انزوای آمریکا و انسجام داخلی ایران

در شرایطی که با خروج ایالات متحده از برجام، شاهد حمایت قاطع کشورهای اروپایی در کنار چین و روسیه از توافق هسته ای با ایران بودیم، به نظر می رسد از طرفی همگرایی جریان های سیاسی داخل کشور در این شرایط و اتحاد و انسجام داخلی بتواند در پیشبرد امور و تحقق اهداف اقتصادی و غیراقتصادی دولت یاری رسان باشد.

روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم محمدمهدی برومندی نوشت: از دیگر سو باید توجه داشته باشیم که نکاتی خط قرمز تمامی جریان های سیاسی داخل کشور است.

در این راستا آنچه مسلم است حق مسلم جمهوری اسلامی ایران در استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای و همچنین دیگر منافع ایران در برجام ازجمله این خطوط قرمز مشترک میان همه جریان های سیاسی است و همه گروه ها و جناحین سیاسی کشور بر لزوم تحقق این منافع در هر شرایطی تاکید دارند.

خوشبختانه امروز همه جریان های سیاسی کشور بر این مهم اتفاق نظر داشته و همگی در این مقطع حساس، منافع ملی را در اولویت خود قرار داده اند. امروز در شرایطی شاهد تصمیم نابخردانه ترامپ در خروج امریکا از برجام بودیم که این تصمیم منجر به انزوای ایالات متحده شده و همزمان در عرصه سیاست داخلی نیز به اتحاد و انسجام جریان های سیاسی داخل کشور یاری رسانده است.

نکته حائز اهمیت دیگر همانا حمایت قاطع کشورهای اروپایی از برجام و ایران در مقابل این تصمیم نابخردانه ترامپ است و به نظر می رسد در این شرایط باید با دقتی مضاعف به نحوی عمل کنیم که از موقعیت ایجادشده به سود منافع کشورمان بهره برداری کنیم. باید توجه داشته باشیم که امریکایی ها مخصوصا از زمان روی کار آمدن ترامپ هر روز بیش از گذشته مورد انتقاد جامعه جهانی قرار می گیرند.

به نظر می رسد ادبیات خاص ترامپ که ریشه در ویژگی های شخصیتی و خودشیفتگی خاص او دارد، منجر به انجام رفتاری ساختارشکنانه در جامعه بین الملل از جانب ایالات متحده شده است. ترامپ تمام نظامات بین المللی را نادیده گرفته و تلاش می کند این رویه را به عنوان یک روش درراستای افزایش قدرت چانه زنی خود در مناسبات بین الملل به کار گیرد.

باید توجه داشته باشیم که این نگاه انتقادی به رفتار ترامپ حتی در میان بسیاری از مقامات ارشد ایالات متحده نیز دیده می شود و عملا منجر به چند قطبی شدن جامعه امریکا نیز شده است. اینکه امریکایی ها نظامات بین المللی را رعایت نکنند، به تصمیمات و جایگاه این کشور در عرصه بین الملل لطمه خواهد زد و به نظر می رسد درصورت تشدید و تکرار این رفتار این کشور به جایی برسد که دیگر حتی قادر به جبران صدمات و آسیب های ناشی از این لطمات نباشد.