اسرائیل سلاح استراتژیک آمریکا در کنترل منطقه

نویسنده: سعید محمدی کاوند، کارشناس مسائل آمریکا 

دیپلماسی ایرانی: در ایالات متحده و در سراسر جهان، بسیاری این سوال را مطرح می کنند که چرا، علی رغم برخی انتقادات، واشنگتن به حمایت نظامی، مالی و دیپلماتیک گسترده خود از اسرائیل ادامه می دهد. سیاستمداران آمریکایی دائماً به تعهد ایالات متحده در قبال اسرائیل تاکید دارند و هرگونه انتقاد از اسرائیل را «یهودستیزی» می‌خوانند. هری ترومن، رئیس جمهوری اسبق آمریکا، اولین رهبر جهانی بود که اسرائیل را در سال 1948 به رسمیت شناخت. همین امر باعث شد که روسای جمهورهای بعدی نیز موضعی حمایتی از اسرائیل اتخاذ کنند 

روابط نزدیک بین ایالات متحده و اسرائیل یکی از برجسته ترین ویژگی های سیاست خارجی ایالات متحده برای نزدیک به سه و نیم دهه بوده است. بیش از 3 میلیارد دلار کمک نظامی و اقتصادی توسط واشنگتن به اسرائیل ارسال می شود. ایالات متحده اغلب در سازمان ملل و سایر مجامع بین‌المللی حمایت همه جانبه خود را از اسرائیل، اعلام می کند. 99 درصد کمک‌های نظامی ایالات متحده به اسرائیل از زمان تأسیس این کشور صورت گرفته است. حمایت فزاینده ایالات متحده از دولت اسرائیل، مانند حمایت ایالات متحده از متحدان در سایر نقاط جهان، اساساً ناشی از نیازهای امنیتی عینی یا تعهد اخلاقی قوی به این کشور نیست. بلکه سیاست خارجی ایالات متحده در درجه اول برای پیشبرد منافع استراتژیک خود است. نقش خود انتصابی آمریکا به عنوان مدیر خاورمیانه نیز آن را به شغل میانجی صلح اسرائیل و فلسطین بدل کرده است هرچند که بسیاری از کارشناسان، آمریکا را عامل بی ثباتی منطقه می دانند. 

پس از پیروزی چشمگیر اسرائیل در جنگ 1967، زمانی که برتری نظامی خود را در منطقه نشان داد، کمک های ایالات متحده تا 450 درصد افزایش یافت. پس از جنگ داخلی 1970-1971 در اردن، زمانی که پتانسیل اسرائیل برای مهار جنبش های انقلابی در خارج از مرزهای خود آشکار شد، کمک های ایالات متحده هفت برابر شد. زمانی که اسرائیل به طور چشمگیری سرکوب خود را در اراضی اشغالی افزایش داد. و پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر علیه ایالات متحده، آمریکا کمک های خود به اسرائیل را دوباره افزایش داد.

از این رو، ادامه سطوح بالای کمک‌های ایالات متحده به اسرائیل به دلیل نگرانی برای بقای اسرائیل نیست، بلکه در نتیجه تمایل آمریکا به تداوم تسلط سیاسی بر فلسطینیان و تسلط نظامی خود بر منطقه است. 

در این میان آیپک بزرگترین لابی طرفدار اسرائیل در آمریکا است. نقش لابی طرفدار اسرائیل اغلب به شدت مورد توجه رسانه ها قرار می گیرد. حتی برخی ادعا می‌کنند که این لابی ها عامل اصلی تأثیرگذار بر سیاست ایالات متحده است. ایالات متحده از نظر مالی و سیاسی به عنوان یک حامی مهم برای اسرائیل عمل کرده است. و اسرائیل نقش ارزشمندی در کمک به ایالات متحده برای تسلط بر خاورمیانه ایفا کرده است. کارگزاران قدرت آمریکا بر این باور هستند که ایالات متحده می‌تواند از اسرائیل برای اعمال کنترل غیرمستقیم استفاده کنند. 

ایالات متحده قادر است بدون دخالت مستقیم نفوذ خود را در منطقه اعمال کند. دستگاه دیپلماسی واشنگتن، سیاست و دیدگاه منفعت طلبانه ای در سراسر جهان اتخاذ کرده، صرفا به دنبال فرصت طلبی و اعمال دیدگاه مداخله گرایانه خود است. صرفا یک مفهوم واضح دارد و آن هژمونی طلبی آمریکا در سرتاسر جهان است. در اصل دولت آمریکا با در پیش گرفتن سیاست هژمونی جویانه به دنبال تقویت جایگاه خود در ساختار بین الملل و کنترل قدرتهای دیگر است. آنان  تنها به دنبال اجرای سیاست هایی هستند که در راستای تأمین منافع شان باشد. و برای رسیدن به آن دست به هر اقدامی می زنند.