با اتحاد ایران و عربستان می‌توان به ثبات رسید
الحیات با بیان این که ایجاد یک اتحاد میان ایران و عربستان امر محالی نیست، آورده است: با ایجاد یک اتحاد قوی میان دو کشور می توان به ثبات، توسعه فراگیر و خیر دو کشور دست یافت.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این روزنامه ی چاپ لندن در تحلیلی با عنوان "اتحاد عربستان با ایران" به قلم طراد العمری از نویسندگان و تحلیلگران عربستانی آورده است: به نظر می رسد ایده اتحاد میان عربستان و ایران به دلیل دشواری در تحقق این مساله و وجود فضای ملتهب میان دو کشور، ایده ای خیالی باشد اما این ایده شایستگی فکر کردن به آن را دارد و امر غیر ممکنی نیست.
الحیات در ادامه آورده است: عربستان نیازمند یک متحد قدرتمند است ایران هم هم چنین. به عبارت دیگر دو کشور نیاز مبرمی به یکدیگر دارند. "الان، الان است نه فردا". البته قبل از این که این ایده را بخواهیم حتی در ذهن هم رد کنیم باید سه پیش شرط را پشت سر بگذاریم بنابراین از ایده اتحاد شروع می کنیم اولا باید اختلافات اعتقادی و تاریخ را حتی به شکل موقتی کنار گذاشت و دوما نقاط مشترک و آنچه که برای نزدیکی روابط لازم است را مشخص کنیم و سوما یک سوال مهم را مطرح کنیم و آن این که آیا باقی ماندن این وضعیت و پیامدهای منفی آن بر دو کشور و ملت های آنها و سایر ملت ها و کشورهای منطقه، امری درست و مثبت است؟
در ادامه این مطلب آمده است: با پاسخ به این سوال و نگاه به مسایل گفته شده به نتیجه، امکان ایجاد یک اتحاد قدرتمند و قوی بین ایران و عربستان خواهیم رسید که این نتیجه حتما می تواند به ثبات، توسعه فراگیر و خیر دو کشور منتهی شود.
الحیات افزود: مطالعات بسیاری انجام دادیم اما در نقشه های بین المللی به لحاظ سیاسی، اقتصادی و استراتژیکی دولتی بهتر و مناسبتر از ایران نیافتم. درباره اتحاد کشورهای حوزه خلیج (فارس) نیز تحقیق کردیم و آن را همانند باری سنگین یافتیم. به اتحاد با مصر هم فکر کردیم و برای ما روشن شد که بنابر دلایلی زیانش بیشتر از نفعش است از جمله این که باید یک فرصت دو دهه ای به مصر داده شود تا نقش مرکزی و محوری خود را بازیابد. ترکیه و پاکستان را هم زیر ذره بین بردیم و دیدیم که "ویروس های" آنها نظام سیاسی و ساختار اجتماعی عربستان را با تهدید مواجه می کند.
در ادامه این تحلیل آمده است: اتحاد با کشورها انتخابی بین دو گزینه است یا همانند بالونی است که تو را به اوج می رساند و یا همانند بار سنگینی است که تو را به پایین می کشاند. در خاورمیانه سه تحول مهم اتفاق افتاد یکی خلاء قدرت که با خروج عراق در سال 2003 ایجاد شد و نظام خلیج (فارس) را از حالت سه قطبی بودن به دو قطبی بودن تبدیل کرد و دوم اختلال در موازنه قدرت و نظام خاورمیانه ای در سال 2011 که بعد از خروج مصر و آشوب های سوریه و باقی ماندن عربستان در نظام عربی ایجاد شد و سوم حرکت کردن مرکزیت قدرت در نتیجه آنچه که پیشتر به سوی کشورهای حوزه خلیج (فارس) حرکت کرد. این دسته تحولات، مشکلات استراتژیکی عربستان را زیاد کرد و همراه با ایران به بازیگران اصلی تبدیل شد البته نه تنها در سطح کشورهای حوزه خلیج (فارس) بلکه در سطح خاورمیانه.
درادامه این مطلب آمده است که در این شرایط حسن روحانی به عنوان رییس جمهور ایران انتخاب و پیام های بازی را مطرح کرد که این با اظهارنظرهای خوشبینانه و محتاطانه مسوولان عربستانی مواجه شد.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب با اشاره به نبود اعتماد کافی میان ایران و عربستان و اینکه این بی اعتمادی موجب ایجاد فضای جنگ سرد میان دو قدرت منطقه ای شده است، نوشت: فضای سیاسی فعلی یادآور زمان بعد از جنگ جهانی دوم است زمانی که رهبران کشورهای بزرگ می نشستند و به تنهایی نقشه هایی را طراحی و کشورها و جوامع را همانند نانی تکه تکه می کردند و به دنبال آن انقلاب ها به وقوع می پیوست و رهبرانی در نقاط مختلف جهان برکنار و دیگرانی به جای آنها می آمدند و ملت ها و دولت ها درآن زمان تحت تاثیر قرار می گرفتند اما چیزی تحت اختیارشان نبود حتی سازمان های بین المللی و منطقه ای هم چون "جنبش عدم تعهد"، "اتحادیه عرب"، "سازمان همکاری اسلامی" و "شورای همکاری خلیج (فارس)" و غیره هم که در آن زمان ایجاد شدند اکنون اختیاراتشان به سر آمده و رو به موت هستند.
حال آیا وقت آن نرسیده که حاکمان ایران و عربستان زمام امور را به دست بگیرند و گرد هم جمع شوند و منافع استراتژیک، حیاتی و حساس شان را بر روی نقشه روشنی مشخص کنند؟
نظر شما :