اشتیاق برخی برای فرستادن نهاوندیان به نیویورک
معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور خبر جایگزینی محمد نهاوندیان به جای حمید ابوطالبی به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل را تکذیب کرد.
به گزارش فارس پرویز اسماعیلی طی مطلبی در صفحه شخصی خود آورده است: برخی رسانه ها طی هفته های اخیر علاقه زیادی برای انتقال محمد نهاوندیان از ریاست دفتر رئیس جمهور به مقر سازمان ملل در نیویورک نشان داده اند.
مصاحبه هایی هم انجام شد و حتی افرادی، فراتر از اینکه وی را «شایسته ترین فرد برای اعزام به آمریکا» دانستند، پیشاپیش به ارزیابی کارنامه شان در نمایندگی ایران در سازمان ملل نیز پرداختند.
قبلاً نماینده مورد نظر جمهوری اسلامی ایران معرفی شده و تاکنون تصمیم تازه ای در این خصوص گرفته نشده است، اصل این خبر را بنده، نهاوندیان و سخنگوی وزارت خارجه در مصاحبه هایی تکذیب کردیم اما علاقه برخی دوستان به انتقال رئیس دفتر رئیس جمهوری به نیویورک کماکان ادامه دارد. از روی دلسوزی است دیگر!
این اشتیاق البته به رسانه های آن طرف آب مثل بلومبرگ هم نشت کرده. دو دیپلمات شورای امنیت و یک دیپلمات اروپایی هم که خواستار افشای نام خود نشده اند(!)، معلوم نیست از کجا فهمیده اند که «روحانی در حال بررسی معرفی محمد نهاوندیان برای سفیری ایران در سازمان ملل است.
ظاهراً تب برخی رفتارهای رسانه ای و البته غیر حرفه ای در ایران، به فراتر از مرزها هم سرایت کرده. در سایت ها و نشریاتِ کمتر حرفه ای خودمان زیاد دیده ایم که علم غیب هم دارند و از جلسات برگزار نشده خبر می دهند و جالب تر اینکه متن مکالمات انجام نشده بین دو نفر را هم می دانند (مثل جلسه آقای ناطق نوری با نهاوندیان و انتقاد شدید از عملکرد دولت و تهدید به عدم حمایت!)؛ یا از نامه هشدار مرجع عالیقدری به رئیس جمهور خبر می دهند که نه تنها دفتر معظم له و دفتر رئیس جمهور خبری از این موضوع ندارند، بلکه ایشان همین چند هفته پیش در بیاناتی از رویکرد دولت تقدیر و توصیه هایی نیز به مسئولین اجرایی فرمودند.
البته از این دست موارد که به برخی ها «الهام» می شود و به جماعتی نمی شود، زیاد است.
اینکه دو دیپلمات سازمان ملل و یک اروپایی، آنهم بدون ذکر نام، خبر داشته باشند که رئیس جمهور ایران در حال بررسی چه موضوعی است، نشان می دهد رسانه های دنیا هم کم کم دارند از ما چیزهایی را یاد می گیرند. بلکه حرفه ای شوند.
انتشار این مطلب در بلومبرگ به نظر من قابل تامل است، چنین مطالبی اعتبارِ رسانه های معتبر را هم فرو خواهد ریخت. چه رسد به رسانه هایی که در حال توسعه اند.
نظر شما :