نه ما حمله می کنیم نه شما

دیپلماسی ایرانی : چه زمانی یک بلوف واقعا بلوف نیست؟ شاید زمانی که شما به یک خبرنگار صحبت کرده و به او می گوئید: در قامت رئیس جمهوری ایالات متحده من بلوف نمی زنم!

قواعد این تخم مرغ بازی کاملا مشخص است: باراک اوباما رئیس جهوری آمریکا خیال حمله به ایران را در سر ندارد. اما نمی خواهد اسرائیلی ها هم به ایران حمله کنند. بنابراین درست دو روز پیش از دیدار با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در کاخ سفید باراک اوباما باید راهی برای تاکید بر استفاده از گزینه نظامی علیه ایران در شرایطی که به قول امریکایی ها تلاش های دیپلماتیک ره به جایی نبرد پیدا می کرد.

باراک اوباما در گفتگو با جفری گلدبرگ خبرنگار مجله آتلانتیک ترجیح می دهد گزینه های پیش روی خود در مقابل ایران را حداقل در ویترین عمومی محدود نشان دهد. اوباما با تاکید و شمرده شمرده این سخنان را بر زبان راند و البته راهکاری زیرکانه را برای سخن گفتن با افکار عمومی در رژیم صهیونیستی انتخاب کرد. وی با این سخنان مستقیما و از بالای سر نتانیاهو و بی واسطه عزم و جدیت خود را به رخ ساکنان سرزمین های اشغالی کشاند.

به نظر من جالب ترین جای سخنان باراک اوباما آنجا بود که وی از تعهد به رفتارهای آتی ایالات متحده در قبال ایران سخن گفت و توضیح داد که چرا هم امریکایی ها و هم اسرائیلی ها به چند گزینه در قبال ایران فکر کرده و می کنند. این بخش از سخنان وی محکم ترین بخش پیام او به ایران و جهانیان بود. او نشان داد که از سوی اسرائیل برای تعهد به این وعده ها تحت فشار قرار دارد اما مجبور به اتخاذ این تصمیم در زمان لازم خواهد بود چرا که تصمیمی منطقی و ارادی برای امریکا به حساب می آید.

حیاتی ترین بخش سخنان وی آنجا بود که گفت: "ما همچنان به ایران تا زمانی که رفتار خود را تغییر دهد، فشار خواهیم آورد. "این جمله به معنای احتمال تشدید فشارهای اقتصادی ، افزایش فشار بر همسایگان ایران و متحدان امریکا در منطقه برای انزوای تهران و سپس در نهایت و به عنوان گزینه آخر حمله به تاسیسات هسته ای ایران است. اوباما در سخنانش به شکل تلویحی تلاش کرد به ایرانی ها بفهمند که حمله امریکا به این کشور بسیار وسیع تر از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران خواهد بود!

زمانی که گلدبرگ از اوباما سوال کرد : اگر اسرائیلی هم وجود نداشت باز همین تصمیم را در خصوص ایران اتخاذ می کردید؟ تاکید کرد که او بر اساس منافع امنیت ملی ایالات متحده تصمیم می گیرد: این مساله در چهارچوب امنیت ملی امریکا و الببته ثبات بین المللی تعریف می شود. من نمی گویم که پرونده هسته ای ایران امری اختیاری است که ما می خواهیم جل و فصل کنیم بلکه این موضوع امری اجباری است که باید حل و فصل شود.

دیدیود ایگناتیوس روزنامه نگار امریکایی در ادامه این یادداشت خود برای واشنگتن پست می نویسد: اوباما با طیبقه بندی این مساله در چهارچوب امنیت ملی پا را از موضع گیری های پیشین خود در خصوص ایران و مساله ای هسته ای این کشور فراتر نهاد:" دلیلی برای شک کردن به من در این موضع گیری وجود ندارد. "او این جمله را پیش از گفتگو با گلدبرگ هم بر زبان رانده و با تکرار آن در حین مصاحبه به نوعی مهر تایید بر آن نهاد.

اوباما در بخش های دیگری از سخنان خود خط قرمزی میان فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران و برنامه تسلیحاتی کشید. مساله کلیدی در بسیط این خط کشی آنجاست که اوباما به هشدارهای استراتژیکی که بیاتگر عبور ایران از این خط قرمز باشد ، توجه خواهد کرد. اوباما در پاسخ به این سوال که ایران در کجای این خط کشی ایستاده گفت: بله این حقیقت دارد که ایران هنوز به تسلیحات هسته ای دستیابی پیدا نکرده و در شرایطی هم نیست که نزدیک به این دستیابی باشد این بدان معناست که ما فرصت بسیاری برای کدیابی فعالیت های هسته ای ایران در اختیار داریم.

اما سخنان باراک اوباما یک مخاطب دیگر هم داشت: اسرائیل. اگر ایرانی ها از این خط قرمز عبور کنند، امریکا حمله خواهد کرد.اکنون سوال اینجاست که آیا اوباما بلوف می زند؟ چه کسی می تواند قاطعانه در این خصوص نظر بدهد؟ اما اگر شما یک دولتمرد ایرانی و یا حتی نتانیاهو باشید احتمالا از لحن سخن گفتن او بیشتر به این قطعیت می رسید که او بلوف نمی زند .  

 منبع:واشنگتن پست / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی