بازی سایبری و استراتژی جنگی ایران

نویسنده: اسکات استوارت

دیپلماسی ایرانی: با تشدید اختلافات بین ایالات متحده و ایران در سال 2019، تهران ممکن است در صدد مقابله با فشارهای واشنگتن برآید. از آنجایی که نبود توازن قدرت ایران را از درگیری نظامی مستقیم با آمریکا و متحدانش باز می دارد، این کشور احتمالا فشارها را با استفاده از زرادخانه ای متفاوت تلافی خواهد کرد و از جمله سلاح های ایران در این روند، حملات سایبری و حمایت از نیروهای متحد منطقه ای خواهد بود. اما مساله قابل توجه این است که چگونه استراتژی ایران برای درگیری در فضای مجازی طرح بازی این کشور را در فضای فیزیکی و حقیقی آشکار می کند.

جنگ افزارهای سایبری و درگیری های جزئی

درست به همان اندازه که بعید به نظر می رسد ایران ایالات متحده را در یک درگیری نظامی گسترده به چالش بکشد، احتمال اقدام این کشور به درگیری مستقیم با آمریکا در فضای مجازی نیز اندک است. مساله این است که ایالات متحده در هر عرصه قدرتمند است. یک مقایسه ساده بین پیچیدگی بدافزاری همانند «استاکس نت» که توسط ایالات متحده و اسرائیل طراحی شده، با بدافزاری مانند «شامون» که ظاهرا ایران در طراحی آن دخیل بوده، تفاوت در توانایی های دو کشور را به وضوح نشان می دهد. اگرچه ایالات متحده در برابر حملات سایبری آسیب پذیر است- دفاع همیشه سخت تر از حمله است- اما اگر بخواهد همه قدرت خود را یکباره بر ایران هدف بگیرد، ویرانگر می شود.

به رغم این واقعیت، دو طرف همچنان خود را برای درگیری در یک جنگ سایبری آماده می کنند. ایرانی ها و بسیاری از دیگر دشمنان سایبری آمریکا از جمله برخی مهره های غیردولتی طی چندین سال گذشته شماری از زیرساخت های حیاتی ایالات متحده و غرب را تحت نظر گرفته اند. آمریکا و متحدانش هم تحقیقات مشابهی را درباره زیرساخت های ایران انجام داده اند. دن کوتز، مدیر اطلاعات ملی آمریکا در مجمع امنیتی «اسپن» در جولای 2018 به این مساله اشاره کرد که ایران در حال آماده شدن برای هدف گرفتن شبکه های برق رسانی، نیروگاه های آبی و خدمات بهداشت و درمان شرکت های فنآوری ایالات متحده، اروپا و خاورمیانه بوده است. اما این نظارت به این معنی نیست که قرار است حمله ای صورت بگیرد. درست همانطور که کشورها برای برخورد در زمان یک جنگ احتمالی برنامه ریزی می کنند، در فضای مجازی هم به دنبال آسیب پذیری ها و مسیرهای ممکن برای حمله می گردند. همانند هر طرح جنگ نظامی، لازم است برنامه جنگ سایبری هم به روز رسانی و تغییرات سیستم های عامل و تدابیر امنیتی در آن اعمال شود چون احتمال از بین رفتن موارد آسیب پذیری وجود دارد.

اگرچه احتمال شروع یک جنگ سایبری تمام عیار همچنان اندک به نظر می رسد، اما حملات سطح پایین ایرانی به اهداف دولتی، شرکت های خصوصی و سازمان ها احتمالا افزایش خواهد یافت. همین اواخر شرکت خدمات نفتی ایتالیا اعلام کرد که هدف حمله سایبری با بدافزاری مشابه شامون قرار گرفته است. این شرکت نفتی مشتری عربستان سعودی، رقیب ایران به شمار می رود و همین مساله گمانه زنی ها درباره دست داشتن ایران در این حمله سایبری را تشدید کرده است.

ارسال یک پیام و یک تهدید

ایرانی ها پیشتر هم از نظارت فیزیکی قابل تشخیص بر سایت هایی را که می توانند هدف حملات تروریستی قرار بگیرند، به عنوان راهی برای ارسال پیام استفاده کرده و در اغلب موارد این ارسال پیام در زمان تنش های شدید این کشور با ایالات متحده صورت گرفته است. ایران با استفاده از عناصری برای عکاسی یا فیلمبرداری آشکار از سدها، ایستگاه های توزیع برق یا سفارتخانه های آمریکا این مساله را آشکار کرده است که می تواند به عنوان تلافی اعمال فشارهای آمریکا، مواضع آسیب پذیر این کشور را هدف حمله قرار دهد.

در جنگاوری سایبری ایران نیز استراتژی مشابهی به کار گرفته شده است. ایرانی ها زیرساخت های مهم آمریکا را در فضای مجازی مورد بررسی قرار داده اند تا نشان دهند که اگر خیلی تحت فشار قرار بگیرند، می توانند اهدافی حیاتی در آمریکا را هدف حملات سایبری قرار دهند.

اگرچه همچنان جنگ سایبری تمام عیار بین ایران و آمریکا بعید به نظر می رسد، اما انتظار می رود که تهران عملیات مجازی خود را در سطوح پایین تر، تشدید کند. ایران در یک سال گذشته بارها توانایی های خود را در زمینه جنگاوری سایبری به نمایش گذاشته است و انتظار می رود در سال 2019 نیز به همین روند ادامه دهد. برای آمریکا بهتر است در میانه تلاش های خود برای تضعیف دولت ایران و تحت فشار گذاشتن این کشور، این قابلیت های آن را در فضای سایبری دست کم نگیرد.

منبع: استرتفور / مترجم: طلا تسلیمی