منافقین هیچ حضوری در اقلیم کردستان ندارند

دیپلماسی ایرانی-کورش چهاردوری: کردستان عراق، تنها منطقه کردنشین در خاورمیانه است که بعد از سال ها مبارزه، توانسته به خودمختاری سیاسی دست یابد. اما این غایت آرزوی کردهای عراقی نیست. استقلال کردستان، موضوعی است که به اذعان رهبران اقلیم کردستان، تنها با یک مانع مواجه است و آن موافقت دولت مرکزی عراق است. با این حال، رابطه اقلیم کردستان با همسایگان خود، از جمله ایران و ترکیه، از دیگر مسائل پرحاشیه ای است که می توان درباره آن، با نماینده اقلیم کردستان در تهران گفت و گو کرد. «ناظم عمر دباغ»، نماینده اقلیم کردستان در ایران در دفتر خود، میزبان خبرنگار «دیپلماسی ایرانی» بود و به سوالات بسیاری پاسخ داد!

از کردستان عراق که صحبت می شود، شاید نخستین موضوعی که به ذهن می رسد، مساله استقلال طلبی کردهاست. با توجه به وضعیت فعلی عراق و منطقه، اقلیم کردستان تا چه اندازه به موضوع استقلال فکر می کند؟

در این جا دو مساله مطرح است. درباره فکر کردن به موضوع استقلال، نه فقط رهبری سیاسی کردستان، بلکه تک تک کردها به استقلال کردستان فکر می کنند. اما مساله دوم این است که ایجاد این حق مردم کردستان، به پاسخ این پرسش بستگی دارد که کی؟ و چگونه؟ در شرایط کنونی،  مسائل و عواملی وجود دارد که موجبات آن را فراهم آورده که روی مساله استقلال سخن بگوییم. اما به صورت کلی، رهبری و اکثریت کردها، اعتقاد دارند که استقلال کردستان، بیش از هر چیزی، به توافق مابین حکومت اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق بر می گردد. آن شرایط باید فراهم شود. آن زمان می توان روی ابعاد دیگر مساله استقلال صحبت کرد.

اگر موافقت دولت مرکزی عراق را از معادله استقلال کردستان کنار بگذاریم، چه عوامل دیگری در استقلال کردستان نقش دارد؟

به نظر من، اولین و آخرین شرط برای استقلال کردستان، موافقت دولت مرکزی عراق است. چون این مساله به مشکلات داخل عراق بر می گردد. چرا که اگر ایران، ترکیه یا حتی امریکا و بریتانیا بخواهند درباره استقلال کردستان صحبت کنند، همه آنها موضوع را به دولت مرکزی عراق احاله می دهند. حتی اگر دولت مستقل کردستان، بدون کسب موافقت از دولت مرکزی عراق تشکیل شود، دیر یا زود خفه خواهد شد.

فکر می کنید روزی خواهد رسید که دولت مرکزی عراق با استقلال کردستان موافقت کند؟

در سیاست هیچ چیزی محال نیست و می توان روی آن فکر کرد اما دیر و زود دارد. شما اگر به شکل گیری عراق باز گردید، می بینید که این کشور بعد از فروپاشی دولت عثمانی تشکیل شد و چند جزء را با هم ترکیب کردند و نام آن را «عراق» گذاشتند. شاید شرایطی ایجاد شود و همان وحدتی که از جزئیات شکل گرفته بود، فرو بپاشد و به وضعیت قبلی یا وضعیت جدیدی بدل شود.

آقای بارزانی، زمانی که داعش موصل را اشغال کرد، اعلام کردند که امروز باید کردها برای استقلال وارد عمل شوند. چه شد که این مساله از دستورکار آقای بارزانی و اقلیم کردستان خارج شد؟

نه، این طور نبوده است. بعد از فروپاشی ارتش عراق و تصرف موصل از طرف داعش، شرایطی به وجود آمد که براساس آن، فاصله ای 1050 کیلومتری بین مرز اقلیم کردستان و عراق ایجاد شد. آن زمان بود که جناب آقای بارزانی فرمود: «عراقی جدید، بعد از داعش خواهیم داشت.» به همین جهت، ما عملا از عراق جدا شدیم و تنها راهی که ما می توانستیم به بغداد برویم، راه هوایی بود. اگر می خواستیم زمینی به بغداد برویم، باید ابتدا به ایران می آمدیم و بعد از آن، به عراق می رفتیم. گرچه شرایط جدیدی پیش آمد، اما ما دست پاچه نشدیم و به جای آن که سخن از استقلال بگوییم، از راه حل سخن گفتیم. ما وارد پیمانی به رهبری عراق برای مبارزه با داعش شدیم. با همین پیمان، نیروهای پیشمرگ کُرد به رهبری آقای بارزانی، توانستند در اولین قدم، مناطقی را تصرف و آزاد کنند و بعد از آن هم در عملیات آزادسازی موصل شرکت داشتیم. این طور نبود که اظهارنظر آقای بارزانی قطعی باشد. شرایطی به وجود آمد که بر اساس آن، آقای بارزانی گفتند که ما حالا عراقی جدید داریم. امروز هم ما می گوییم که بعد از آزادسازی موصل، شرایط جدیدی به وجود خواهد آمد. آیا دولت عراق می تواند با قدرتش برای ایجاد وحدت در داخل عراق استفاده کند؟ یا نه، از نیروی جدیدی که به وجود آمده، سوء استفاده کرده و اعلام می کند که کردها را قبول ندارم. شما اطلاع دارید از زمانی که عراق جدید تشکیل شده هیچ گاه کردها دست از مبارزه بر نداشتند. اولین کاری که کردها کردند، مبارزه برای خودمختاری بود. فشار زیادی اعمال شد و قربانی های فراوانی در این راه دادیم و نهایتا ما در حکومت جدید عراق، به حکومت فدرالیستی اکتفا کردیم. وقتی امروز ما شاهد تحقق فدرالیسم در داخل قانون اساسی هستیم، توقع داریم که به حساب آییم. اما اگر در این فدرالیسم به حساب نیاییم و در مدیریت عراق شریک نباشیم، آن گاه فدرالیسم چه معنا می دهد؟ اما به صورت کلی، توقع داریم که بعد از تمام شدن جنگ با داعش در موصل، برای حفظ و امنیت بیشتر برای عراق، کردستان و منطقه، بتوانیم با حکومت عراق به توافقی برسیم که آن توافق، مایه برقراری امنیت و آرامش در منطقه و عراق باشد و کرد بتواند دارای حق شهروندی خود در عراق باشد.

دست کم در وضعیت فعلی، ایران، ترکیه و عراق، جزء مخالفان استقلال کردستان عراق هستند. اگر این توافق که اشاره کردید، حاصل نشود، آیا کردها حاضرند دست به اسلحه ببرند و برای کسب استقلال، هزینه انسانی بپردازند؟

شما باید بین استقلال طلبی و به دست آوردن حقوق خود و حمایت از خود، تفکیک قائل شوید. برای حمایت از خود و حفظ حقوق کردها، در چارچوب قانون اساسی عراق و قوانین بین المللی، آمادگی هر نوع مبارزه ای را داریم. اما به شرایط مربوط است.

تنها منبع درآمد کردستان عراق، خط لوله ای به نام جیحان است که از ترکیه می گذرد. چندی پیش هم شاهد سفر آقای بارزانی به ترکیه بودیم. به نظر می رسد که در حال حاضر، اقلیم کردستان با ترکیه روابط گرمی دارد. این گرمی روابط با ترکیه از کجا نشات می گیرد؟

هر گرمی و تقویت روابطی، از حفظ منافع و قدرت دو طرفه نشات می گیرد. ما در شرایطی بودیم که بین ما و بغداد اختلاف به وجود آمد و بغداد نتوانست به تعهداتی که با کردها، راجع به اجرا و تسریع پروژه قانونی نفت بسته بود، پایبند باشد. ما هم برای بازسازی اقلیم کردستان، به بهره برداری از ثروت زیرزمینی خود اتکا داشتیم. زمانی از پول همین نفت، بمب می خریدند و بر سر مردم اقلیم کردستان می ریختند. ما هیچ مخالفتی با پروژه نفت عراق نداریم. اما آن قانون در پارلمان عراق تصویب نشد. به این علت که تصمیمی سیاسی بود. از طرف دیگر، ما دو کشور همسایه داریم. یعنی ایران و ترکیه. اولین کشوری که از طریق ماشین و ترانزیت برای صادرات نفت اقلیم کردستان راه باز کرد که تا امروز هم ادامه دارد، ایران بود. اما اولین کشوری که رسما اجازه داد از طریق خط لوله، نفت اقلیم کردستان به خارج از کشور ترانزیت شود، ترکیه بود. این تفاوت میان ایران و ترکیه است. اخیرا تلاش های زیادی بین ایران و اقلیم کردستان صورت گرفت تا خط لوله دوم را از طریق ایران، راه اندازی کنیم. اما متاسفانه به دلیل برخی از مسائل، تا امروز این پروژه اجرایی نشده است. از سوی دیگر، ترکیه برای حفظ منافع خود و همچنین تامین سوخت و انرژی خود، بیش از ایران از اقلیم کردستان حمایت کرد. به نظر من در آینده هم این حمایت، ادامه پیدا خواهد کرد.

اما ما شاهدیم که ترکیه با کردهای کشور خود چگونه برخورد می کند و با کردهای سوریه، در زمانی که ماجرای کوبانی پیش آمد، چگونه برخورد کرد. ضمن این که از اقلیم کردستان توقع می رود، به عنوان تنها منطقه خودمختار کردی در خاورمیانه، از حقوق کردهای ترکیه و سوریه حمایت کند. اما با دولت ترکیه همکاری می کند. این تناقض را چطور توضیح می دهید؟

تناقضی وجود ندارد. این پرستیژ کار تشکیلات کردستان عراق است. ما در شئونات کردی در داخل ایران، ترکیه یا سوریه دخالت نمی کنیم. ما تنها کردهای عراق را در چارچوب قانون اساسی، مورد حمایت قرار می دهیم. البته ما خواستار حفظ حقوق کردها، در چارچوب قانون اساسی کشورهای مختلف هستیم. ما ترکیه را در مسائلی مانند جنگ در کردستان ترکیه یا کردستان سوریه محکوم کردیم. اما در این جا، منفعت مشترکی بین اقلیم کردستان عراق و ترکیه وجود دارد. من نمی توانم همه چیز را قربانی مسائل شعاری کنم. ما در کردستان عراق، در منطقه ای جغرافیایی قرار گرفته ایم که یک سمت ما ایران، سمت دیگر ما ترکیه و سمت دیگر ما سوریه و عراق قرار دارند. در چنین شرایطی ما نمی توانیم با همه بجنگیم. اما در شرایطی که فراهم شد، پیشمرگه های کرد عراق در جنگ کوبانی شرکت کردند. کوبانی آزاد شد و ما به اقلیم کردستان بازگشتیم. ما هرجایی که بتوانیم از کردها حمایت کنیم، حمایت کرده ایم. اما دخالت نمی کنیم. یعنی وقتی پیشمرگه ها را به کردستان سوریه فرستادیم، مردم منطقه از ما خواستند. ما به عنوان کرد، آمادگی داشته، داریم و خواهیم داشت تا در هر شرایط مناسبی به مردم کرد کمک کنیم. مشروط بر آن که خلاف قانون اساسی نباشد.

به جنگ پیشمرگه ها در کوبانی اشاره کردید. می دانم که پیشمرگه ها نقش زیادی در مبارزه با داعش دارند. می خواهم شکل و اندازه این مبارزه را بدانم.

توانایی و امکانات نظامی و تسلیحاتی پیشمرگه ها محدود است. ما از امکاناتی استفاده می کنیم که کشورها و هم پیمانان دوست و دولت عراق به پیشمرگه ها می دهند. به لحاظ نیروی انسانی، ما حضور داریم. چه در کوبانی و چه در عملیات آزادسازی موصل. ما همیشه از دوستان خود در منطقه و از جمهوری اسلامی ایران، درخواست کمک کرده ایم. جا دارد که از همه این دوستان که ایران هم جزء آنان است به جهت این کمک ها تشکر کنیم. پیشمرگه ها به جهت همین کمک ها بوده که توانسته نبرد با داعش را تا این جا ادامه دهد.

با توجه به تغییراتی که برای عراق پیش بینی کردید و آن را زمینه ساز استقلال کردستان دانستید، این احتمال را می دهید که روزی کردستان عراق و سوریه ادغام شوند؟

در حالت کنونی، شاید آن شرایط فراهم نشود. ما همواره تاکید کرده ایم که مشکل ما با بغداد است. وارد این مساله نمی شویم که چه کسی، چه می خواهد! مثل این که کشورهای منطقه، نظیر ایران و ترکیه، چه موضع گیری خواهند داشت. اما این نظر شخصی من است که شاید دیگران بخواهند سیستمی به وجود آورند که در منطقه، فاصله ای ایجاد کنند تا آن هلال شیعی که تعریف شده را به هم بریزند. در این صورت، بین ایران و سوریه و لبنان، فاصله ایجاد خواهند کرد. من به عنوان دولت کردی، چنین احتمالی را نمی دهم اما این احتمال وجود دارد که به شکل اداره اهل تسنن، به اساسی برگردد که در تاریخ داشته است و ولایت موصل یا نینوا نام داشت. جغرافیای ولایت نینوا این است که بعد از جنگ جهانی اول و فروپاشی دولت عثمانی، امپراتوری را تجزیه کردند و قسمتی از نینوا، موصل نام گرفت و استان های دیگری مثل سلیمانیه، اربیل و کرکوک شکل گرفت. شامل سوریه هم خواهد شد. اسکندرون هم در سوریه، مقابل ولایت نینوا به ترکیه داده شد که ترکیه راضی باشد.

رابطه کردستان عراق با اسرائیل چگونه است؟ این اتهام به اقلیم کردستان وارد می شود که به اسرائیل اجازه داده تا جاسوسان خود را در مرز با ایران مستقر کند و از آن جا رصد اطلاعاتی انجام شود. این اتهام را می پذیرید؟

ما در داخل عراق هستیم. آسان نیست که به واسطه رابطه با اسرائیل، تمامی کشورهای اسلامی و عربی را با خود دشمن کنیم. اقلیم کردستان رابطه مثبتی با کشورهای عربی و اسلامی دارد. مثل ایران، ترکیه، اردن، سعودی، کویت، امارات و مصر. من این موضوع را اساسا تکذیب می کنم.

اساسا رابطه با اسرائیل را تکذیب می کنید؟

در حالت کنونی، هیچ رابطه ای میان حکومت کردستان عراق و اسرائیل وجود ندارد و در آینده هم وجود نخواهد داشت. مصر، اردن، قطر و امارات با اسرائیل رابطه دارند. زمانی گفتم که اگر ما بخواهیم با اسرائیل رابطه برقرار کنیم، به سفارت اسرائیل در مصر و اردن یا به دفتر منافع اقتصادی اسرائیل در قطر و امارات مراجعه می کنیم. ما از عرب، عرب تر نیستیم اما به عنوان یک جنبش آزادی خواه به اندازه زیادی طرفدار مردم فلسطین هستیم. امروز در کردستان عراق، فلسطینی ها نمایندگی دارند.

چه چالش هایی بین دولت مرکزی عراق و اقلیم کردستان وجود دارد؟

چالش هایی که ما داریم شامل قانون نفت، قانون پیشمرگه و قانون روابط میان اقلیم کردستان و دولت مرکزی است. بعد از آنها، مشکل دیگری که به این موارد اضافه شد، قطع بودجه از طرف حکومت مرکزی بود. قرار بود پیشمرگه کردستان، به عنوان یک تشکیلات نظامی، جزء منظومه دفاعی ارتش عراق باشد. بر این اساس، باید حقوق پیشمرگه پرداخت شود و مهمات آنها فراهم شود. ما گلایه داریم که در جنگی که با داعش داشته و داریم، کمک چندانی از طرف دولت عراق به ما نرسیده است.

اتفاقا یکی از مسائلی که وجود دارد این است که وقتی نیروهای نظامی ترکیه، به شمال عراق وارد و در منطقه بعشیقه مستقر شدند، دولت مرکزی عراق اعتراض کرد که این ورود بدون هماهنگی با بغداد بوده و ترک ها مدعی بودند که با کردستان هماهنگ هستند!

هماهنگی بین ترکیه و وزیر دفاع سابق عراق صورت گرفت. اما این توافق به عنوان توافق میان اهل تسنن و ترکیه قلمداد شد. ترکیه تنها از راه اقلیم کردستان وارد شد اما توافقی با اقلیم کردستان نداشت. وقتی وزیر دفاع عراق به ایران سفر کند، نماینده دولت عراق محسوب می شود. اما متاسفانه به سمت های ملی نسبت قومیتی می دهند. وقتی وزیری کرد یا سنی باشد دولت عراق می گوید که این توافق میان کردها یا سنی ها انجام شده، نه دولت مرکزی عراق! بر اساس اطلاعاتی که من دارم، نیروهای ترک، نیروهای وزیر دفاع وقت و استاندار نینوا  را در بعشیقه آموزش می دادند.

شما مشکلی با حضور نظامی ترک ها در اقلیم کردستان ندارید؟

هم مشکل داریم و هم مشکل نداریم! به طور کلی ما معتقدیم که باید قوانین بین المللی و احترام به خاک عراق، رعایت شود. چرا که اگر امروز نگاه کنید، ارتش ترکیه در کردستان هم حضور دارد. اما طبق توافقاتی که با صدام حسین صورت گرفت، قرار بر این بود که میزان مشخصی به خاک کردستان نفوذ کنند. بعد از آن که ما وارد جنگ با صدام شدیم و تا امروز، ارتش ترکیه در خاک کردستان باقی مانده است.

اما دولت مرکزی و شخص نخست وزیر عراق، چندی پیش درگیری های شدید لفظی با ترکیه بر سر حضور نظامی آنها در عراق داشت و به نظر می رسد که اتکای ترکیه برای حضور در شمال عراق، بر اقلیم کردستان است.

متاسفانه سیاستمداران عراقی جزر و مد دارند. سخنرانی هایشان بستگی به آن ساعت و زمان دارد. نه نگاهی به گذشته دارند و نه به آینده. تنها در لحظه فکر می کنند که از نظر من در سیاست این نگرش اشتباه بزرگی است. شما وقتی قرار است راجع به مسائل استراتژیک سخنرانی کنید، هم باید از گذشته اطلاع داشته باشید، هم مسائل فعلی را بررسی کنید و هم از لحاظ دور بردی، مسائل را پیش بینی کنید.

به نظر می رسد که روابط اقلیم کردستان با ایران، به گرمی گذشته نیست. آیا مشکلی در رابطه با ایران وجود دارد؟

خیر، تا این لحظه می توانم بگویم که رابطه اقلیم کردستان با ایران، خوب، محکم و مثبت و ادامه دار است. در آینده هم چنین رابطه ای مد نظر اقلیم کردستان است. چرا که ما با ایران، جغرافیای مشترک داریم و امکان تغییر این جغرافی وجود ندارد. به همان اندازه که به ترکیه نیاز داریم، به ایران هم نیاز داریم. به نظر من رابطه با اقلیم کردستان به سیاست دو کشور ایران و ترکیه بستگی دارد که تا چه اندازه ای برای بهبود و تحکیم روابط، جلو بیایند. من به عنوان نماینده اقلیم کردستان که امروز در خدمت شما هستم، از رابطه با ایران راضی هستم. چرا که در هر موضوعی که کردستان عراق درخواستی داشته، جمهوری اسلامی ایران دریغ نکرده است. البته نوسان در روابط همیشه وجود دارد.

بله، اما به نظر می رسد که در موضع گیری ها، مواضع اقلیم کردستان به مواضع عربستان سعودی و ترکیه نزدیک تر است تا ایران. حتی این اتهام علیه اقلیم کردستان مطرح می شود که اقلیم کردستان اجازه داده که سعودی ها، مجاهدین خلق را در کردستان مستقر کنند و از آن جا برای انجام عملیات های تروریستی وارد ایران شوند.

این که چه گفته می شود، با این که چه انجام می شود تفاوت دارد. اقلیم کردستان یک اداره مستقل در چارچوب قانون اساسی عراق است. به علاوه شاید نمایندگانی که در اقلیم کردستان حضور دارند در بغداد سفارت نداشته باشند. ما زمانی کنسولگری ایران را در سلیمانیه و اربیل داشتیم، در حالی که ایران در آن زمان، در بغداد سفارت نداشت. هر دولتی که در بغداد سفارت داشته باشد، حق دارد که در اقلیم کردستان هم کنسولگری داشته باشد. در چارچوب قانون اساسی عراق و قوانین اقلیم کردستان اجازه نخواهیم داد که کنسولگری کشوری خلاف این قوانین اقدام کند. چرا که ما نمی خواهیم در اقلیم کردستان، مکانی برای ایجاد ناامنی علیه کشورهای همسایه داشته باشیم. اما احتمال دارد که در بعضی شرایط، حتی در داخل ایران سفارتخانه ای وجود داشته باشد که نماینده آن سخنی بر خلاف مقررات ایران بگوید. در آن زمان وزارت امور خارجه نماینده آن سفارتخانه را احضار و به آن تذکر می دهد. این مسائلی که شما اشاره کردید، تنها در حد حرف است. اما من در حضور شما تاکید می کنم که به جای طرح این دست سخنان، مدارک دال بر حضور مجاهدین در اقلیم کردستان را عرضه کنند. وقتی که مدارک عرضه شد، اگر از سوی اقلیم کردستان پیگیری نشد، سخن شما صحیح است. مجاهدین خلق هیچ حضوری در اقلیم کردستان ندارند. ما همه آنها را بیرون کردیم و همچون ایران، آنها را «منافقین» خطاب می کنیم. آنها علیه کردها جنگیده اند و همکاران صدام بودند. آنها مقامات بلند مرتبه کرد را شهید کردند. اما هیچ زمانی تکذیب نکردیم که دفاتر تشکیلات سیاسی و گروه های کرد ایرانی، در اقلیم کردستان حضور ندارند. همیشه گفتیم که حضور دارند و برای آن هم توافقنامه ای وجود دارد. طبق آن توافق، نه تنها سعودی، بلکه هر کشور دیگری که بخواهد گروه های کرد ایرانی را در اقلیم کردستان تحریک کند، حتما توجیه خواهد شد که نباید چنین عملی انجام یا تکرار شود.

یعنی شما از گروه های کرد ایرانی که بعضی از آنها خواهان استقلال کردستان ایران هستند، حمایت می کنید؟

گروه های کرد ایرانی خواهان استقلال کردستان نیستند. آنها به دنبال احقاق حقوق مردم کرد هستند. حمایت ما از این گروه ها، حمایت سیاسی است تا بتوانند در اقلیم کردستان، فعالیت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی داشته  باشند. این مساله هم برای امروز نیست. در زمان صدام حسین، این گروه ها در منطقه ما مستقر شدند. از روز نخستی که ارتباط ما با جمهوری اسلامی ایران برقرار شد، توافق کردیم که اجازه ندهیم گروه های کرد ایرانی، با استفاده از خاک کردستان عراق به ایران حمله کنند و اجازه نمی دهیم که ایران از طریق خاک اقلیم کردستان به آنها حمله کند. این توافق هم از اواخر سال 1986 میلادی عملیاتی شده است.

چقدر به رئیس جمهور جدید امریکا امیدوار هستید که بتوانید روابط گرم تری از دوران اوباما با امریکا داشته باشید؟

درباره ترامپ نظر دادن، کمی سخت است. چرا که با توجه به شعارها و سخنرانی هایی او نمی توانیم خوش بین باشیم که در مواقع حساس اقدام خاصی انجام دهد.

به صورت مشخص، چه توقعی از دولت جدید امریکا دارید؟

توقع داریم که از کردها حمایت کند. مثل کشورهایی که امروز این حمایت را انجام می دهند. ما توقع زیادی هم از امریکا نداریم. چرا که دولت امریکا تنها در پی منافع خود است و شخصا، با پیگیری هایی که انجام داده ام، می دانم که تاکید تمام مسئولین  امریکایی بر پشتیبانی نظامی از نیروهای پیشمرگه است. پشتیبانی از نیروهای پیشمرگه هم در چارچوب قانون اساسی عراق است و هیچ کمک مستقیمی به اقلیم کردستان صورت نمی کند مگر این که از طریق بغداد باشد.

بخشی از فرودگاه اربیل را به امریکا دادید تا پایگاهی نظامی در اقلیم کردستان ایجاد کند. فکر نمی کنید که ایجاد پایگاه نظامی در اربیل، موجب ایجاد نوعی رقابت با دولت مرکزی می شود؟

تا این لحظه امریکایی ها با بغداد هماهنگ هستند. امریکا باید در اقلیم کردستان پایگاه نظامی داشته باشد، چرا که از اربیل می توان به موصل حمله کرد. شما مطلع هستید، زمانی که ترک ها استفاده از پایگاه انجرلیک را برای حمله به داعش ممنوع کردند، از آن زمان نیروهای امریکایی به عراق و اقلیم کردستان منتقل شدند.

آقای بارزانی تا چه زمانی قصد دارند که حکومت را اداره کنند؟

آقای بارزانی اطلاعیه هایی صادر کردند و نظرات خودشان را گفتند و گفتند که ما آمادگی داریم مسئولیت را به کسی که منتخب شود، تحویل دهیم. اما متاسفانه تا امروز گروه های سیاسی نتوانستند به توافقی با یکدیگر دست یابند و نقشه راهی برای حل مشکلات اقلیم کردستان به وجود آورند. آخرین سخنی که ایشان گفتند این بود که تغییراتی در ریاست اقلیم، ریاست پارلمان و ریاست حکومت انجام شود.

در کوتاه مدت چنین توافقی حاصل خواهد شد؟

آرزو می کنیم که به زودی این توافق ایجاد شود. چرا که تلاش های بسیار زیادی بین حزب دموکرات و اتحادیه میهنی کردستان و گروه های دیگر صورت می گیرد. در واقع مشکل بین حزب دموکرات و اتحادیه میهنی کردستان است. اگر آنها به نتیجه نهایی برسند، مشکلات حل خواهد شد اما شاید هم تا انتخابات که تقریبا یک سال آینده است، طول بکشد.

این عدم توافق بین گروه های سیاسی، زمینه ساز ایجاد بی ثباتی در کردستان نخواهد شد؟

صد در صد. اگر توافقی ایجاد نشود، ثبات اقلیم کردستان به هم خواهد ریخت.