منتقدین دولت به جای تخریب به دنبال مقابله با ویروس تحریم و کرونا باشند

دیپلماسی ایرانی – متاسفانه بر اساس آمار، ارقام و گزارش هایی که در چند روز اخیر توسط سخنگوی وزارت بهداشت و درمان پیرامون بیماری کرونا ویروس در کشور مطرح شده است، ما شاهد رکوردشکنی های جدیدی، هم در حوزه آمار مبتلایان و هم آمار فوتی های در موج سوم شیوع این بیماری هستیم. هرچند که بسیاری از کارشناسان و مسئولین معتقدند میزان فوتی ها و مبتلایان بیماری کرونا در کشور ارقامی به مراتب بیشتر از آمار رسمی اعلامی توسط وزارت بهداشت و درمان است، اما به هر حال همین تعدادی رسمی اعلامی طی روزهای اخیر و اختلاف فاحش آن با هفته ها و ماه های پیش نشان از این دارد که کشور در وضعیت نامطلوب سلامت و بهداشت قرار گرفته است.

به موازات آن بر طبق اخبار و اطلاعات واصله به نظر می رسد که مراکز درمانی و بیمارستان های سراسر کشور هم دیگر جواب گو و پاسخ گوی حجم ورودی مبتلایان جدید نیستند. کما این که فرسودگی کادر درمان در بیش از هشت ماه مبارزه طاقت فرسا و شبانه روزی با کووید ۱۹ هم مزید بر علت ناتوانی و یا بهتر بگوییم کم توانی حوزه بهداشت و درمان در موج سوم شیوع ویروس کرونا شده است. در کنار آن نبود و یا کمبود کالاهای پزشکی، داروها و اقلام مورد نیاز برای تقابل هرچه بهتر و موثرتر با این ویروس در سطح جامعه نیز موجب پیچده تر و بغرنج تر شدن اوضاع شده است؛ شرایطی که متاسفانه نگرانی‌های جدی را در میان مردم ایجاد کرده است. اما به واقع چه کسی یا چه کسانی، چه دلیل و یا دلایلی را باید مقصر شکل گیری این شرایط ناگوار و تلخ در کشور دانست؟  

در سایه جمیع نکات یاد شده باید گفت که این تحریم‌های تقریبا بی سابقه کاخ سفید، به ویژه تحریم های سنگین بانکی، پولی و مالی ایران به دلیل سیاست فشار حداکثری دونالد ترامپ است که به عنوان زیربنای تمام چالش های کنونی کشور، کادر درمان و حوزه بهداشت و سلامت عمل می کند و سبب شده تا توش و توان لازم برای تقابل هر بهتر و موثرتر با بیماری کرونا و حتی سایر بیماری هایی که کشور با آن دست به گریبان است، عملا به محاق رود. همین تحریم ها سبب شده که نه تنها اقلام مورد نیاز برای خرید دارو و تجهیزات به منظور مقابله با شیوع بیماری کرونا و انتقال آن به کشور با چالش‌های جدی مواجه باشد، بلکه اخیرا اخباری در رابطه با تاثیر تحریم ها بر تامین انسولین مورد نیاز بیماران دیابتی در کشور هم خبر ساز شد و نگرانی ها را علاوه بر ویروس کرونا به سایر بیماری ها نیز کشانده است. کما این که ما پیشتر هم در خصوص تاثیر تحریم ها ظالمانه و یکجانبه آمریکا بر عدم ورود پانسمان های مخصوص بیماران «ای.بی» یا «بیماران پراونه ای» هم شاهد همین چالش ها بودیم که متاسفانه کار به مرگ تعدادی از این عزیران به دلیل نبود همین اقلام پزشکی مورد نیاز هم کشیده شد. در همین رابطه حتی شاهد واکنش تند مجید تخت روانچی، نمایند دائم ایران در سازمان ملل هم بودیم. این موارد یاد شده در کنار انبوهی از چالش های دیگر در حوزه بهداشت و درمان به روشنی نشان از آن دارد که تحریم های امریکا و سیاست فشار حداکثری کاخ سفید علاوه بر فشل کردن اقتصاد و معیشت کشور تا چه اندازه بر حوزه سلامت و بهداشت جامعه هم موثر بوده و کماکان موثر است.

با وجود آن که از زمان آغاز به کار ستاد ملی مبارزه با کرونا، جلسات این ستاد به طور منظم و مستمر با حضور مستقیم رئیس جمهور برگزار شده است و حتی با اوج گیری و تشدید شیوع کرونا در موج‌سوم بنا به صلاح دید مقام معظم رهبری حتی ظرفیت و پتانسیل کادر درمانی نیروهای مسلح هم برای مقابله با کووید ۱۹ به کار گرفته شد، اما به نظر می رسد که کماکان چالش ها و مشکلات زیربنایی ناشی از تحریم ها مانع از ایجاد سیر نزولی در آمار مبتلایان و فوتی های ناشی از بیماری کرونا شده است. لذا متاسفانه علیرغم تلاش‌های موثر وزارت بهداشت و درمان، حمایت نیروهای مسلح، تکاپوی بانک مرکزی، کل دولت و دیگر مسئولین، قوا و نهادها به نظر می‌رسد که باز هم روز کرونا است که بر همه این تلاش ها می چربد. چرا که بنا به گفته مکرر حسن روحانی، کشور عملا با دو ویروس تحریم‌های ظالمانه و یکجانبه ایالات متحده آمریکا و کرونا مواجه است.

حال نکته اینجاست که در مواجهه با این موضوع چه باید کرد؟ اکنون ذیل این شرایط حساس و ملتهب چه رویکردی باید برای کاهش مشکلات حوزه بهداشت و درمان اتخاذ کرد؟ با بررسی اجمالی و کلی می توان این گونه گفت که در نهایت تنها می توان دو رویکر اتخاذ کرد؛ رویکرد اول بسیار شبیه به برخورد دلواپسان و منتقدین دولت با رئیس جمهور طی روزهای اخیر است. به این معنا که به جای دستگیری از رئیس جمهوری به عنوان رئیس ستاد ملی مقابله با کرونا و حمایت، همراهی و همسویی با دولت، وزارت بهداشت و کادر درمان در تقابل با کرونا، کماکان بر آتش تفرقه افکنی در قالب توهین، تخریب و هتاکی به روحانی ادامه داد و دوباره دولت دوازدهم را در به وجود آمدن چالش های حوزه و درمان مقصر دانست، همچنان که این دلواپسان توپ افزایش نرخ ارز، تورم، رکود، رشد شتابان قیمت‌ها در بازار خودرو، مسکن، سکه، طلا و دیگر مسائل را به زمین ناکارآمدی دولت می اندازد و به تبع آن با موج سواری سیاسی و رسانه‌ای بر این مسائل بر آتش استیضاح رئیس جمهور و برکناری او از قدرت دمید. 

اما در مقابل آن رویکرد منطقی، عقلانی و صد البته در جهت تحقق منافع ملی این است که به جای تلاش برای تخریب دولت بر تعمیق اختلافات سیاسی داخلی، از هر طریقی به دنبال کمک به دولت بود تا خود این وحدت سیاسی میان مسئولین یک پالس مثبت و امید نسبی را در جامعه ایجاد کند. همچنانی که مقام معظم رهبری با بینش خود و ارزیابی درست از حساسیت شرایط حال حاضر کشور به جای خالی کردن پشت دولت به کمکش شتافت و دستور داد تا تمام توش و توان و ظرفیت کادر درمان نیروهای مسلح به یاری وزارت بهداشت بشتابد. لذا این دلواپسان که مدام ادعای ولایت مداری دارند به تبعیت از رهبر انقلاب جا دارد با اقدامات لازم در جهت ایجاد انسجام سیاسی داخلی تصمیمات جدی، راهبردی و عملیاتی را در کمک به دولت برای ریشه کن کردن ویروس کرونا اتخاذ کنند و به موازاتش برنامه واحدی هم برای تقابل با ویروس دوم یعنی تحریم‌های ظالمانه و یکجانبه ایالات متحده آمریکا داشته باشند. 

اینجاست که همین ظرفیت رسانه‌ای و سیاسی منتقدین دولت و دلواپسان، چه در قالب کاربران بی شمار توییتریشان و چه در قالب رسانه‌های وابسته به این جریان می توانند با یک جریان سازی رسانه ای در سطح منطقه و جهان سیاست ایالات متحده آمریکا را به چالش بکشند؛ سیاستی که مانع از ورود دارو، اقلام پزشکی و کالاهای اساسی، آن هم در این برهه حساس و سخت به کشور شده است. یعنی این بخش سیاسی و رسانه ای دلواپسان به جای تولید محتواهای تخریبی در جهت فشل کردن دولت می‌توانند به حمایت از دولت بپردازند و به جای اینکه روی مسائلی نظیر گره زدن برجام و مذاکره با آمریکا به افزایش نرخ ارز، خودرو، مسکن، طلا سکه و دیگر مسائل بپردازند دست به واکاوی و روشنگری علیه تحریم‌های آمریکا بزنند که در حقیقت یک جنایت تمام عیار علیه مردم ایران است. حال باید دید که آیا وجدان خفته این دلواپسان به جای موج سواری روی درد و بدبختی مردم زین پس به کمک دولت خواهد شتافت یا خیر؟ آیا شاهد بیدار شدن این وجدان ها خواهیم بود یا نه؟ آیا تلاش برای استیضاح روحانی و برکنار کردن او از قدرت در این برهه حساس شیوع بیماری در کشور که حتی از سوی تندترین منتقدان دولت هم یک طرح آمریکایی قلمداد شده است، کنار گذاشته خواهد شد یا نه؟ قضاوت بماند با خود دلواپسان.