استراتژی ترامپ، استراتژی فاجعه

جان ولفستال – جولی اسمیت

دیپلماسی ایرانی: به دنبال اعلام پرزیدنت ترامپ مبنی بر خروج از توافق هسته ای، وزیر امور خارجه، مایک پمپئو، روز دوشنبه، در مورد آنچه خودش استراتژی جدید برای مقابله با رفتار ایران در خاورمیانه خواند، صحبت کرد. با این حال صحبت های او در مورد یک استراتژی نبود بلکه لیستی بلند از 12 مطالبه یا به قول پومپئو، "الزامات اساسی" برای ایران، بود.

بنا به گفته ی پومپئو، ایران علاوه بر انجام بسیاری از مواردی که قبلا در قالب توافق هسته ای مطرح شده بود، و آمریکا آن را نقض کرد، باید به موارد زیر نیز عمل کند: پایان دادن به حمایت از گروه های شبه نظامی شیعه در خاورمیانه، از جمله حزب الله، حماس و جهاد اسلامی فلسطینیان، احترام گذاشتن به حاکمیت دولت عراق، اجازه دادن برای خلع سلاح و اصلاح شبه نظامیان شیعه عراق، پایان دادن به حمایت از شبه نظامیان حوثی در یمن و برای حل و فصل صلح آمیز سیاسی مشکل یمن تلاش کردن، خارج کردن تمام نیروهای تحت فرمان ایران از سوریه، پایان دادن به حمایت از طالبان و سایر گروه های تروریستی در افغانستان و منطقه، توقف حمایت از القاعده و حمایت سپاه پاسداران جمهوری اسلامی از تروریست ها و شرکای ستیزه جو، و انجام ندادن رفتارهای تهدیدآمیز علیه کشور های همسایه – که بیشترشان متحدان آمریکا هستند. این مسئله قطعا شامل تهدید به نابودی اسرائیل و پرتاب موشک به عربستان سعودی و امارات متحده عربی می شود. همچنین شامل تهدید ایران برای ترافیک دریایی بین المللی و حملات سایبری مخرب نیز هست.

همه از جمله کسانی که در دولت اوباما کار می کردند، می خواهند که ایران این فعالیت ها را پایان دهد. با این حال، مسئله ی مهم این است که تیم اوباما می خواست که مانع ایران از ساخت سلاح اتمی ظرف چند هفته شوند، دقیقا کاری که توافق هسته ای انجام داد.

ترامپ و پومپئو، ادعا می کنند که یک استراتژی برای انجام تمام این کار ها دارند. آن استراتژی چیست؟ پومپئو می گوید آمریکا "فشار مالی بی سابقه ای بر رژیم ایران اعمال خواهد کرد. مسئولین در تهران در مورد جدی بودن ما شک نخواهند کرد. "

بنابراین تمام آن به اصطلاح استراتژی، لیستی از آرزوها بر اساس نقشه ای خیالی است – این ایده که دولت ترامپ می تواند بقیه ی کشورها را مجبور به امضای تحریم هایی سخت، و یا سخت تر از آنچه در سال های 2009 تا 2012 وجود داشت، کند. همان دولتی که نمی تواند صلاحیت کاندیدا ها را بسنجد، مقام های دولتی را به درستی منصوب کند، دستورات اجرایی را عملی کند و از دشمن کردن قدیمی ترین و نزدیک ترین متحدان، دوری کند، اکنون می خواهد شدیدترین سیستم تحریمی تاریخ بشر را اجرایی کند؟ و رئیس جمهوری می خواهد این کار را انجام دهد که بیشتر متحدان امریکا به او اعتماد ندارند و کسی که ثابت کرد از توافقی که با حسن نیت مورد مذاکره قرار گرفته، تبعیت نمی کند؟

حقیقت این است که تیم ترامپ برنامه یا استراتژی برای اینکه چگونه ایران را مجبور  به قبول خواسته های آمریکا کنند، ندارند. و از همه بدتر اینکه، به خاطر رفتار ترامپ در قبال توافق هسته ای ایران، کاخ سفید دیگر همکاری اروپا را در اجرایی کردن "فشار مالی بی سابقه" نخواهد داشت.

بدیهی است، اروپا نمی خواهد از توافقی که ادعا کرده می خواهد حفظ کند، خارج شود. واکنش اروپایی ها به سخنرانی پومپو تا حد زیادی منفی بود. بوریس جانسون، وزیر امور خارجه بریتانیا، که در تلاش است از تمام کاردانی دیپلماتیک خودش استفاده کند، برنامه ی "عظیم" پومپئو را "بسیار دشوار" خواند.

این سخنرانی علیه ایران، بار دیگر بی تجربگی ترامپ را نشان داد که در آن لیستی از مطالبات غیرواقعی، مطرح شد. دولت از پرونده ی کره ی شمالی، که ظاهرا با رد پذیرش خلع کامل سلاح اتمی در روز اول، پرزیدنت را غافل گیر کرده است، متوجه شد که مذاکرات نیاز به الویت بندی و یک مسیر روشن و پیوسته دارد. دولت اوباما سالها با همتایان خود به شدت کار کرد تا جلوی بسیاری از اقدامات ایران را بگیرد. حالا ما چیزی غیر از یک لیست نداریم.

بنابراین، مشکل ایران هنوز پابرجاست، آمریکا بیش از پیش منزوی شده و در سطح جهانی کمتر کسی به آن اعتماد می کند و ایران اکنون می تواند، هر وقت که خواست، برنامه هسته ای اش را از سر بگیرد. این استراتژی موفقیت نیست. استراتژی فاجعه است.

منبع: فارین پالیسی / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33