آخرین ضربه به تصویر آمریکا

دیپلماسی ایرانی: تاثیر نتایج انتخابات ایالات متحده بر جایگاه این کشور در جهان، جنبه های بسیاری دارد که باید آن را برای درک، در این مرحله اولیه شوک آمیز، خلاصه کرد. این امر به ویژه با رئیس جمهور منتخب فعلی، کسی که نمی تواند سیاست خارجی اش را تا حد زیادی با اتکا بر دیدگاه ها و ذهنیت های گذشته خود بسازد، پیچیده تر شده است. او ضمن اجرای تغییرات مورد علاقه خود، باید سیاست خارجی را طوری با انسجام و تداوم لازم پیش ببرد که به مسائلی مانند نارضایتی متحدان مفت خور و سوءاستفاده گر، تحسین خودکامگان قدرتمند و تصور روابط اقتصادی در شرایط موازنه اقتصادی با حاصل جمع صفر، احترام گذاشته شود. اما ما می توانیم جنبه هایی از جایگاه جهانی آمریکا را بر اساس خود انتخابات و مبارزات انتخابی قبل از آن برداشت کنیم. این جنبه ها شامل آسیب هایی است که در حال حاضر ایجاد شده و در نتیجه یک دوره مبارزات انتخاباتی گسترش یافته است.

برخی از این آسیب ها ناشی از محتوای بیگانه ستیز کمپین ترامپ است. آن چه در آن سوی آب ها، در میان بخش عمده ای از انسان ها از جمله در بین نزدیک به یک چهارم از جمعیت زمین یعنی مسلمانان، بی احترامی تلقی می شود. وقتی چنین کمپین انتخاباتی ای، پیروز می شود نشان دهنده دیدگاه های اساسی تعداد خیلی زیادی از آمریکایی هاست، نه تنها دیگاه خود آن رئیس جمهور منتخب. این که این دیدگاه ها تا چه حد در میان آمریکایی هایی که وضعیت مناسبی ندارند یا آمریکایی ها که صرفا ناراضی هستند و بسیار ساده طعمه چنین شعارهایی می شوند، گسترش پیدا کرده است برای ناظران خارجی نسبت به محتوای خود این دیدگاه ها، ارزش کمتری دارد.

این الگو به تصویر آمریکا ضربه سختی وارد می کند. بسیاری از نظرسنجی ها در خارج از کشور نشان می داد که دیدگاه های منفی زیادی درباره سیاست های آمریکا وجود دارد در حالی که پیش از این همواره احساسی مثبت درباره مردم آمریکا وجود داشت. شاید نتایج حاصله، بخش دوم این احساسات را کم رنگ تر کند.

پس از این فرآیند خود انتخابات ریاست جمهوری مورد توجه است. انتخاب قدرتمندترین پست در جهان، کسی که باید خوش خلق و با تجربه باشد، و رسیدن این پست به شخصی که به شکلی آشکار واجد شرایط نیست، توسط بسیاری شکست این پروسه نامیده می شود. ترامپ خود در شعارهایش در طول مبارزات انتخاباتی در مورد چگونگی انجام «تقلب» صحبت کرد، این که چگونه یک نتیجه نامطلوب را نخواهد پذیرفت، این که چطور در صورت موفقیت حریف خود را زندانی خواهد کرد. یک ناظر خارجی عادی تنها باید به ترامپ گوش کند تا نتیجه بگیرد که ادعای آمریکا برای داشتن یک روند دموکراتیک لیبرال قابل تحسین برای انتخاب رهبر خود، نادرست است.

ناظران خارجی دقیق تر، نه ناظران عادی، ممکن است شعارهای ترامپ را به یک سخنرانی انتخاباتی تخفیف دهند اما چیزهای نگران کننده دیگری را درباره انتخابات آمریکا مشاهده می کنند. کلینتون اکثریب آرا را به دست آورد اما برنده انتخابات ترامپ بود. این دومین بار در پنج انتخابات اخیر است که فردی که اکثریت آرا را به دست می آورد از رسیدن به کاخ سفید بازمی ماند. ناظران خارجی ممکن است دلیلی را که در پس زمینه این نوع رای گیری انتخاباتی و آرای الکترال وجود دارد، درک نکنند. سیستمی که موجب شده است جمهوری خواهان در سال های اخیر اکثریت کرسی ها را در مجلس نمایندگان به دست بگیرند حتی زمانی که آرای کلی را به دموکرات ها باخته اند.

در صدر این مشاهدات، تلاش نسبتا آشکار یک حزب برای به دست آوردن کلید کاخ سفید وجود دارد، آن هم نه با پیروزی در رای ها که با سرکوب رای گیری در جاهایی که شهروندان علاقه بیشتری به حزب مقابل دارند. مشاهده مهم بعدی، سورپرایز ماه اکتبر از یک آژانس با رده بالای امنتتی در اجرای قانون بود که تاثیر بسیار مهمی درایجاد تفاوت در انتخاباتی تا این حد نزدیک داشت.

همه این ها مواد اولیه برای هر کسی در خارج از کشور است که بخواهد دموکراسی آمریکایی را بی اعتبار کند. این روز برداشت محصول، برای کسانی است که انگیزه لازم را دارا باشند. زمانی مناسب برای تبلیغات توسط کسانی که می خواهند چهره آمریکا را خراب کنند و انتخابات آمریکا را از تلویزیون دنبال می کنند. ولادیمیر پوتین هیچ نیازی به دخالت در روند سیاسی انتخابات ایالات متحده ندارد چرا که هر سوء استفاده ای را که بخواهد می تواند از تصویری که خود آمریکا از انتخاباتش ارائه داده، انجام دهد.

واقعیت این است که طرفی که از سرکوب رای دهندگان و سوپرایز کومی (رئیس اف بی ای) بهره برده است، محتویات سیاسی را ارائه می دهد که به تصویر آینده آمریکا و دموکراسی اش آسیب بیشتری وارد می کند. به این ها باید تظاهرات انتخاباتی در آمریکا را نیز اضافه کرد که نتیجه برنده شدن یک کمپین بیگانه است. پیروزی کلینتون می توانست از دید خارجی به عنوان برائت از بیگانه ستیزی و غلبه بر روند سیاسی بی نظم دیده شود.

شاید خیره کننده ترین وعده ای که در این انتخابات شنیده شد، این بود که اگر کلینتون انتخاب شود در طول دوره چهار ساله او هر نامزدی که برای پر کردن جای خالی دیوان عالی کشور معرفی شود، توسط جمهوری خواهان رد خواهد شد. امتناعی که در تمام طول سال در مورد نامزد معرفی شده توسط اوباما انجام گرفت. چنین موقعیتی نه تنها عمق اختلال درعملکرد دولتی را نشان می دهد بلکه حمله مستقیمی به مفهوم قوه قضاییه مستقل است. جالب است که این حرف از زبان دونالد ترامپ زده نشده است بلکه نفر دوم اصلی برای نامزدی حزب جمهوری خواه (تد کروز) و یک نامزد سابق ریاست جمهوری (جان مک کین) به آن اشاره کرده اند.

بد فرم کردن دموکراسی آمریکایی به اندازه بیگانه ستیزی، که هر دو به نظر با ریاست جمهوری دونالد ترامپ حتی پیش از ورود او به دفتر بیضی شکل و ادای سوگند، غیرقابل چشم پوشی به نظر می رسد، عواقب متعدد و قابل توجهی را برای منافع ایالات متحده در خارح از کشور خواهد داشت. با این حال دشوار است که اثرات دقیق این عواقب را که در چهار سال آینده ظاهر خواد شد، پیش بینی کرد. این عواقب شامل تخریب هر گونه ادعا از سوی ایالات متحده مبنی بر رهبری فراگیر و لیبرال دموکراسی خواهد بود. آمریکا همچنین از مزایای ویژه سیاسی به خصوص در بین مردم فرودست و کشورهایی که آمریکا را تحسین می کنند محروم خواهد شد؛ مزایایی که به طور سنتی آمریکا از آنها به عنوان دلیلی برای تحسین لذت می برد. این مساله به کاهش اعتماد به نفس در پشتیبانی از دموکراسی منجر خواهد شد.

هر چیزی که پایداری آمریکایی را تضعیف کند یا تهدیدی برای تضعیف آن باشد، دموکراسی آمریکایی باید آن را به عنوان منبعی از ترس در نظر بگیرد که عواقبی در خارج از کشور خواهد داشت. اما به نظر می رسد کسانی به مسند کار آمده اند که دلیلی اضافه برای این پیامدها هستند.

منبع: لوب لاگ/ مترجم: روزبه آرش