پیشنهاد حسن روحانی شاید کارساز باشد

فرصت ریاض و تهران برای آشتی

۲۰ مهر ۱۳۹۸ | ۱۸:۰۰ کد : ۱۹۸۶۸۲۴ اخبار اصلی خاورمیانه
شاید فرمولی که حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران در سازمان ملل برای تشکیل ائتلافی میان کشورهای منطقه برای تضمین امنیت جمعی مطرح کرد یکی از گزینه های ممکن باشد یا حداقل اصلی باشد که با استفاده از آن ایجاد دیدگاهی مشترک و رعایت منافع جمعی آغاز شود.
فرصت ریاض و تهران برای آشتی

نویسنده: محمد کریشان

دیپلماسی ایرانی: زمانی که علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران و یکی از برجسته ترین شخصیت های کلیدی در تدوین سیاست های این کشور از حل اختلافات با عربستان سعودی استقبال می کند، حداقل به این معناست که تهران آماده پاسخ دادن به ابتکار عمل عربستان است.

تا الان کسی نمی داند چگونه این رویکرد عملی خواهد شد که در پاسخ به سخنان محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی بیان شد که گفته بود کشورش امید دارد گزینه نظامی در پاسخ به حملات ایران به آرامکو انتخاب نشود و اولویت آنها زمینه سازی برای حل و فصل سیاسی است.

شاید فرمولی که حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران در سازمان ملل برای تشکیل ائتلافی میان کشورهای منطقه برای تضمین امنیت جمعی مطرح کرد یکی از گزینه های ممکن باشد یا حداقل اصلی باشد که با استفاده از آن ایجاد دیدگاهی مشترک و رعایت منافع جمعی آغاز شود.

روشن است هر چه عربستان و ایران به سمت آرام سازی فضا پیش بروند، امکان یافتن نقاط مشترک بسیاری فراهم شده و این زمینه شکل می گیرد که هر دو آنها یا یکی از آنها از مواضع خود کوتاه بیاید. مواضعی که برخی اوقات باعث کشمکش های سیاسی و خصومت ها میان دو کشور شده است.

هر چه این دو کشور راه مناسب را انتخاب کنند همه کشورها می توانند نفس راحتی بکشند زیرا هر جنگی که ممکن است در نتیجه یک تصمیم از پیش گرفته شده یا به صورت غیر قابل پیش بینی و تصادفی شعله ور شود به معنای این است که همه این کشورها در مرحله آتی با فرسایش مالی، انسانی و سیاسی بی حدو مرزی مواجه خواهند شد.

تهران نمی تواند چنین جنگی را در سایه اوضاع اقتصادی متاثر از تحریم های شدید آمریکا تحمل کند. ریاض هم نمی تواند زیر سایه جنگ فرسایشی دردناک یمن متحمل چنین جنگی شود. چه بسا گام برداشتن عربستان و ایران در این مسیر به نفع واشنگتن باشد که بارها تکرار کرده خواستار جنگ با  ایران نیست.

پیش روی تمام کشورهای منطقه اکنون فرصتی برای تعقل و آشتی وجود دارد که باید همگی از آن استفاده کنند زیرا از دست رفتن آن احتمالا به معنای از دست رفتن همه و از دست رفتن منطقه ای است که دیگر تحمل رنج های بیشتر را ندارد.

مهم این است که ریاض و تهران درک کنند از دست رفتن این فرصت برای هیچ کدام از آنها مفید نخواهد بود، مگر برای کسانی که خواستار ویرانی منطقه هستند. در میان ما متاسفانه کسانی وجود دارند که مانعی در این امر نمی بیندد و برای آن آشکارا و در خفا تلاش می کنند.

منبع: القدس العربی/ تحریریه دیپلماسی ایرانی

کلید واژه ها: ایران و عربستان سعودی حسن روحانی محمد بن سلمان طرح صلح هرمز


( ۷ )

نظر شما :

راست گفتار ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | ۰۰:۳۸
امریکا با فرستادن سه هزار سرباز به عربستان این پیام را به عربستان میدهد که حالا وقت مصالحه با ایران نیست " امریکا برای دوشیدن عربستان ابتدا فیگور بیخیال عربستان شدن را گرفت بعد متوجه شد که سیاست جایگزین ایران بجای امریکا برای عربستان همه تلاشهای او را بی فایده و احمقانه جلوه خواهد داد ! امریکائیها رگ خواب حکام احمق عربستان را خوب یافته اند و برای ولیعهد جوانش که تحت تاثیر رمبو قرار دارد هیچ هدیه ای خوشایندتر از سه هزار سرباز " اونم امریکائی" نیست !
ابراهیم قدیمی ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | ۲۳:۰۷
بن سلمان که رهبر واقعی عربستان خود را نشان میدهد شخصیت وموقعیت وشرایطی مانند رئیس سابق کشور ایران در زمان رسیدن به تخت سلطنت دارد. چوان است. موقعیت او از نظر داخلی متزلزل ودر پیوند خارجیان ونظامیان است. کشورش در موقعیت جنگی واشغال است.واقعیت در این است که عربستان در اشغال دیگران با هزینه عربستان است. یک نوگرا ی ظاهری ونه فرهنگی وسیاسی اجتماعی است بدون توجه به زیر پایه های قبلی حکومت عربستان که قدرت وسیعی دارند خود را نشان میدهد. در سیاست خارجی بسیاربی تجربه وبا مدیریت سیاسی گذشته بی ارتباط است.عادل الجبیر گرداننده تفکر سیاست خارجی او بنظر میرسد که ارتباطات او داخلی نیست و خارجی و پنهان است.جهت حفظ خود و نه اعتقاد سیاسی به توازن سیاسی خارجی روی اورده است. رفتار منطقه ای او بی ثبات وتحت تاثیر قدرت های خارجی است. گرچه تفاهم بااو با توجه با توجه به شرایط داخلی ومنطقهای محتمل ولازم بنظر میرسد ولی ثبات و پایداری لازم را نه عربستان ونه مدیریت او دارد ونه درراس قدرت باقی ماندن او.لذا تفاهم های با او گرچه محتمل وبه صلح در منطقه که مورد نیاز همگان است کمک موثری میکند مقطعی باید دیده شود.