عربستان تهدیدی برای منطقه است نه ایران

دیپلماسی ایرانی: امسال برای هفتمین سال متوالی است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. این یادداشت ها بعد از سفر وی به امریکا و دیدارش با مقامات فعلی و سابق امریکایی به طور مرتب در روزنامه النهار منتشر شده است. به دلیل تغییراتی که در روزنامه النهار ایجاد شده نتوانستیم به همه این یادداشت ها دسترسی داشته باشیم اما آن دسته از یادداشت هایی که امکان دسترسی به آنها وجود داشته و از اهمیت و جذابیت بالایی برخوردار بوده است را تهیه و منتشر می کنیم. در این جا چهل و دومین بخش از این یادداشت ها را می خوانید:

در دیدارم با یکی از بارزترین و مطلع ترین ایرانی های مقیم نیویورک نظرش را درباره اوضاع امریکا بعد از رسیدن دونالد ترامپ به سمت ریاست جمهوری پرسیدم، جواب داد: «ترامپ در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری اش خواست دوباره امریکا را عظیم کند. می خواست امریکا اول باشد. می خواست امریکا از پیمان آتلانتیک شمالی و کمک دائمی به آن رها شود. می خواست که توافق هسته ای با ایران را پاره کند و به عربستان علیه آن کمک کند. می خواست دیوار با مکزیک بسازد و برای سفر شهروندان هفت کشور اسلامی به امریکا ممنوعیت اعمال کند. بعد از انتخابات و بعد از این که قدرت را از لحاظ قانونی به دست گرفت تا سه ماه بعد از آن می بینی که بخشی از خواسته هایش را عملی کرد. دیواری هنوز در کار نیست، نیمی از «اوباما کر» (طرح بیمه همگانی اوباما) را در مجلس نمایندگان لغو کرد و منتظر نظر سناست تا ببیند آیا با لغو نیمی از آن موافقت می کند یا آن را تعدیل خواهد کرد. سرنوشت دیوار مجهول است و ممانعت از سفر شهروندان تعدیل شد. ما مخالف امریکای بزرگ نیستیم و علیه اول امریکا هم نیستیم. اما این که بخواهد این اول امریکا به حساب ما یا دیگران نوشته شود، نمی پذیریم. امریکا عظیم هست و باقی هم می ماند اما این به آن معنا نیست که قدرت کشورهای دیگر جهانی یا منطقه ای بزرگ نباشد یا کوچک بماند. خلاصه آن چه به ما در ایران مربوط می شود ترامپ با تمدید چهار ماهه تحریم ها موافقت کرد. این کار را اوباما هر چهار ماه یک بار انجام می داد برای این که می بایست تحریم هایی که کنگره علیه ایران اعمال کرده است از سوی او یا کنگره لغو شوند. رئیس جمهور می تواند با نوشتن نامه ای به کنگره برای چهار ماه جلوی تحریم ها را بگیرد.»

پرسیدم: «نظرت درباره توافق میان ایران و بوئینگ برای فروش هواپیمای مسافربری چیست؟ شنیدم که نهایی شده است، و همیشه می شنوم اگر این توافق نهایی شود نشانه ایجابی از سوی ترامپ به ایران خواهد بود.»

جواب داد: «بر اساس اطلاعات ما این توافق نهایی شده است. امریکا یا شرکت بوئینگ 80 فروند هواپیما به «ایران ایر» خواهد فروخت. اولین هواپیماها را سال 2018 تحویل خواهیم گرفت و قرار است طی 10 سال قرارداد اجرا شود، همه اجازه های لازم برای آن صادر شده و کار آغاز شده است. مذاکره برای خرید 30 فروند دیگر در جریان است اما برای شرکت های هوایی بخش خصوصی و کوچک ایران. قرار بود اولین هواپیمای بوئینگ را مدت کوتاهی قبل تحویل بگیریم برای این که هواپیمایی ترکیه که آن را خریده بود در پرداخت پول آن به مشکل برخورده بود و قرار بود آن را نگیرد، تهران با بوئینگ مذاکره کرد تا این هواپیما را بگیرد و قرار بود توافق حاصل شود و هواپیما تحویل ایران شود. اما رئیس جمهوری ترکیه، اردوغان در لحظات آخر دخالت کرد و گفت که باید از هواپیمایی ملی ترکیه حمایت شود، بعد پول آن را داد و هواپیما به ترک ها برگردانده شد.»

نظر دادم: «دو اشاره از سوی امریکا به ایران وجود دارد که به نظرم باید مورد توجه قرار بگیرد به خصوص که در دوره ترامپ که چند ماه پیش آغاز شد. اول این که ترامپ چندان به پاره کردن توافق هسته ای آن طور که می گوید اصرار ندارد برای این که یک توافق بین المللی و حتی یک معاهده بین المللی است، و خروج از آن سخت و چه بسا غیرممکن است، به ویژه که خودش هم آن را تایید کرده و مورد تایید شورای امنیت در سازمان ملل قرار گرفته است. اما نکته دوم، ترامپ نیتی برای انجام جنگ نظامی مستقیم با ایران ندارد. بلکه از طریق دشمنانش در منطقه به خصوص کشورهایی که درگیر جنگ های نیابتی با آن هستند به تهران فشار می آورد، اما بر حفظ ایجاد دریچه ای برای مذاکره هم اصرار خواهد کرد. چون که ایران جزئی از منطقه و یکی از کشورهای بزرگ در آن است و نقش منطقه ای مهمی دارد. ایران می خواهد نقش اول یا رهبری را در منطقه داشته باشد و امریکایی ها این را نمی پذیرند همچنین متحدان عرب و غیرعربشان.»

جواب داد: «به هر حال می گویند ما در جنگ نیابتی هستیم اما ما علیه هیچ کشوری وارد جنگ نشده ایم و هیچ تصمیمی هم برای تغییر حکومت کسی را نداریم. ما نمی خواهیم حکومت حاکم بر عربستان تغییر کند، ما از خودمان دفاع می کنیم. عربستان با صدام حسین بود، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس از صدام حمایت مالی کردند و به واسطه او به ما حمله کردند، اما بعد از 8 سال شکست خوردند. عربستان می گوید که از ما می ترسد و ما او را در یمن و بحرین و جاهای دیگر تهدید می کنیم، در حالی که این عربستان است ما را تهدید می کند و به همراه قطر و امارات متحده عربی و ترکیه تهدیدی برای کل منطقه است. در سوریه پول های کلانی خرج کردند و هزاران مزدور برای تکفیری ها به خدمت گرفتند. ترکیه پولی پرداخت نکرد اما مرزهایش را برای این مزدورها باز گذاشت، و از ارتش و سازمان امنیتش برای رویارویی با رئیس جمهوری سوریه و حکومت آن استفاده کرد. همه شان بر این باور بودند که ظرف چند ماه سوریه را از دست بشار اسد و حکومتش می گیرند و تحویل «داعش» و «جبهه النصره» و دیگر افراطی ها و «اخوان المسلمین» به عبارت دیگر همه انواع اسلام گرایان تندرو می دهند. در یمن قضیه جنگ سنی – شیعه نیست. صالح شیعه نیست، با عربستانی ها کار می کرد و از آنها پول می گرفت.»

ادامه دارد...