تغییر خط سیاست داخلی لندن
سوناک و بازگشت دیوید کامرون
دیپلماسی ایرانی: هرچقدر برکناری «سوئلا براورمن» از سمت وزیر کشور بریتانیا هیچ‌کسی را شگفت‌زده نکرد، به همان اندازه انتصاب دیوید کامرون، هفت سال پس از کناره‌گیری از نخست‌وزیری، این بار در مقام وزیر خارجه بسیاری را حیرت‌زده کرد.این تصمیم را باید قماری سیاسی دانست که شاید به جای تضمین ادامه نخست‌وزیری ریشی سوناک، او را به دردسری جدی بیندازد.
این اقدام ممکن است کار را بار دیگر به یک جنگ سیاسی تمام‌عیار در داخل حزب محافظه‌کار بکشاند؛ جنگی که آخرین بار یک سال پیش با کناره‌گیری لیز تراس بعد از کمتر از 50 روز از مقام نخست‌وزیری پایان یافته بود. سوناک در بیش از یک سال اخیر تلاش کرده است آرامش را به دولت بحران‌زده‌ای که به ارث برده بود، بازگرداند. سیاست‌های اقتصادی لیز تراس، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا، ارزش پوند را در برابر دلار به پایین‌ترین نرخ خود در چند دهه گذشته رسانده بود و تورم را دو‌رقمی کرد.
نرخ بهره صعودی بود و حزب حاکم محافظه‌کار همچنان در تلاش بود زخم‌های خود را پس از دورانی پر‌التهاب التیام بخشد. ریشی سوناک علاوه بر وظیفه سکان‌داری دولت بریتانیا، تلاش کرد شخصیت سیاسی قابل قبولی از خود هم‌راستا با حزب محافظه‌کار متبوعش ارائه دهد. به نوشته سی‌ان‌ان همه این اقدامات ممکن است پس از اقدام غیرمنتظره او مبنی بر انتصاب دیوید کامرون، نخست‌وزیر سابق به عنوان وزیر خارجه بریتانیا، مخدوش شود. سوناک این اقدام را پس از عزل سوئلا براورمن از سمت وزیر کشوری بریتانیا انجام داد. براورمن، وزیر کشور سابق بریتانیا اخیرا تظاهرات حامیان فلسطینیان را مورد انتقاد شدید قرار داده بود.
کامرون البته به‌عنوان نخست‌وزیری شهرت دارد که در سال ۲۰۱۶ همه‌پرسی برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) را برگزار کرد. او که از چهره‌های میانه‌روی حزب محافظه‌کار محسوب می‌شود، در جریان همه‌پرسی، کارزار «ماندن در اتحادیه اروپا» را رهبری می‌کرد و تصمیم غافلگیرکننده بریتانیا مبنی بر خروج از اتحادیه اروپا منجر به استعفای او در بامداد اعلام نتایج شد. استعفای تقریبا یک‌شبه، محافظه‌کاران میانه‌رو حامی سبزها و اصلاحات اجتماعی را از صحنه سیاسی بریتانیا بیرون راند و فضا را برای چهره‌هایی همچون براورمن باز کرد.
برخی بر این باور بودند که اظهارات بحث‌‌برانگیز براورمن منجر به شکست حزب در انتخابات پیش‌رو و در نهایت جایگزینی سوناک خواهد شد. با این حال باور جمعی بر این بود که نخست‌وزیر کنونی ضعیف‌تر از آن است که بتواند با عواقب برکناری وزیر کشور کنار بیاید. بسیاری همچنین بر این باور بودند که علت حفظ براورمن در یکی از جایگاه‌های کلیدی کابینه در درجه اول به دلیل مدیریت حزب و جلب رضایت راست‌گرایان حزب است؛ زیرا آنها بارها ظن گرایش سوناک به جرگه لیبرال‌ها را مطرح کرده بودند.
همچنین به نظر می‌رسد انتصاب کامرون و عزل براورمن پاسخی به انتقادها مبنی بر نمایان‌شدن چهره واقعی سوناک و گرایش او به جریان راست‌گرا باشد. به‌علاوه چنین می‌نماید که او با به‌کارگیری میانه‌روها قصد دارد ضمن دوری از هرج‌ومرج‌ها، خلأهای دولت خود را پر کند. سی‌ان‌ان به نقل از نتایج برخی نظرسنجی‌ها می‌نویسد که مقبولیت محافظه‌کاران تا حدودی افت کرده و به نظر می‌رسد بریتانیایی‌ها از آشفتگی صحنه سیاست خسته‌اند. سی‌ان‌ان این‌گونه تحلیل می‌کند که با این اوصاف به‌کارگیری میانه‌روها انتخابی معقول به نظر می‌رسد. با این حال سوناک باید با حزب خود کنار بیاید که با تکثر آرا میان اعضای محافظه‌کار پارلمان و شکاف میان آنها موضوع بسیار دشوار می‌نماید.
سوناک در سال گذشته تلاش کرد با برقراری اعتدال میان دسته‌های مختلف حزب محافظه‌کار، خود را به عنوان سفیر تغییر به اثبات برساند. او کمتر از یک ماه پیش با سخنرانی در کنفرانس سالانه حزب محافظه‌کار از سیاست ۳۰ سال گذشته این حزب انتقاد کرد و گفت: «در ۳۰ سال گذشته سیستم سیاسی تصمیم‌گیری آسان را به جای تصمیم‌گیری درست تشویق کرده است». این در حالی است که سوناک در همان سخنرانی از سیاست‌های براورمن مبنی بر اخراج پناه‌جویان دفاع کرد و خواستار مجازات سنگین‌تر مجرمان شد. از طرف دیگر، کامرون از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ با ائتلافی متشکل از محافظه‌کاران میانه‌رو و لیبرال‌دموکرات‌های طرفدار عضویت در اتحادیه اروپا دولت بریتانیا را رهبری کرد.
بسیاری از هم‌حزبی‌های او در آن زمان معتقد بودند کامرون بیش از اینکه به محافظه‌کاران واقعی نزدیک باشد، به لیبرال‌دموکرات‌ها گرایش دارد. با این حال برخی از محافظه‌کاران انتصاب کامرون را انتصاب خوبی می‌دانند و می‌گویند این نشان‌‌دهنده آمادگی حزب برای اتخاذ مجدد رویکردی «جدی و بالغ» است. اما بنا بر اظهارات یکی از وزرای کابینه بریتانیا، این افراد در اقلیت هستند.
دیوید کامرون هم بلافاصله پس از انتصابش تأکید کرد که در مسائل عمده نظیر مناقشه اسرائیل و فلسطینیان و جنگ اوکراین با نظرات جیمز کلورلی وزیر خارجه قبلی موافق است. در نتیجه احتمالا هدف از این انتصاب، تغییر شرایط سیاسی داخلی بریتانیا باشد نه خط سیاست خارجی‌اش. در یک سالی که سوناک به دفتر نخست‌وزیر در شماره ۱۰ داونینگ‌استریت نقل مکان کرده، با همه تلاش‌ها و اقدام‌هایش، محبوبیت حزبش چندان بالا نرفته و در نظرسنجی‌ها معمولا ۱۵ تا ۲۰ درصد از حزب اصلی مخالف یعنی حزب کارگر عقب بوده است. با توجه به اینکه در یک سال آینده باید یک انتخابات پارلمانی برگزار شود، همه انتظار دارند حزب محافظه‌کار پس از ۱۴ سال از قدرت کنار برود. به نظر می‌رسد سوناک امیدوار است با برگرداندن کامرون به کابینه، بخشی از رأی‌دهندگان که از سیاست‌های مهاجرستیزانه دولت او که سوئلا براورمن سردمدار و نماد آن بود دل خوشی نداشتند، نظرشان را تغییر بدهند./شرق
نظر شما :