غزل خوانی امریکا و کره شمالی سال آینده احتمالا پایان می یابد

نویسنده: کاتارینا گراسا پیترز‎

دیپلماسی ایرانی: خوش بینی ناشی از وقایع سنگاپور مدت هاست از بین رفته است: با گذشت یک سال و نیم از اولین دیدار بین دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی هنوز هیچ توافقی درباره خلع سلاح هسته ای این کشور کمونیستی صورت نگرفته است. فرصت برای دستیابی به توافق کوتاه است: رژیم کره شمالی خواستار آن شده که تا پایان سال آمریکا امتیازات مهمی را به این کشور اعطا کند.

به گفته راشل مین یونگ لی، کارشناس امور کره شمالی اولتیماتوم کیم جونگ اون جدی است: کیم در سخنرانی خود به مناسبت سال نو در سال 2019 اعلام کرد که اگر او با آمریکا به توافق نرسد، "مسیر جدیدی" را در پیش خواهد گرفت. اکنون او باید توضیح دهد که این "مسیر جدید" چگونه خواهد بود.

پیام پیونگ یانگ واضح است: تا زمانی که آمریکا از "سیاست های خصمانه خود به طور کامل و برگشت ناپذیر دست نکشد"، کره شمالی در مورد خلع سلاح هسته ای صحبت نخواهد کرد. مشکل این است که این عبارات بسیار گسترده و مبهم بوده و مشخص نیست منظور پیونگ یانگ از سیاست های خصمانه دقیقا چیست. بر اساس اظهارات کره شمالی طی چند هفته گذشته، خواسته های پیونگ یانگ بدین ترتیب هستند: اول، باید تحریم ها برداشته شوند و ضمانت های امنیتی داده شود. دوم، آمریکا باید مانورهای نظامی خود با کره جنوبی را به تعویق  بیندازد یا کلا خاتمه دهد. سوم، کره شمالی افتتاح دفتر ارتباطی آمریکا در پیونگ یانگ یا صدور بیانیه را برای پایان دادن به درگیری کافی نمی داند، بلکه تضمین های امنیتی جامع تری می خواهد. چهارم، موضوع حقوق بشر در کره شمالی نباید در سازمان ملل متحد یا اسناد مهم آمریکا مورد بحث قرار بگیرد.

به باور لی، ترامپ هنوز به توافق با کره شمالی علاقه دارد. تصمیم وی برای به تعویق انداختن رزمایش نظامی "ویجیلنت ایس" با کره جنوبی را می توان نشانه ای از این امر دانست. کره شمالی تنها دستاورد دیپلماتیکی است که ترامپ می تواند به آن افتخار کند. او احتمالا انعقاد توافقی بین دو کشور را می خواهد، حتی اگر بعدها توسط دموکرات ها این توافق زیر پا گذاشته شود.

با توجه به این که طی این یک سال و نیم هیچ پیشرفتی در مذاکرات بین ایالات متحده و کره شمالی حاصل نشده، احتمال موفقیت چنین ابتکار عمل دیپلماتیک بزرگی طی تنها چند هفته بسیار ضعیف است. تنها راهی برای نیل به این هدف، اعطای برخی امتیازات از سوی آمریکاست. اما لی مطمئن نیست که آمریکا حاضر به پذیرش چنین چیزی باشد.

راشل مین یونگ لی می گوید: «به نظر نمی رسد "مسیر جدید" پیونگ یانگ برای سال 2020 مبتنی بر دیپلماسی با آمریکا یا کره جنوبی باشد. بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه های کره شمالی، می توان نتیجه گرفت که این مسیر بیش از پیش نظامی و تحریک آمیز خواهد بود.»

بنابراین می توان گفت سال آینده بر خلاف سالی که رو به پایان است، سالی پرتنش و تحریک آمیز در روابط پیونگ یانگ و واشنگتن و کلا جامعه جهانی خواهد بود.

منبع: اشپیگل/ تحریریه دیپلماسی ایرانی