۱+۵ با آمریکا متحد نیستند

یک روزنامه آمریکایی در گزارشی با اشاره به اینکه اعضای گروه ۱+۵ دیگر با آمریکا متحد نیستند نوشت که سایر اعضا هر یک خواسته ها و منافع خود را در مذاکرات دنبال می کنند.

به گزارش فارس، روزنامه آمریکایی «نیویورک پست» طی تحلیلی در زمینه مذاکرت هسته ای ایران و نبود اتحاد بین اعضاء این گروه با آمریکا» می نویسد: گروه ۱+۵ در ابتدا خواهان بسته شدن تاسیسات هسته ای ایران در «فردو» و «اراک» بود اما تا آخر هفته گذشته این گروه در حال تقاضا از ایران برای عدم ساخت ۵ تاسیسات هسته ای جدید غنی سازی بود.

نیویورک پست می نویسد: گروه ۱+۵ متشکل از آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین و آلمان هیچ ائتلافی حتی برای ارائه درخواست های خود ندارند.

در این میان روسیه در حالی وارد این گروه شد که به آمریکا فقط یک بله بگوید. اوباما می تواند کماکان بگوید که همه گزینه ها روی میز هستند اما تا زمانی که گفت و گوها ادامه دارند باید گفت که تنها گزینه باقی مانده گفت وگوی بیشتر است و این همانی است که روسیه می خواهد.

چین نیز با شرکت در گروه ۱+۵ تنها در پی سنگین کردن کفه پرونده خود در عرصه جهانی است.

برای آلمان نیز وضعیت مشابه چین است و فقط برای بالا بردن وزنه خود در مذاکرات شرکت دارد. در این بین وزیر خارجه آلمان اظهار داشت که اعتقاد ندارند ایران در پی ساخت سلاح هسته ای باشد.

نیویورک پست می نویسد: چین و روسیه در واقع گفت وهای هسته ای را نوعی اقدامی سمبلیک فرض می کنند. هیئت اعزامی انگلیس ، متحد آمریکا نیز تنها برای دیدار با مقام های ایرانی و فرصتی برای بهبود روابط وارد وین شده بود.

فرانسه نیز با ارسال هئیتی بلند مرتبه دیپلماتیک به وین در پی احیاء روابط تجاری با ایران است.

این نشریه آمریکایی می نویسد: در پایان مذاکرات وین اختلاف عمده همچنان پابرجا ماند و آن این بود که گروه ۱+۵ حق ایران در غنی سازی را البته در حجم کمتر به رسمیت بشناسد.

در ادامه این مطلب آمده است: در واقع با کاسته شدن از حجم تحریم ها طی ۶ ماه گذشته فشار بر اقتصاد ایران کمتر شده و این کشور چندان ضروریت فوری در هرگونه تعامل هسته ای در خود نمی بیند.

قسمت شیرین این بخش علاوه بر تمدید زمان مذاکرات موافقت آمریکا با انتقال ۲.۸ میلیارد دلار از دارایی های مسدود شده این کشور بود و در این ۴ ماه باقی مانده سران ایران هیچ فشاری را برای تغییر مسیر خود احساس نمی کنند.

این روزنامه در خاتمه می نویسد: یک دهه قبل تقاضا از ایران عدم ساخت بمب هسته ای بود و امروز تقاضا کاسته شدن از روند هسته ای شدن این کشور است.