ایران یک دموکراسی تمام عیار است

نویسنده: کاترین شاکدام

دیپلماسی ایرانی: جنبش سبز را فراموش کنید، مشاجره را فراموش کنید، خشونت را فراموش کنید. ایرانی ها امروز نشان دادند که درخواستشان برای تغییر را از طریق صندوق های رای عملی می کنند. چه پایتخت های غربی حاضر به اعتراف باشند یا نباشند، ایران یک دموکراسی است. اگرچه نمونه کاملی نیست (کدام کشور است که می تواند چنین ادعایی داشته باشد) اما یک دموکراسی است که چندین دهه در مقابل حملات و دسیسه های بزرگ (جنگ عراق، تحریم های آمریکا، تحریم نفتی، شنیدن تهمت از سوی کشورها مختلف جهان) مقاومت کرده است.

ماه جاری به عنوان لحظه ای تاریخی برای تحول دموکراتیک ایران شناخته خواهد شد، انتخاباتی که در آن مردم ایران اعضای مجلس بعدی و مجلس خبرگان را انتخاب کردند. در حالی که مجلس، مسئول تصویب قوانین کشور است (هر 4 سال انتخاباتش برگزار می شود) مجلس خبرگان مسئول انتخاب رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران است (انتخابات آن هر 8 سال برگزار می شود).

نیاز به گفتن نیست که این دوره از انتخابات در پرتو توافق هسته ای تاریخی ایران و بازگشت این کشور به جامعه بین المللی برگزار شد. ایران دیگر در سطح جهان منفور نیست و تبدیل به کشوری مهم در آسیا و خاورمیانه شده است که نقش یک متحد قدرتمند و پلی میان شرق و غرب را ایفا می کند.

درباره ایران دیدی بسیار اشتباه وجود دارد یا از نظر من ایران دستکم گرفته شده است. ایران چیزی بیش از یک کشور است، بلکه یک تمدن کهن با ثروت سیاسی و فرهنگی عظیم است. ایرانی ها مردمانی پخته و باهوش هستند. سرزمین و تاریخ آنها هر چه قدر درباره خدا حرف می زند، درباره آزادی و استقلال هم حرف دارد.

پیوند این دو سنت با یکدیگر توسط آیت الله روح الله خمینی و در قالب یک سیستم حکومتی در سال 1979 به وجود آمد که هر دو بخش از حکومت ضامن حفاظت از یکدیگر هستند و این در سپهر سیاسی ایران پذیرفته شده است. در حالی که اکثر دموکراسی های غربی حکومت و دین را از یکدیگر جدا کرده اند، ایران نظامی جدید به وجود آورده که این دو مولفه را در کنار هم قرار داده است.

حالا به این فضای این روزها برمی گردیم جایی که دو انتخابات برگزار شده است. در حالی که ایران دارای طیف های سیاسی مختلفی است اما در دو سر طیف دو جریان مخالف هم وجود دارند: اصلاح طلبان و اصولگرایان.

اصلاح طلبان همان گونه از نامشان پیداست به دنبال پیشرفت ایران از طریق اصلاحات اقتصادی، کاهش اثرات منفی تحریم ها بر اقتصاد و ایجاد مدرنیته در کشور هستند. اصولگرایان دیدگاه های سنتی بیشتری دارند و در قبال تغییر احتیاط می کنند و هراس دارند.

ایرانی ها چه گفتند؟

ایرانی ها چیزی بین این دو را انتخاب کردند. اگر تهران از اصلاح طلبان حمایت کرد، دیگر استان ها دیدگاهی متمایل به اصولگرایان داشتند. آن گونه که آمار نهایی منتشر شده از سوی رحمانی فضلی، وزیر کشور ایران نشان می دهد، کاندیداهای اصلاح طلب موفق شدند تمام 30 کرسی تهران در مجلس را از آن خود کنند.

کشور به کدام سو می رود؟

آن گونه که دفتر آیت الله خامنه ای گفته است کشور حرکتی «رو به جلو» خواهد داشت. رهبر معظم ایران به ایرانی ها برای مشارکت بالا (62 درصد) تبریک گفت و به این نکته اشاره کرد که مهمترین مسئله اتحاد ملت است.

بسیاری این انتخابات را رای اعتماد به روحانی می دانند و بسیاری از کارشناسان معتقدند که این انتخابات به روحانی این اجازه را می دهد تا فرآیند قانون گذاری را آسان تر طی کند. صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران می گوید: «روحانی در مقایسه با مجلس قبلی با مخالفت کمتری روبه رو خواهد بود. البته باید منتظر ماند و میزان این کم بودن را مشاهده کرد.»

براساس زمزمه هایی که در جریان فضای سیاسی ایران به وجود آمده است، افراد مستقل زیادی در ایران ظهور کرده اند که باید منتظر ماند و جهت گیری های آنها را در قبال مسائل سیاسی مشاهده کرد.

منبع: راشا تودی/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی/20