آغاز خطرناک جنگ سرد

دیپلماسی ایرانی: صرف نظر از آثار حمله امریکا و بریتانیا و فرانسه به سوریه و به دور از دلایل واهی ای که این کشورها برای حمله به سوریه آوردند و ادعا کردند که حکومت سوریه از سلاح شیمیایی علیه مخالفان در شهر دومای سوریه استفاده کرده است، همچنین صرف نظر از نامعقول بودن و غیر منطقی بودن اقدام استفاده از سلاح شیمیایی که از سوی همه محکوم است، آن چه در دوما روی داد، پیروزی قاطعی علیه تروریسم بود که سبب شد آنها را در کاروان های امن بعد از این که پرچم تسلیم بالا گرفتند خارج کنند. فارغ از همه اینها، آن چه روی داد به معنای بازگشت جنگ سرد میان روسیه و پیمان غربی است. به ویژه که حالا روشن شده سوریه عرصه ای برای رویارویی قدرت های بزرگ است که بهار عربی شوم آن را به این وضعیت رسانده است. در حالی که ملت سوریه هزینه ناپختگی و ماجراجویی های سیاستمداران ناپخته ای را می دهد که سفر را بیش از هر چیز دوست دارند و در پناهگاه های امن خود در خارج به اسم اپوزسیون مقیم هستند.

می ترسم بگویم: آن چه می گذرد، هشدار به واقعه ای خطرناک است که فقط محدود به سوریه نخواهد بود، در حالی که خطر کل منطقه را تهدید می کند و هیچ کس نمی داند عرصه درگیری در صورتی که جنگ سرد با ضرباتی که وارد می کند ادامه یابد چه آینده ای را رقم خواهد زد. طرف های درگیر به ویژه ماجراجوها به هیچ وجه خصومت را کنار نگذاشته اند در حالی که حداقل در حد مردمی این رفتارها محکوم شده است!

آن چه شبهات را افزایش می دهد، این است که حملات خصمانه علیه سوریه زمانی انجام می شود که هنوز کمیته تحقیق بین المللی کار خود را آغاز نکرده است تا حقیقت را در اراضی دوما کشف کند و بداند که حقیقتی که در پشت استفاده از سلاح های شیمیایی بوده چیست. زمانی باید به این مساله بیشتر شک کرد که یاد حمله فضاحت بار و خجالت آور امریکا به عراق در سال 2003 می افتیم که بعدا روشن شد سراسر ادعاهای مطرح شده برای انجام این حمله تعمدا دروغ بود.  

پرسش مشروعی که در این جا مطرح می شود بهانه زمان حمله به سوریه است، زمان حمله به گونه ای انتخاب شده بود که ساعاتی قبل از نشست اتحادیه عرب باشد که بنا بود در آن درباره چگونگی برافراشته شدن پرچم صلح در سوریه بحث شود، به هیچ وجه فکر نمی کنم که چنین حمله خصمانه ای حتی بین کسانی که طرفدار حمله به سوریه هستند، مورد استقبال قرار بگیرد و تصور هم نمی شود به سود هیچ کدام از قضایای مشروع بوده باشد. شکی نیست که خطر بزرگی همه ما را تهدید می کند، دیگر مثل کبک سر در زیر برف فرو بردن کافی است، ما نظاره گر جنگ سرد موشکی بالای سر خود و بالای سرزمین هایمان هستیم!

کلام آخر این که «قرار نیست از جایی که اکنون به سر می بریم درس بگیریم بلکه باید از چیزی درس بگیریم که قرار است به سمت آن هدایت شویم!»

منبع: الاهرام / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11