نابخردی ورای اطلس

روزنامه صبح نو در سرمقاله ای به قلم سیدعلی طباطبایی آورده است: برای چندمین بار در 20 سال اخیر از زبان مقامات آمریکایی گفته شده که شدیدترین تحریم ها را اعمال خواهند کرد؛ ظاهرا این شدیدترین ها انتهایی ندارد، چون کلینتون، بوش و اوباما هم چنین کردند و باز هم ایران پابرجا ماند. 

نکته تمسخر آمیز اعلام مواضع رییس سابق سیا بود که گفت اگر ایران این درخواست ها را فوری قبول کند، ما هم مشکلات اقتصادی اش را به سرعت حل می کنیم؛ دولتی که برآمدنش بر ادعای حل مشکلات کشورش بود، چگونه می تواند برای دیگران نسخه شفا بپیچد، مضاف بر این که با همین وعده ها لیبی را به قهقرای تاریخ بردند و حالا خوش خیالانه سناریوهای تکراری شان را تکرار می کنند. 

تصویری که پمپئو از آمریکا ارائه کرد، یک چهره لرزان، خسته و شکست خورده بود که گویا راهی جز اعمال فشار اقتصادی خصمانه ندارد و چشمانش را معطوف به شورشی داخلی کرده که ایادی آن به راه بیندازند. درخواست هایی عجیب که جز از ذهنی کُند و خرفت برنمی آمد و هیچ تناسبی با قامت استوار ایران نداشت، مانند یک هفت تیرکش که دنیا را از درون فیلم های کابویی به نظاره نشسته است.