مخالفت منندز و شومر با توافق مشکل‌ساز نخواهد شد

نویسنده: بورگس اورت

دیپلماسی ایرانی: جمهوری خواهان توانستند رای چاک شومر و رابرت منندز را به دست بیاورند اما آنها برای شکست توافق هسته ای رئیس جمهور باراک اوباما با ایران نیاز به دموکرات های بیشتری دارند. در واقع سوال مهمی که در مقطع فعلی وجود دارد این است که آیا آنها می توانند به 60 رای مورد نیاز برای شکست اطاله کلام در سنا دست پیدا کنند تا بتوانند بعد از آن درباره مخالفت با توافق لایحه صادر کنند؟ سناتور میچ مک کانل، رهبر اکثریت سنا گفته که شکستن وتو تا زمانی که کنگره در ماه سپتامبر از تعطیلات برگردد و برای رای گیری درباره توافق آماده شود، مشخص نخواهد شد.

اعلام مخالفت شومر در دو هفته پیش و منندز در روز سه شنبه، مطمئناً به نفع قانونگذاران جمهوری خواه و گروه هایی است که امیدوار به نابودی توافق جنجالی هستند. اما پس از اقدام دو سناتور منطقه نیویورک شناسایی دیگر دموکرات هایی که قصد دارند این ابتکار اوباما در سیاست خارجی را بشکنند، سخت تر شده است.

حتی مخالفت شومر و منندز هم ممکن است در نگاه اول چندان مهم به نظر نرسد. شومر که رهبر احتمالی سناتورهای دموکرات در آینده خواهد بود، قول داده است که دیگر دموکرات ها را برای مخالفت با توافق متقاعد نکند و اتهامات فساد منندز هم منجر به این شد که مجبور به ترک سمتش در کمیته روابط خارجی سنا و جانشینی سناتور کمتر تندرو، بن کاردین (مریلند) شود. یک مشاور ارشد دموکرات درباره مخالفت منندز با توافق می گوید: «من فکر نمی کنم که نفس هیچ کس به خاطر اعلام مخالفت منندز بند آمده باشد.»

جمهوری خواهان تابستان را با امید شکستن وتوی لایحه مخالفت کنگره با توافق ایران، توسط رئیس جمهور اوباما شروع کردند. اما این ماموریت در چند هفته اخیر با وجود حمایت برخی دموکرات های مردد، کمتر جاه طلبانه است. اگر مشخص شود که جمهوری خواهان نمی توانند 60 رای لازم را به دست بیاورند، مک کانل می تواند رای گیری درباره توافق را معطل نگه دارد تا مشخص شود توافق فاقد حمایت اکثریت سنا است.

اگرچه از لحاظ فنی رسیدن به 67 رای «نه» به توافق در سنا وجود دارد، مک کانل این هفته اعلام کرد: «به وضوح روشن است که نتیجه به نفع رئیس جمهور خواهد بود.» حمایت لیبرال ها از رئیس جمهور در مجلس نمایندگان موجب شده است تا احتمال شکستن وتوی وی بسیار کم باشد. تنها وظیفه ای که برای جمهوری خواهان باقی می ماند این است که رای 6 دموکرات را برای پیوستن به 54 سناتور جمهوری خواه در زمینه اعلام مخالفت با توافق، به دست بیاورند و اوباما را مجبور کنند که لایحه مخالفت با توافق را وتو کند. امکان تحقق این امر هنوز وجود دارد چون سناتور هری رید (نوادا) رهبر دموکرات ها در سنا و پتی موری (واشینگتن) به همراه تعدادی از دموکرات ها جناح مرکزی، هنوز تصمیمشان را نگرفته اند.

اما محاسبات هنوز به نفع اوباما است. مخالفت منندز با توافق، با نظر مخالف شومر، باب کورکر (جمهوری خواه از تنسی) رئیس کمیته روابط خارجی سنا و سناتور جف فلیک (جمهوری خواه از آریزونا) که تنها امید اوباما برای حمایت از توافق میان جمهوری خواهان بود، همراه شد. اما اثر این مخالفت ها با حمایت سناتورهای دموکراتی همچون جان تستر (مونتانا)، کرستن جیلیبرند (نیویورک)، جین شاهین (نیوهمشایر) و ال فرانکن (مینه سوتا) که سیاستمدار یهودی برجسته ای است، کمرنگ شد.

عصر سه شنبه هم، سناتورهای دموکرات رود آیلند، جک رید و شلدن وایتهاوس، جدیدترین حامیان توافق هسته ای با ایران شدند و به سناتورها انگس کینگ (مستقل از مین)، تیم کین (دموکرات از ویرجینیا) و بیل نلسون (دموکرات از فلوریدا) که جزء اولین حامیان دموکرات رای گیری بر سر توافق بودند، پیوستند.

رای مخالف منندز می تواند بر روی یک سناتور دموکرات یعنی کوری بوکر که از ایالت وی نیوجرسی است و در جریان اتهام فساد از منندز حمایت کرده، تاثیر بگذارد. یک رای مهم دیگر مربوط به سناتور کریس کونز (دموکرات از دلور) است که در سفری هشت روزه به آفریقا قرار دارد و تا زمانی که برنگردد، نظرش را اعلام نخواهد کرد. دموکرات های میانه رو به طور سنتی کارتشان را نزدیک به سناتور جو مانچین (دموکرات از ویرجینیای غربی) قرار می دهند. نظر وی متمایل به حمایت از توافق است ولی افرادی که به وی نزدیک هستند گفته اند وی نظرش را تا سپتامبر که به واشینگتن باز می گردد، علنی نخواهد کرد.     

منبع: پولیتیکو/ مترجم: حسین هوشمند