ترامپ دنبال سرسپردگی تمام دنیا

جواد حیدریان

دیپلماسی ایرانی: در حالیکه جهان از نشست آمریکا با کره ی شمالی در سنگاپور مشعوف بود، نشستی که امید رسیدن به صلح در شبه جزیره ی کره را که مدت ها دور از دسترس بود، به وجود آورد، دولت ترامپ بی سر و صدا جبهه ی جنگ دیگری را به وجود آورده است.

دولت آمریکا با بستن تعرفه های یکجانبه بر هند، نشان داد که حتی بر متحدان جدیدش هم رحم نمی کند و به نظر می رسد این اقدامات گام های ابتدایی یک جنگ تجاری تمام عیار علیه دنیا است.

علی رغم روابط استراتژیک دو جانبه با واشنگتن، دهلی نو نتوانست خود را از تحریم های تجاری آمریکا معاف کند. همه ی کشور های دیگر بزرگ در حال توسعه، از اندونزی، مکزیک گرفته تا برزیل و ترکیه، نیز در انتظار همین سرنوشت هستند.

اگر دونالد ترامپ، سیاستش را مورد بازبینی قرار ندهد، ممکن است جهان کاهش 70 درصدی تجارت جهانی و کاهش 4 درصدی تولید ناخالص داخلی را تجربه کند.

اقدامات ترامپ در جهت برآورده کردن سیاست های "آمریکا در الویت است"، ممکن است منجر به خاتمه ی نقش رهبری آمریکا در سطح جهان شود.

پیروزی جنگ طلبان

تا همین چند ماه پیش، بسیاری از کارشناسان تهدید های ترامپ علیه شرکای تجاری اصلی آمریکا را نادیده می گرفتند. خیلی ها فکر می کردند که پرزیدنت به عنوان یک تاجر بین المللی اهل نیویورک، باید در قبال مسائل تجارت بزرگ آگاه و هوشیار باشد.

ترامپ در ماه های اول فعالیت دولتش، به نظر می رسید دارد همین کار را می کند. او مدیران سابق وال استریت را در دولت خود به کار گرفت، شورای ویژه ای را متشکل از شخصیت های برجسته ی سیلیکون ولی، تاسیس کرد و قانون معافیت های هنگفت مالیاتی برای کسب و کار های بزرگ را به تصویب رساند.

ملی گراهای محافظه کاری مانند پیتر ناوارو، رئیس شورای ملی تجارت کاخ سفید، بر حفظ موضع برتری مصر بودند. آنها با مهارت زیاد سعی کردند بر خصلت یکجانبه گرایی ستیزه جویانه ی ترامپ تاثیر بگذارند و او را قانع کنند که آمریکا در موضع قدرت است و می تواند از طریق اقدامات تجاری اجباری، از سایر کشور ها امتیاز بگیرد. ترامپ از این جنگ تجاری استقبال کرد چون می خواست ببیند تا کجا می تواند دنیا را به میل دلش راه ببرد.

کسانی که در دولت ترامپ حامی تجارت و روابط بین المللی بودند به تدریج حذف شدند. گری کوهن، مشاور ارشد اقتصادی ترامپ، در خلال نارضایتی های رو به رشد به خاطر گرایش های حمایت از صنعت داخلی و انزواطلبی رییس جمهور، استعفا داد.

چند روز بعد از آن، ترامپ وزیر امور خارجه اش، رکس تیلرسون، را اخراج کرد چون تیلرسون به جای رویارویی، ناامیدانه بر دیپلماسی و تجارت تاکید داشت.

کاخ سفید در حال حاضر تحت سلطه محافظه کاران جنگ طلب مانند وزیر امور خارجه، مایک پومپئو و مشاور امنیت ملی، جان بولتون، و همچنین حامیان صنعت داخلی وفادار مانند پیتر ناوارو است.

سیاست " آمریکا تنها است"

در نتیجه، برای اولین بار از زمان روی کار آمدن دولت ترامپ، هیچ مخالفتی با تمایل به حمایت از صنعت داخلی و ستیزه جویی او وجود ندارد. همان طور که یکی از مشاوران ارشد ترامپ گفته، خط مشی جدید این است: "هیچ دوستی، هیچ دشمنی" فقط منافع آمریکا مهم است. از نظر ترامپ، "بی ثبات سازی دائمی، به نفع آمریکا است". سایر کشور ها، چه دوست، چه دشمن، به تدریج "متوجه خواهند شد که بحث کردن با ما فایده ای ندارد." ترامپ به دنبال سرسپردگی سایر کشور ها است.

کشورهای در حال توسعه نیز به تصمیمات مخرب اقتصادی ترامپ، اعتراض کرده اند. بنابراین در اقدامی عجیب، ترامپ کاری کرده است که دو گروه رقیب یکدیگر – گروه جی 7 و گروه برزیل، روسیه، هند و چین – علیه ترامپ با هم متحد شوند.

با این حال، جدای از فاجعه ی قدرت نرم برای آمریکا، آنچه در معرض خطر قرار دارد میلیون ها شغل وابسته به تجارت است، زیرا اقتصاد های جهانی از آسیا گرفته تا آمریکا و اروپا شاهد افزایش تعرفه ها هستند.

شوک تجاری که ترامپ به وجود آورده است، تنها باعث بدتر شدن مشکلات سیستماتیک داخلی اقتصادهای صنعتی و نو ظهور خواهد شد. سیاست حمایت از تولیدات داخلی آمریکا، نه تنها اشتباه است بلکه به طرز غیر مسئولانه ای خطرناک است.

منبع :الجزیره / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 33