استقبال جامعه جهانی ازتوافق هسته‌ای

دیپلماسی ایرانی: به احتمال بسیار زیاد توافق هسته ای با ایران به زودی به دست خواهد آمد. هنگامی که این تلاش ها به نتیجه برسد، از ورود ایران به جامعه جهانی استقبال خواهد شد و ایران نقش و احترامی که سزاوار آن است را به دست می آورد.

ایران در کنار چین، هند، اروپا و جهان عرب جزء تمدن های بزرگ قاره آسیا و اروپا است. اگر به چند هزار سال قبل بازگردیم یعنی دوران باستان، دوران پادشاهی کوروش کبیر در قرن پنج قبل از میلاد را داریم که بنای خیره کننده تخت جمشید را ساخته است که امروزه از آن بازدید می شود. اوج امپراتوری ایران در قرن 18 و در زمان سلطنت نادرشاه بوده است، یعنی زمانی که قدرتش را در اکثر مناطق غرب، مرکز و جنوب آسیا گسترش داد، از جمله حمله ای که به هند در سال 1738 تا 1739 انجام داد.

ایران دارای فرهنگ و هنر بسیار غنی ای، به ویژه در زمینه شعر است. ایران برخی از موفق ترین شعرای جهان را در اختیار دارد: فردوسی، حافظ، عمر خیام، سعدی و مولانا. ایران امروز هم وضعیت فرهنگی پویایی دارد که نه تنها شامل ادبیات، بلکه شامل موسیقی و سینما هم می شود.

ایران دارای ذخایر عظیم نفت و گاز هم هست. با وجود تحریم ها، ایران از میان 194 کشور، بیست و هفتمین اقتصاد جهان از لحاظ تولید ناخالص داخلی است و هفتاد و یکمین کشور از لحاظ سرانه تولید ناخالص داخلی به شمار می رود. جمعیت این کشور امروز 87 میلیون است که در سال 2050 به 121 میلیون می رسد و چهاردهمین کشور پرجمعیت جهان خواهد بود.

از لحاظ سواد، آموزش بهداشت، ایران رتبه 76 از 187 کشور جهان در زمینه شاخص توسعه انسانی را دارد و جزء کشورهای با توسعه انسانی بالا رده بندی می شود. در مدت 32 سال اخیر، شاخص توسعه انسانی ایران 67 درصد رشد داشته است که در مقایسه با دیگر کشورها خیره کننده است. من هم همانند تمام کسانی که به ایران رفته و در خیابان ها و بازارها راه رفته اند، موافقم که جو این کشور دوستانه است.

البته ایران هم دارای مشکلاتی است؛ مشکلاتی از قبیل فساد، نابرابری، بیکاری به ویژه در میان جوانان، آلودگی و جنایت. این اوضاع در زمان محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق بدتر هم شده بود. با توجه به ترویج برابری جنسیتی، ایران یک ستاره نیست. در حالی که در زمینه توانمند سازی جنسیتی، در زمینه آموزش پیشرفت هایی خوبی صورت گرفته است، اما در زمینه بحث های مدیریتی و پست های تصمیم گیرنده ضعف هایی وجود دارد.

نکته عجیب و غریبی که وجود دارد این است که ایالات متحده به طور سیستماتیک با عربستان سعودی ارتباط دارد و در حالی که این کشور دارای سوابق بسیار بدی در رفتار با زنان است، آمریکا سکوت می کند و در مقابل به ایران انتقاد می کند. اقدام جورج دبلیو بوش که ایران را جزء «محور شرارت» قرار داد، توهین به مردم ایران بود.

ایران دارای جامعه ای نسبتاً باز است و مهاجران بسیاری در جهان دارد از جمله حدود 3 میلیون ایرانی در ایالات متحده زندگی می کنند که بسیاری از آنها مرتباً به ایران سفر می کنند و قسمت عمده ای از آنها هم متخصص و کارآفرین هستند.

در حالی که قدرت های غربی در دوران مدرن به طور اجتناب ناپذیری رشد کردند، ایران به همراه دیگر تمدن های غیرغربی سیر نزولی را طی کردند و از تحقیری که صورت می گرفت رنج می بردند. در حالی که ایران هیچ وقت مستعمره نشد، اما بخشی از امپراتوری غیررسمی غرب بود و قدرت های خارجی نفوذ زیادی بر دولت های وقت داشتند. به لیست این اتفاقات می توان اشغال ایران توسط بریتانیا و روسیه، کودتا ضد محمد مصدق، حمله عراق و حمایت از آن را هم اضافه کرد.

البته تمام این اقدامات شنیعی که غرب علیه ایران انجام داده است، نمی تواند توجیهی برای ساخت سلاح هسته ای باشد. با این حال تا زمانی که ایالات متحده به اسرائیل اجازه ضمنی داده است که سلاح هسته ای داشته باشد و آنها هم حاضر نیستند که عضو ان پی تی شوند، داشتن خاورمیانه ای عاری از سلاح هسته ای غیرممکن است.

منبع: فوربس/ مترجم: حسین هوشمند