آسیب پذیری زیرساخت های هسته ای اسرائیل در برابر حمله بالقوه ایران

دیپلماسی ایرانی: مسئولیت حمله ماه گذشته به تاسیسات نفتی آرامکو را حوثی ها در یمن بر عهده گرفتند. با این حال، ایالات متحده و اسرائیل و مقاماتی در عربستان سعودی ایران را مسئول این حملات می دانند. ایران هر گونه اتهامی در این زمینه را رد کرده است. با این حال، این حملات سبب شدند که در موارد مختلف، آسیب پذیری زیرساخت های سعودی و اسرائیلی در برابر حملات احتمالی ایران مورد بررسی قرار بگیرند. در ادامه، اوزی ایوِن، استاد شیمی فیزیک در دانشگاه تل آویو، با فرض بر دخالت مستقیم یا غیرمستقیم ایران در حملات به تاسیسات نفتی آرامکو، پیامدهای قابل توجه این حملات برای اسرائیل را مورد بررسی قرار داده و به دلایلی مبنی بر لزوم تجدیدنظر درباره توانایی های ایران در برابر اسرائیل پرداخته که در ادامه آمده است:

1. در این حملات در کل 20 موشک کروز و هواپیماهای بدون سرنشین استفاده شد. چنین عملیاتی به میزان بالایی از هماهنگی، ارتباط در زمان واقعی، ناوبری و انتخاب هدف نیاز دارد. ایرانی ها پیشتر در جریان یک رزمایش نظامی در ماه ژوئیه توانایی خود در عملیات با شمار زیادی هواپیمای بدون سرنشین (نزدیک به 50 فروند) را به نمایش گذاشته بودند. ایرانی ها همچنین زمانی که کنترل یک هواپیمای بدون سرنشین پیشرفته آمریکایی را در دست گرفتند، آن را در خاک خود فرود آوردند و متناسب با نیازشان از روی آن کپی برداری کردند، توانایی قابل توجه خود را در حوزه ارتباطات نشان دادند. لاشه هواپیمای بدون سرنشین کشف شده در عربستان سعودی نشان می دهد که ایرانی ها هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفته (با موتورهای جت و قابلیت های رادارگریز) تولید  می کنند و در این زمینه از توانایی های اسرائیل عقب نمانده اند.

2. در حمله به تاسیسات سعودی 17 هدف مورد اصابت قرار گرفتند که با توجه به 20 موشکی که لاشه آن در محل حمله یافت شد، موفقیتی 85 درصدی و نشانه توانایی و قابلیت اطمینان بالای فن آوری مورد استفاده بود. برای مقایسه، باید به این مساله اشاره کرد که در حملات با موشک های کروز توسط ایالات متحده درصد موفقیت اصابت موشک ها به اهداف مورد نظر 60 درصد بوده است. در حملات موشکی روسیه علیه داعش در سوریه هم برخی از موشک ها در بیابان سرگردان شدند. فناوری ایرانی قابل اعتماد و پیشرفته است و ایرانی ها توانایی تولید و استفاده همزمان شمار زیادی از هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های کروز در عملیات را دارند.

3. استفاده ترکیبی از هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های کروز (برای علامت گذاری اهداف، هدایت نهایی یا ارزیابی خسارت) در هدف گیری دقیق اهداف ثابت و احتمالا غیرثابت اثبات شده است. تصاویر ماهواره ای میزان دقت عمل در این حمله را به خوبی نشان می دهند. درست وسط همه تانکرهای کروی شکل ذخیره گاز مایع هدف گرفته شده است. تصاویر همچنین نشان می دهند که دقت حمله یک متر بود که خیلی بالاتر از دقت ممکن از طریق هدایت ساده ماهواره ای یا تنظیم مسیر پیش از پرتاب است.

4. ارتش عربستان سعودی هواپیمای مجهز به رادار دارد که قاعدتا باید حمله قریب الوقوع را تشخیص می داد، اما این اتفاق نیفتاد. ایالات متحده هم علائمی دال بر وقوع قریب الوقوع حمله و منشاء آن را دریافت نکرد. این مساله می تواند یکی از این دو معنا را داشته باشد: یا سامانه دفاعی عربستان سعودی به شدت ضعیف است یا اینکه موشک های ایرانی رادارگریز بوده اند. در هر صورت، حمله موفقیت آمیز و موثر بود. جدای از مخازن ذخیره گاز مایع که امکان تعمیر آنها در زمان کوتاه وجود دارد، برج های پالایش نفت هم آسیب دیدند. سعودی ها ادعا کرده اند که در چند هفته مجددا تولید با همه ظرفیت را از سر خواهند گرفت، اما به طور قطع تعمیرات زمان بیشتری خواهد برد.

5. همه این مسائل می تواند بر اسرائیل نیز تاثیر بگذارد. ایرانی ها یا نیروهای نزدیک به آنها نشان دادند که توانایی حمله با دقت بسیار زیاد و از فاصله صدها کیلومتری به اهداف خاص را دارند. اسرائیل باید این واقعیت را بپذیرد که اکنون در برابر چنین حملاتی آسیب پذیر است. اسرائیل توانایی انجام حملات مشابه و حتی وارد آوردن خسارت به ایران را دارد، اما پس از آن چه می شود؟ آیا بازدارندگی منطقی همواره در خاورمیانه جواب خواهد داد؟ به نظر می رسد که اسرائیل چاره ای جز انجام یک سری اقدامات محتاطانه برای مواجهه با چنین حمله ای ندارد. برای نمونه، تخلیه تانکر آمونیاک در حیفا که تقریبا 20 سال طول کشید، اتفاق مثبتی است. تغییر جایگاه ترمینال سوختی پای گلیوت در فاصله بیشتر از تل آویو هم اقدام خوبی بود. دفن تانکرهای گاز و سوخت در زیر زمین هم می تواند موثر باشد. اسرائیل باید از نیروگاه های برق در برابر حملات احتمالی بیشتر محافظت کند. اما مهم تر از همه اینها این است که اسرائیل باید عملیات در رآکتور دیمونا را هر چه سریع تر متوقف کند چرا که اکنون مشخص شده که این رآکتور آسیب پذیر است و آسیب های هرگونه خسارت احتمالی به آن خیلی بیشتر از مزایای بالقوه اش خواهد بود.

منبع: هاارتص / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34