تفاوت برداشت ها از واژه هسته ای شدن
فاصله واقعی ایران با باشگاه هسته ای چقدر است؟
دیپلماسی ایرانی: اظهارات اخیر اوزی ایلام، رئیس سابق کمیسیون انرژی اتمی رژیم اسرائیل سر و صداری زیادی بر پا کرده است. او ادعا کرده است که ایرانیان حتی اگر بخواهند هم نمی توانند تا 10 سال دیگر بمب هسته ای بسازند و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل از آن جهت در مورد اهدف هسته ای ایران جنجال به پا کرده که به دنبال اهداف سیاسی است.
آنچه که او می گوید باید مورد توجه دولت اوباما قرار گیرد. اینکه یک مقام اسرائیلی در این سطح هر آنچه که نتانیاهو در مورد داستانسرایی برای برنامه های هسته ای ایران رشته است را پنبه می کند از آن جهت اهمیت دارد که دیگر نباید گمان کرد وقتی نتانیاهو می گوید اکنون سال 1938 است و ایران همان آلمان است، آن را باور دارد.
به گزارش نشنال اینترست، آنچه که نتانیاهو در مورد ایران می گوید با واقعیت همخوانی ندارد و خود او بهتر از هر کس دیگری این را می داند. اغلب استراتژیست های اسرائیلی بر این باورند که ایران می تواند یک چالش امنیتی باشد چرا که توازن قدرت منطقه ای را تغییر می دهد. توازنی که در 15 سال اخیر به نفع اسرائیل و آمریکا بوده است. اما آنها می دانند که ایران نمی تواند یک تهدید موجودیتی برای اسرائیل، آمریکا و اعراب باشد.
دیپلمات نیز در این زمینه می نویسد، رئیس سابق سازمان انرژی اتمی می گوید ایران دست کم یک دهه با دستیابی به یک سلاح هسته ای فعال فاصله دارد. به گزارش این نشریه برآورد وی از اینکه فاصله ایران با تولید یک سلاح هسته ای چقدر است، احتمالا درست به نظر می رسد. البته اظهارات او با آنچه که برآوردهای جاسوسی اسرائیل می گوید در تضاد است. این برآوردها حاکی از آن است که ایران می تواند تا سال 2015 به سلاح هسته ای دست پیدا کند.
البته بخشی از این اختلاف نظر به برداشت های متفاوت از هسته ای خواندن ایران مربوط می شود. آن دسته از مقاماتی که موضع گیری های تند در مورد برنامه های هسته ای ایران دارند، مانند بنیامین نتانیاهو، بر این باورند که ایران به محض دستیابی به مواد هسته ای با قابلیت تولید سلاح دیگر یک کشور هسته ای به شمار می رود. در این استاندارد، ژاپن نیز یک کشور هسته ای تسلحیاتی به شمار می رود. در واقع، ایران تا حدودی این ظرفیت را در اختیار دارد، هرچند که هنور میزان ذخیره این مواد کافی نیست.
در مقابل یک نظریه دیگر وجود دارد و آن این است که زمانی یک کشور هسته ای می شود که یک سلاح ساخته باشد. در این استاندارد کره شمالی یک کشور هسته ای تسلیحاتی است، هرچند که هنوز روشن نیست توانایی نصب کلاهک هسته ای روی موشک ها را در اختیار دارد یا خیر.
به این ترتیب روشن است که مقصود رئیس سابق سازمان انرژی اتمی اسرائیل نیز این بوده که ایران تا 10 سال دیگر می تواند یک سلاح هسته ای فعال تولید کند نه اینکه ذخایری از مواد مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای در اختیار داشته باشد.
افزون بر این مقامات آمریکایی و اسرائیلی همچنان در مورد زمان هسته ای شدن ایران دچار اختلاف نظر هستند. نتانیاهو در سال 1992 گفته بود که ایران تا سه تا پنج سال دیگر هسته ای می شود. شیمون پرز، وزیر خارجه اسرائیل نیز پیش از این مدعی شده بود ایران تا سال 1999 هسته ای می شود. کمیته تحقیقات کنگره آمریکا نیز پیش بینی های ضد و نقیضی در این مورد دارد. این کمیته در سال 1992 گفته بود که 98 درصد امکان دارد ایران دو یا سه سلاح هسته ای ساخته باشد. رابرت گیتس، رئیس وقت سیا نیز در آن زمان مدعی شده بود که برنامه های هسته ای ایران ظرف مدت 5 ماه به یک مشکل بزرگ تبدیل می شود.
در سال 1995 نیز برآورد های جاسوسی در آمریکا و اسرائیل حاکی از آن بود که ایران بیش از هر زمان دیگری به تولید سلاح هسته ای نزدیک تر شده است. اما با گذشت نزدیک به 20 سال هنوز هیچ یک از این پیش بینی ها به واقعیت تبدیل نشده است.
تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10
نظر شما :