ولادیمیر پوتین در یک قدمی کرملین
روس ها به هویت ملی رای میدهند؟
شانس پیروزی ولادیمر پوتین در انتخابات روز یکشنبه را چه اندازه می دانید؟
با توجه به نظرسنجیهای انجام گرفته و روندی که از سالهای گذشته در روسیه شاهد بودیم، به نظر میرسد ولادیمیر پوتین کاندیدای بیرقیب در انتخابات آتی ریاست جمهوری روسیه است. طبق نظرسنجیها از 40 تا 60 درصد آراء به سمت آقای پوتین بوده است. همانطور که میدانید از میان کاندیداهای موجود کسی که توان رقابت با آقای پوتین را داشته باشد، وجود ندارد و آقای گنادی زوگانف و ولادیمر ژرنوفسکی رقبای سنتی آقای پوتین تلقی میشوند که درصد آراء آنها در صحنه سیاسی روسیه کم و بیش مشخص است و در حدود 11 - 12 درصد تا 16 -17 درصد است که آراء سنتی خود را دارا هستند و بیشتر از این هم رای نخواهند آورد. بنابراین با توجه به این پیش بینیها آقای پوتین مجددا در انتخابات ریاست جمهوری روسیه گوی پیروزی را از آن خود خواهد کرد.
پوتین 12 سال بر مسند قدرت در روسیه نشست و بر اساس آخرین نظرسنجیها بیش از 60 درصد از واجدین شرایط رای خود را در سبد او خواهند انداخت. دلیل محبوبیت یا به نوعی مقبولیت پوتین را چه میدانید؟
الزاما اسم آن را محبوبیت نمیتوان گذاشت، اما صحنه سیاست روسیه، خاص است. شرایط پس از فروپاشی شوروی که شاهد بودیم روسیه با افول جدی در صحنه سیاست جهانی مواجه بود، آقای پوتین توانست تا حد زیادی غرور را به روسیه بازگرداند و فضای سیاسی را کنترل کند. تصور من بر این است که ما باید برای تحلیل سیاست روسیه معیارهای غربی را از ذهن خود بیرون کنیم و با توجه به معیارهای خود سیاست روسیه را تحلیل کنیم. در صحنه سیاست روسیه اینکه فردی با قدرت در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی و بینالمللی نقش ایفا کرده و هویت روسی را احیاء کند، میتواند نقش تعیینکنندهای داشته باشد. آنچه پوتین انجام داده،این بوده که توانسته هویت روسی را احیاء کند که شاید همین امر رمز ماندگاری آقای پوتین در صحنه سیاست خارجی روسیه باشد.
اپوزسیون در روسیه از ماه دسامبر تا کنون دولت را به تقلب در انتخابات پارلمانی متهم کرده و درخواست برگزاری مجدد آن را داده است. آیا پیروزی پوتین بر عقبگرد مخالفان تاثیر خواهد داشت؟
قطعنا اینگونه نخواهد بود. بخشی از مخالفین در روسیه به دنبال این هستند که به طور جدی این فضا را ایجاد کنند و آنها با یک چشمانداز بلند مدت به آن نگاه میکنند. بنابراین بحث آنها انتخاباتهای پیشرو نیست، بلکه آنها قصد دارند این فضای بسته در روسیه را تغییر دهند. آنچه که ما در طول 12 سال اخیر شاهد آن بودیم،این است که از یک سو آقای پوتین سردمدار صحنه سیاسی بوده و از سوی دیگر شخصیتهای دیگری همچون زوگانف رهبر حزب کمونیست روسیه و ژرنفسکی رهبر حزب لیبرال دموکرات بودهاند. بنابراین مخالفان قصد دارند این فضای خشک و بسته را شکسته و فضایی برای جریانهایی که نوع نگاه تازهای به سیاست در روسیه دارند، ایجاد کنند. در نتیجه آنها در مسیری قدم برمیدارند که شاید نیایج آن در انتخابات ریاست جمهوری آینده خود را نشان دهد.
مخالفان پوتین ادعا میکنند که پوتین پس از پیروزی شروع به سرکوب خواهد کرد، تا چه اندازه با این نظر موافق هستید؟ آیا پوتین از بهارعربی در خاورمیانه به عنوان درس عبرتی استفاده نخواهد کرد؟
روسیه را نمیتوان خیلی با کشورهای عربی مقایسه کرد. کشورهای عربی کشورهایی هستند که از نظر سیاسی و بینالمللی کشورهای ضعیفی هستند و نیروهای حاکم در این کشورها برای حفظ قدرت خود مجبور هستند که از این ابزارها استفاده کنند. اما در روسیه اقتدار دولت با این تظاهراتها شکسته نخواهد شد که بخواهد دست به سرکوب شدید بزند. بنابراین آقای پوتین خیلی نیازی ندارد که برای صحنه تظاهراتهای خیابانی دست به سرکوبهای شدید بزند. ممکن است به رهبران و لایههای پشت این اعتراضها فشار بیشتری وارد کند،اما بعید به نظر میرسد آنچه که در کشورهای عربی شاهد آن بودیم در روسیه رخ دهد. چراکه وضعیت سیاسی و جایگاه بینالمللی روسیه با کشورهای عربی بسیار متفاوت است.
سرنوشت دیمتری مدودف در ساختار قدرت روسیه چه خواهد بود؟
مدودف به عنوان شخصیتی که 4 سال رییس جمهور روسیه بوده است، شخصیتی بوده که مردم نه نکات منفی زیادی و نه نکات ویژه و خاصی را از وی دیدند. بنابراین به نظر میرسد با دوراندیشی که آقای پوتین دارد، مدودف را در ساختار قدرت حفظ خواهد کرد و همچنان در کنار خود خواهد داشت. به احتمال زیاد به اشکال متفاوتی از وی در ساختار سیاسی روسیه استفاده خواهد شد. به عبارت دیگر در پست نخستوزیری و یا پستهای دیگر ممکن است از مدودف استفاده کند. به طور خلاصه میتوان گفت، مدودف شخصیت تاثیرگذاری در تاریخ روسیه محسوب نمیشود،اما حسن وی این است که از او با عنوان شخصیت منفی نیز در تاریخ روسیه یاد نمیکنند.
راهیابی پوتین به کرملین تا چه اندازه تغییر در ساختار سیاست خارجی روسیه به ویژه در قبال ایران خواهد داشت؟
آنچه که پوتین را به عنوان رهبر قدرتمند هم در صحنه سیاست خارجی و درهم در صحنه داخلی روسیه مطرح کرد، نوع نگاه وی در سیاست خارجیاش بود و رویکردی که مشخص بود اهداف خاص خود را دارد. من بر این باورم که آقای پوتین با توجه به مسایل سیاسی داخلی و از سوی دیگر با توجه به ویژگیهای شخصیتی و رویکرد سیاسی که دارد، در آینده شاهد موضعگیریهای مستقلتر و جدیتری از روسیه در صحنه بینالملل خواهیم بود. رمز ماندگاری پوتین در تاریخ روسیه را باید نوع نگاه وی و احیاء عزت کشور روسیه پس از فروپاشی باید دانست. بنابراین هر اندازه که بتواند جایگاه روسیه را در صحنه بینالمللی بالاتر ببرد و قدرت روسیه را بیشتر به نمایش بگذارد، این روند میتواند بر سیاست داخلی او تاثیر گذار بوده و جایگاه او را محکمتر خواهد کرد و از طرف دیگر در صحنه بینالمللی نیز دیدگاه آقای پوتین این است جایگاه مستقلتری به روسیه دهد. همچنین در مورد ایران، همانطور که در چند روز اخیر هم شاهد آن بودیم، آقای پوتین به طور مکرر در مصاحبههای خود اعلام کرده که باید حق ایران به رسمیت شناخته شود و به نظر میرسد که با پیروزی آقای پوتین شاهد موضعگیریهای جدیتری از سوی روسیه در قبال پرونده هستهای ایران و به نفع پرونده ایران خواهیم بود.
پوتین برای بقای قدرت خود تا سال 2018 درست به چه اقداماتی خواهد زد؟
آنچه که بسیار اهمیت دارد، این است که آقای پوتین باید در صحنه اقتصادی اقدامات جدی را دنبال کند. چراکه اقتصاد روسیه با مشکلات اساسی روبروست و تا به امروز به لطف درآمدهای نفتی آقای پوتین توانسته رشد اقتصادی قابل توجهی را در روسیه ایجاد کند، اما تداوم این رشد مستلزم این است که سرمایهگذاریهای جدی در اقتصاد روسیه صورت بگیرد و تحول اقتصادی را باید ایجاد کند. اگر بتواند این تحول را ایجاد کند و سقف درآمدی روسیه افزایش پیدا کرده و رشد اقتصادی افزایش پیدا کند، آقای پوتین میتواند خود را در چشماندازهای آینده ریاست جمهوری هم ببیند. اما بعد دیگری که باید به آن توجه کرد این است که مخالفان آقای پوتین به شدت در حال سازماندهی هستند و حول محور مخالفت با پوتین وحدت دارند، این مساله که تا چه اندازه موفق خواهند شد تا افکارعمومی را با خود همسو کنند،موضوعی است که میتواند در آینده آقای پوتین تاثیرگذار باشد.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی/14
نظر شما :