رفتار اردوغان با کردها به مسائل داخلی ترکیه باز می گردد

دیپلماسی ایرانی: امسال برای هشتمین سال متوالی است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. این یادداشت ها بعد از سفر وی به امریکا و دیدارش با مقامات فعلی و سابق امریکایی به طور مرتب در روزنامه النهار منتشر شده است. به دلیل تغییراتی که در روزنامه النهار ایجاد شده نتوانستیم به همه این یادداشت ها دسترسی داشته باشیم اما آن دسته از یادداشت هایی که امکان دسترسی به آنها وجود داشته و از اهمیت و جذابیت بالایی برخوردار بوده است را تهیه و منتشر می کنیم. در این جا سومین بخش از این یادداشت ها را می خوانید:

مقام سابق امریکایی که سال های طولانی در شرق و غرب و کلا جهان عرب فعال بوده است، درباره روابط امریکا و ترکیه و همکاری روسیه و ایران در سوریه پرسیدم، گفت: «مسکو و ایران و سوریه با همدیگر برای ایجاد منطقه فاصل میان سوریه و ترکیه همکاری کردند. اما امریکا نتوانست ترکیه – اردوغان را برای این کار راضی کند. شاید هم اردوغان برایش قبول آن ممکن نبود. دلیل آن به مشکلش در امور داخلی از لحاظ امنیتی و نظامی و سیاسی که همان «حزب کارگران کردستان» باشد، باز می گردد. او می بایست با آنها برخورد می کرد به ویژه که بعد از طولانی شدن جنگ سوریه خطر آنها افزایش یافته است، همچنین بعد از آغاز تحرک کردهای سوریه و انتشار کردهای ترکیه ای در کوه های کردستان در عراق ترک ها این خطر را بیش از پیش احساس کردند. در آخر اردوغان دخالت نظامی در سوریه علیه کردها را با موافقت امریکا و روسیه و حتی ایران انجام داد. اما این موضوع را هنوز نتوانسته است به پایان برساند.»

از او درباره رابطه ترامپ و اردوغان پرسیدم، جواب داد: «ترامپ ضعیف است، خیلی حرف می زند اما عملا کاری از پیش نبرده است. او از لحاظ مردمی در داخل امریکا قدرتمند است برای همین جایگاه مردمی اش را همچنان حفظ کرده است، اگر چه محبوبیتش بیشتر از 35 درصد نزد مردم امریکا نیست، رقمی که از اول تا کنون تقریبا ثابت مانده است. اما اردوغان از لحاظ مردمی در داخل کشورش قدرتمند است، اما از لحاظ جهانی چهره محبوبی ندارد، به دلیل عوام گرایی اش و همچنین آزاری که به اروپایی ها و جهان می رساند. برای این که مرزهای کشورش را در برابر صدها هزار آواره سوری و غیرسوری باز کرد، شاید این رقم به میلیون نفر هم رسید که اکثرا هم راهی اروپا شدند. شاید هم به این دلیل غیر محبوب است که عملا ماهیت حکومتش در کشورش را تغییر داد، طوری که حکومت فعلی اوتوکراسی یا استبدادی شده و برچسب اسلامی هم بر پیشانی خود دارد در حالی که قبل از آن سکولار بود و نوعی از دموکراسی را در خود داشت.»

این کارشناس برجسته امریکایی فعال در امور جهان عرب سپس به سوریه پرداخت و گفت: «بشار اسد ضعیف است یا به عبارتی می توان گفت وجودی از او نیست. او سرسپرده روسیه و ایران و حزب الله شده است. برای همین با پدرش حافظ اسد خیلی تفاوت دارد. برای همین کسی او را در نشست های آستانه که روسیه خواستار برگزاری آن شده و ایران و ترکیه در آن مشارکت دارند، نمی بیند.»

سپس به مذاکرات آستانه پرداخت و گفت: «لازم بود که امریکا هم در این نشست حضور می یافت، اگر واقعا می خواست که روح «کنفرانس ژنو» همچنان زنده می بود و مقرراتی که در آن اتخاذ شده بود، اجرا می شد. اما برای این نشست دعوت نشد. به هر حال همه می دانند که سوریه به شکل سابق خود باز نمی گردد، توقف جنگ آن و حل مشکلاتش زمانی طولانی خواهد گرفت. و می دانند که روزی که از سوریه چیزی جز نظام و شخص باقی نماند روسیه از آن دست خواهد شست، شاید ایران هم همین کار را کرد. اما این موضوع به این زودی ها نخواهد بود.»

ادامه دارد...