گوردون بروان ؛ حزب کارگر در بحران

بحران در حزب کارگر بریتانیا ادامه دارد. محبوبیت این حزب روز به روز کاهش می یابد و احتمال اینکه در انتخابات آینده حزب کارگر صحنه سیاسی کشور را به حزب رقیب واگذار کند روز به روز افزایش می یابد.

 

با وجود چنین شرایطی در بدنه حزب کارگر، گمانه زنی در خصوص تغییرات اساسی درون حزب افزایش یافت و احتمال برکناری گوردن براون، نخست وزیر بریتانیا، شدت گرفت.

 

دیوید میلیبند، وزیر امور خارجه بریتانیا، که پیش از این از وی خواسته شده بود که در صورتی که گوردن براون نتواند نظر مساعد مقامات حزب کارگر را برای ادامه حضور خود به عنوان رهبر حزب کارگر جلب کند، وی جانشین او در این پست شود، اعلام کرد که این خبر شایعه ای بیش نیست و او همچنان از حضور گوردن براون به عنوان نخست وزیر حمایت می کند.

 

دیوید ملیبند با تکذیب این خبر گفت که من 48 ساعت گذشته در جلسات متفاوت بودم. من به همراه کاندلیزا رایس، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به نیویورک، کالیفرنیا و واشنگتن سفر کردم و فرصت دریافت چنین پیشنهادی را نداشتم.

 

دیوید میلیبند تنها کسی نیست که از ادامه حضور گوردن براون در راس حزب کارگر حمایت می کند. آلن جانسون، وزیر بهداشت بریتانیا، نیز یکی از حامیان نخست وزیر است. وی در مصاحبه اخیر خود به عنوان یکی از اعضای کابینه اعلام کرد که هیچ تمایلی برای تغییرات اساسی در درون حزب کارگر وجود ندارد. وی همچنین اعلام کرد که گوردن براون یک سال پیش مهره ای بسیار قدرتمند بود و در حال حاضر نیز مهره قدرتمند حزب کارگر به شمار می رود.

 

آقای جانسون معتقد است که نخست وزیر چهره ای است که باید مورد احترام واقع شود، نه اینکه دیگران او را دوست داشته باشند. وی گفت که من معتقدم که گوردن بروان قدرت و اراده خوبی برای مقابله با مشکلات را دارد.

 

دیوید میلیبند با اشاره به این که چالش های به وجود آمده در حزب کارگر بیشتر شبیه به یک داستان تخیلی است تا واقعیت، گوردن براون را بهترین گزینه برای نخست وزیری بریتانیا دانست.

 

شرایط حزب کارگر از زمان روی کار آمدن گوردن براون تغییر کرده است. زمانی که گوردن براون ریاست این حزب را از دست تونی بلر گرفت، حزب کارگر محبوبیت زیادی در میان رای دهندگان داشت. به طوری که بسیاری بر این عقیده بودند که گوردن براون باید به اعلام انتخابات زودهنگام می تواند حضور حزب کارگر را در عرصه سیاسی بریتانیا تضمین کند.

 

اما با گذشت زمان از محبوبیت حزب کارگر کاسته شد به طوریکه این حزب نتوانست در انتخابات محلی پیروز رقابت های انتخاباتی شود و شهردار لندن پس از هشت سال از کن لیوینگستون، یکی از اعضای حزب کارگر به بوریس جانسون، نامزد انتخابی حزب محافظه کار رسید.

 

در پی اعلام نتایج این انتخابات که در تاریخ 2 می، گوردن براون اعلام کرد که حزب کارگر متحمل شکست سختی شده است.

 

دیوید کامرون، رهبر حزب محافظه کار نیز از فرصت به دست آمده استفاده کرد و اعلام کرد که نتایج به دست آمده نه تنها نشانه رای قاطع مردم علیه آقای براون و دولت او بلکه به منزله رای اعتماد به حزب محافظه کار نیز است.

 

روزنامه های بریتانیایی نیز با نشانه گرفتن انگشت اتهام به سوی نخست وزیر علت اصلی شکست های اخیر حزب کارگر را گوردن براون می دانند و معتقدند که این شکست در 40 سال اخیر بی سابقه بوده است.

 

روزنامه های بریتانیایی دلیل اصلی عدم موفقیت حزب کارگر را نه تنها سیاست های غلط اقتصادی دولت براون بلکه ویژگی های شخصیتی وی می دانند و معتقدند که خشکی و عبوص بودن براون، اعتماد برانگیز نیست.

 

تحلیلگران سیاسی بر این عقیده اند که گوردن براون در حال حاضر آمادگی اجرای پرده آخر را ندارد و ماه سختی را پیش رو خواهد داشت اما احتمال اینکه حزب کارگر بتواند صحنه را به نفع خود تغییر دهد نیز وجود دارد.

 

در شرایطی که نفت بشکه ای 135 دلار می تواند بزرگترین ضرر را به اقتصاد کشوری مانند بریتانیا وارد کند گزینه بهتری برای جایگزینی گوردن براون وجود ندارد تا بتواند اقتصاد این کشور را دگرگون کند و محبوبیت بیشتری به دست آورد.

 

هر چند شخصیت وی در مقایسه با تونی بلر بسیار متفاوت است و برخی معتقدند که حتی در مقابل سیاستمداران خارجی بی دست و پا و روستایی وار ظاهر می شود.

 

مخالفان گوردن براون بر این باورند که سیاست بریتانیا روزهای تیره ای را پیش رو خواهد داشت و شرایط در یک سال آینده بسیار پیچیده تر از امروز خواهد بود و بهترین راه حل استعفای گوردن براون است و وی باید بپذیرد که دیگر نمی توان مثل سال های 1994- 97 بی پروا عمل کرد. این درحالی است که به نظر نمی رسد گوردن بروان قصد چنین اقدامی را داشته باشد.

 

این روزها بریتانیا صحنه رقابت های سیاسی بین دو حزب کارگر و محافظه کار است. حزب محافظه کار جایگاه تازه ای در میان رای دهندگان بریتانیایی پیدا کرده است. گوردن بروان در مقابل حزبی قرار دارد که به شدت برای به دست آوردن اعتماد رای دهندگان مبارزه می کند.

 

آقای کامرون می داند که چالش های موجود همچنان حزب وی را تهدید می کند. در نظرسنجی های سال گذشته در خصوص محبوبیت دو رهبر حزب آقای براون وی را در ورطه سقوط از جایگاه ریاست قرار داده بود.

 

در شرایط موجود، حزب کارگر به جای آنکه به از این دوسال به عنوان سکوی پرتابی به سمت انتخابات سال 2010 استفاده کند باید از این دو سال به عنوان تنها شانس برای ایجاد تغییرات اساسی در بریتانیا استفاده کند.