حزب‌الله و اسرائیل با هم نخواهند جنگید

نویسنده: دیمی ریدر

دیپلماسی ایرانی: دلیل رسمی برای جنگ اول لبنان ترور یک دیپلمات اسرائیلی توسط یک جناح منشعب از سازمان آزادی بخش فلسطین بود. جنگ دوم لبنان که وسیع ترین درگیری نظامی در خاورمیانه تا جنگ داخلی سوریه بود با یک اتفاق نسبتاً کوچک آغاز شد -ورود نیروهای حزب الله به مرز شمالی اسرائیل در پی به دست آوردن جسد سه سرباز اسرائیلی- و جنگ غزه هم خارج از درگیری های مرزی بوده و اغلب اوقات بدون هیچ گونه هشدار خاصی شروع شده است و بستگی به فرصت های نظامی و سیاسی دارد.

با در نظر داشتن این تاریخچه، چندان شگفت انگیز نیست که اسرائیل و منطقه به خاطر خبر اصابت چهار موشک جنگنده اسرائیلی که موجب شهادت سمیر قنطار شد، نفسشان را در سینه حبس کرده باشند. قنطار یک چریک سابق فلسطینی، محکوم به حبس ابد در زندان اسرائیل -قدیمی ترین زندانی لبنانی در زندان اسرائیل- قهرمان حزب الله که در ازای تحویل همان سه جسد سرباز اسرائیلی معاوضه شد، به همراه شش نفر دیگر در محل نیروی دفاع ملی سوریه به شهادت رسید.

همانند دیگر حملات حساس، اسرائیل از شهادت قنطار استقبال کرد اما در این رابطه ادعایی نکرد و این اجازه را به ارتش آزاد سوریه داد تا مسئولیت این حمله را بر عهده گیرند، اما مقیاس و دقت این حمله از توان این گروه خارج بود. مسئولیت اسرائیل یک فرض تایید شده از سوی تحلیلگران اسرائیلی است که در فقدان یک قرائت رسمی در طول چند روز گذشته سعی کرده اند تفاسیر خودشان را از این ترور ارائه دهند.

جامع ترین تحلیل در این رابطه از سوی رون بن ییشای، تحلیلگر نظامی یدیعوت آحارونوت و یکی از خبرنگارانی که به نهادهای اطلاعاتی و نظامی اسرائیل مرتبط است، صورت گرفته است. وی می گوید شهادت قنطار با توجه به عملیات قنطار در سال 1979 که موجب کشته شدن خانواده حران و دو پلیس اسرائیلی شد، کار کوچکتری محسوب می شد.

هر اتفاقی می تواند منجر به باز شدن جبهه جدیدی میان اسرائیل، حزب الله، سوریه یا ایران شود اما در رابطه با قنطار چنین اتفاقی نمی افتد. اسرائیل مدت ها است که از جنگ داخلی سوریه برای رسیدن به اهداف تاکتیکی کوتاه مدت استفاده می کند. اقداماتی همچون توقیف کاروان های تسلیحاتی میان سوریه و لبنان و اخلال در ساخت و سازها در دامنه های شرقی جولان. اما همچنان نشان می دهد که اسرائیل فاقد منافعی در مداخله در جنگ داخلی سوریه به هر روشی است.

داعش به عنوان یک تهدید خاص دیده نمی شود. حتی ظهور آنها در فلسطین هم بعید است با توجه به این که تعدادی از فلسطینی هایی که به داعش ملحق شده اند و به سوریه سفر کرده اند قصد ندارند داعش را در محل اقامت خودشان هم راه بیندازند.

اسرائیل همچنین به دقت مراقب است تا حزب الله را تحریک نکند. اگرچه جنگنده های اسرائیلی حریم هوایی لبنان را نقض کردند. حزب الله هم به نوبه خود چندان مشتاق نیست که جبهه جدیدی را با اسرائیل باز کند. قسمتی از آن مربوط به توان حزب الله می شود، قسمتی هم مربوط به این می شود که اسرائیل بار دیگر جمعیت غیرنظامی لبنان را مجازات می کند و حزب الله هم در آن صورت هزینه سیاسی خواهد داد.

ایران هم در دوره ای که به دنبال بهبود روابط با غرب است و با توجه به کسب پیروزی دیپلماتیک در توافق با ۱+۵ با وجود مخالفت اسرائیل، دلیلی نمی بیند که به اسرائیل اهمیت دهد.

این مسائل هفته پیش قبل از شهادت قنطار وجود داشت و این هفته پس از شهادت وی هم وجود دارد. با وجود این که آزادی قنطار از زندان در یک دهه پیش ارزش تبلیغاتی تبادل زندانیان را داشت، اما به نظر نمی رسد که این بار بر سر وی مسئله ای نظامی رخ دهد.

البته پس از شهادت وی گزارش هایی منتشر شد که این اواخر رابطه وی با حزب الله کمتر دوستانه بود، البته این گزارش ها به احتمال زیاد از نهادهای اطلاعاتی اسرائیل سرچشمه می گیرند و باید با احتیاط با آنها برخورد کرد. اگر هم درست باشد دلیلی دیگر برای این است که حزب الله به خاطر قنطار به دریا نخواهد زد.

منبع: میدل ایست آی/ مترجم: حسین هوشمند