دریافت غرامت نفتی از آمریکا و انگلیس توسط ایران

یکی از نکاتی که ایران میتواند در مورد ان ادعای غرامت کند موضوع مالیاتی است که دولت انگلیس بر در امد شرکت نفت ایران وانگلیس وضع کرد واطلاق ان مالیات به سهمیه مالکانه ایران هم شد. در نتیجه درامد ایران را شدیدا کاهش داد.ایران جزئی از شرکای سهام دار شرکت نفت ایران وانگلیس نبود وسهمی در ان شرکت نداشت. سود سهامی دریافت نمیکرد. پر داخت به ایران پرداخت سود سهام نبود که مشمول مالیات شود.پرداخت ایران نوعی حق وبهره مالکانه بود که بصورت درصدی ازسود عملیات محاسبه میشد..در قرارداد دارسی ۱۶ درصد سود خالص ودر قرارداد ۱۹۳۳ بیست درصد ومقداری هم به اذای بشکه های استخراجی پس از تمدید مدت زمان برای مدت پنجاه سال پس از انقضای قراداد دارسی بدون تعیین حق سهم ایران که بعدا تعیین خواهد شد . اصولا بهره مالکانه بهرصورتی که دریافت شود و هرگونه که حساب شود سود سهام نیست ودر حسابداری صنعتی جزئی از هزینه عملیات است. مالیات به بخشی از درامد درنظر گرفته میشود که بعنوان سود کلیه عملیات که پس از پرداحت کلیه هزینه ها و مالیات برای سهامداران در نظرگرفته شود. ایران سهام در شرکت نبود وسود سهامی دریافت نمیکرد. بهره مالکانه ان ۱۶ درصد سود خالص عملیات وپس از قرارداد ۱۹۳۳ شامل دو قسمت شد. یکی بر میزان برداشت ودیگری سود عملیات. من نمیدانم زمان مرحوم مصدق این موضوع دادگاهی شدیا خیر.من جائی ندیدم. مرحوم مصدق بیشتر بفکر ملی شدن افتادند که جای بحث زیادی دارد.من تصور میکنم اگرما موضوع مالیات سهم یهره مالکانه ایران را به دادگاه میبردیم احتمال پیروزی زیادی داشتیم. اکنون هم ممکن است بتوان در این مورد ادعای غرامت کرد.وکلای اشنا با قوانین مالیاتی انگلیس ممکن است نظرات قابل مطالعه ای داشته باشند.