خارج شدند که بحران جدید خاورمیانه آغاز شده بود.

بشار می‌توانست با احترام به ملت خود و حرمت حق مردم و استقرار دمکراسی ادامه دهد و سوریه پیشرفته ای را تحویل دهد. متاسفانه حواریون امنیتی وی جهان دیگری برایش ترسیم کردند. سقوط بشار اسد به عوامل داخلى قدرت، مافیای امنیتی ارتش، عدم بازسازى ارتش سوریه، توهم پس از پیروزى بر داعش که آن هم توسط سردار شهید انجام گرفت، انحلال گروه هاى دفاع مدنى، معضلات اقتصادى و افزایش نارضایتى مردمى و تغییرات منطقه ای براى تحقق خاورمیانه جدید به هم ریخت و فرو پاشید.

عدم ثبات در سوریه بیشتر از همه به زیان مدعی عثمانیسم مدرن خواهد بود. و آینده بسیار دهشتناک و پیچیده ای را به همراه خواهد داشت... بشار و حکومت او دیگر نیست اما سوریه هست، مقاومت هست و مردم متمدن و مظلوم و مسلمان سوریه هم هستند.