مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

«اهمیت انتخابات مجلس نهم» عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان در روز شنبه 29 بهمن به قلم رضا واعظی است که در آن می خوانیم: بررسی دوره های گذشته انتخابات مجلس و ریاست جمهوری نشان می دهد متوسط مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری بالاتر از انتخابات مجلس یا شوراها یا انتخابات خبرگان رهبری بوده است. متوسط مشارکت مردم در ۱۰ دوره انتخابات ریاست جمهوری حدود 70 درصد است حال آن که متوسط مشارکت مردم در انتخابات مجلس برخلاف رقابت های محلی و حتی قبیله ای که معمولا در آن موثر است کمتر از 60 درصد بوده است . در انتخابات ۸ دوره گذشته مجلس بیش از 165 میلیون رای به صندوق ها ریخته شده که بیشترین درصد مشارکت در دوره پنجم با 71 درصد بوده است ، بنابراین انتظار مشارکت بالای مردم آن هم درحد انتخابات ریاست جمهوری انتظاری غیر منطقی به نظر می رسد . در هر حال جدای از این مسائل عملکرد ملت ایران نشان داده است که همیشه موقعیت و اولویت های اصلی کشور را بهتر از بازیگران عرصه سیاست درک می کنند و همواره برای صیانت از نظام در میدان حاضر بوده اند.

اگر نفت ما را می‌خواهید باید با شرایط ما هماهنگ باشید

سیاست روز روز شنبه درباره قطع صادرات نفت ایران به اروپا پیش از زمان اجرای تحریم های بین المللی نوشت: کشور انقلابی، اقدام انقلابی هم لازم دارد و دراین موضوع اقدام انقلابی انجام شد، در پی آن وزارت خارجه نیز در یک اقدام انقلابی دیگر، سفرای ۶ کشور اروپایی را فراخواند و درباره تحریم خرید نفت ایران توسط اروپا هشدارهای جدی را به آنها داد. اروپا که تحریم خرید نفت از ایران را به تصویب رسانده است، انتظار آن را داشت که ایران از مواضع خود کوتاه بیاید، اما احضار این ۶ سفیر و ابلاغ تصمیم جمهوری اسلامی ایران با اعلام شرایط فروش نفت به آنها نشان داد که نظام اسلامی با پشتوانه قوی مردمی از تحریم‌ها و تهدیدات اروپا و آمریکا واهمه‌ای ندارد. این چیزی است که مردم نیز خواهان آن هستند و به خاطر همین هم انقلاب کردند. مردم هیچگاه یادشان نمی‌رود که، سران کشور پیش از انقلاب در مقابل سفرای آمریکایی و انگلیسی چگونه دست به سینه به اوامر و فرمایشات آنها عمل می‌کردند. اکنون با اقتدار می‌گوییم اگر نفت ما را می‌خواهید باید با شرایط ما هماهنگ باشید.

برکناری رییس‌جمهور با روزنامه

«برکناری رییس‌جمهور با روزنامه» عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم فریدون مجلسی در روز شنبه 29 بهمن است که در آن با اشاره به استعفای رئیس جمهور آلمان آمده است: از دو سه ماه پیش اتهامی به آقای کریستین وولف رییس‌جمهور 52 ساله آلمان و برگزیده خانم آنگلا مرکل صدراعظم قدرتمند آن کشور مطرح شد، حاکی از اینکه او پیش از رسیدن به ریاست‌جمهوری و در زمانی که سر وزیر ایالت سکسونی سفلا بوده است، یعنی بین سال‌های 2003 تا2010 میلادی، از یکی از دوستانش وامی خصوصی برای خرید خانه به مبلغ 500‌هزار یورو یا به نرخ آن روز 400‌هزار دلار، با نرخی ارزان‌تر از نرخ رایج بانکی دریافت کرده بود. وام دادن با بهره‌ای کمتر از نرخ بانکی یعنی چیزی مانند قرض‌الحسنه، به خودی خود نه جرم است و نه غیراخلاقی! بلکه می‌تواند قابل تشویق و تقدیر هم باشد اما اگر وام‌گیرنده در مقام اجرایی و موقعیتی اجتماعی باشد که تصمیماتش بتواند قیمت و ارزشی ویژه داشته باشد، همین کار تبدیل به نوعی فساد و رشوه می‌شود! و در نظام‌های دموکراتیک برای یک سیاستمدار هیچ ضعفی بدتر و حقیرتر از فساد مالی نیست!

در ادامه این مطلب می خوانیم: قضیه زمانی جدی شد که روزنامه بزرگ «بیلد» اعلام کرد که درباره این موضوع به بحث و نوعی آسیب‌شناسی سیاسی خواهد پرداخت. در این زمان بود که آقای رییس‌جمهور شخصا تلفنی به سردبیر آن روزنامه اعلام کرد که از این کار خودداری کند که با این تقاضا موافقت نشد. موضوع موقعی جدی شد که رییس‌جمهور در تماسی دوباره سردبیر را تهدید کرد که در صورت انتشار مطالبی در این باب به‌عنوان مفتری به مقامات قضایی شکایت خواهد کرد. سردبیر بیلد در همان روز مطلب را افشا کرد و گفت که ممکن بود تماس اول را در نتیجه خشم و اظهارنظری فی‌البداهه تلقی کند، اما وقتی موضوع برای بار دوم و از روی اندیشه و تصمیم انجام شد، آن را تهدید و برخلاف اصل مقدس آزادی بیان و آزادی مطبوعات که ضامن دموکراسی و آزادی کشور است تلقی و به دادگاه شکایت می‌کند! وقتی چنین سخنی برای جلوگیری از انجام حقی قانونی انجام شود، نوعی اعمال فشار تلقی می‌شود. بالا گرفتن جنجال موجب تمرکز بیشتر حقیقت‌یابان بر اعمال و سکنات آقای رییس‌جمهور شد. معلوم شد ایشان چند بار هم میهمان دوستانش برای گذراندن تعطیلات در ویلاهای‌گران‌بهای آنها شده، یکی، دو بار صورتحساب رستوران و هتل او را پرداخته بودند و یکی از دستیارانش بلیتی برای تماشای مسابقه فوتبال در اسپانیا به بهای ارزان‌تر از نرخ رایج دریافت‌کرده بود!

به نوشته فریدون مجلسی، این اعمال یا به اصطلاح دله‌دزدی‌ها بر مساله افزود و در روزنامه‌ها نوشتند که مبلغ مهم نیست، این کارها اعتبار و حیثیت مقامی نمادین به‌نام رییس‌جمهور کشوری مانند آلمان را مخدوش می‌کند. مسایل به جایی کشید که دیروز، پنجشنبه منجر به تقاضای دادستان هانوفر (هانُور) از پارلمان برای سلب مصونیت از آقای رییس‌جمهور به منظور انجام بازپرسی قضایی شد و امروز (جمعه) آقای رییس‌جمهور خود را ملزم و ناچار به تقدیم استعفا دید.

سر گردنه کشتی نگیرید

حسین شریعتمداری در سرمقاله روز یکشنبه کیهان به پاره ای اختلافات در اردوگاه اصولگرایان در آستانه انتخابات مجلس اشاره کرده و با درنظر گرفتن اجماع بین المللی علیه ایران، نوشته است: اختلاف اصولگرایان می تواند زمینه را برای حضور کمرنگ تر آنان آماده کرده و راه را برای ورود کسانی که حداقل های لازم برای حضور در مجلس را دارند ولی با اصولگرایی به مفهوم واقعی آن، فاصله زیادی دارند، هموار کند. و این دقیقا همان ترفندی است که برخی از دوستان اصولگرا از آن غافلند...

او در ادامه می نویسد: به پاره ای از اظهارنظرها و گپ و گفت های شماری از آنان- تاکید می شود که فقط شماری از آنان- نگاهی بیندازید و این گفتن ها و نوشتن ها را در دو کفه «تقابل با دشمنان بیرونی و دنباله های داخلی آنها نظیر اصحاب فتنه و حلقه انحراف» از یکسو و «تقابل با یکدیگر» از سوی دیگر وزن کنید. کدام کفه سنگین تر است؟! برای برخی از این عزیزان غفلت زده، انگار نه انگار که پیچ بزرگ تاریخ در پیش است و به قول آقا، دو جریان مطرح جهان یعنی «اسلام» به پرچمداری ایران اسلامی و «استکبار و کفر جهانی» به پرچمداری آمریکا و متحدانش به این پیچ نزدیک می شوند و در این میان، به اعتراف دشمنان و به گواهی شواهد غیرقابل انکار، نظیر انقلاب های اسلامی منطقه، جنبش ضد سرمایه داری وال استریت و ده ها شاهد و نمونه دیگر، تابلوهای راهنما بر سر این پیچ بزرگ آرم و آدرس ایران اسلامی را در خود دارند و... آیا جای آن نیست که خطاب به برخی از عزیزان اصولگرا گفته شود؛ سر گردنه کشتی نگیرید! و تا دیر نشده برای پیشگیری از پراکندگی آراء، برخی به نفع برخی دیگر کنار بکشید! تکلیف شرعی که فقط ورود به مجلس نیست، گاهی اوقات تکلیف در کناره گیری برای پیشگیری از تشتت آراء نیز هست.و در این باره گفتنی های دیگری هست.

امروز ملت ایران عزیز، پیشرونده، مقتدر، دارای اعتماد به نفس و... است

روزنامه رسالت 30 بهمن در سرمقاله ای با عنوان "من یک دانشمند هسته ای هستم" به موضوع رشد و پیشرفت ایران در زمینه های علمی صنعتی و هسته ای و... پرداخته و در توصیف وضعیت علمی موجود کشور نوشته است: پیشرفت های علمی اخیر در کشور نشان می دهد که اعتماد به نفس ملی جوانان ایرانی از اسلاف و پدرانشان به مراتب بیشتر است. واقعیت این است که اعتماد به نفس ملی بزرگترین سرمایه‌ معنوی و روحی برای یک جامعه است. امروز ملت ایران عزیز، پیشرونده، مقتدر، دارای اعتماد به نفس و دارای چشم‌انداز و امید فراوان نسبت به آینده است که این مرهون استقامت در راه و پیمودن صراط مستقیم است. از سویی اعتماد به نفس ملی ایرانیان قوت قلبی برای سایر مسلمانان و مستضعفین جهان است.دشمن طی 33 سال گذشته از تمام ابزارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود بهره گرفته تا با لطمه زدن به اعتماد به نفس ملی ایرانیان از الگو شدن انقلاب اسلامی در منطقه ممانعت کند.

این روزنامه می نویسد: خوشبختانه طی یک دهه گذشته قطار علمی کشور از سرعت و شتاب خوبی برخوردار شده که البته تا نقطه مطلوب و مقام شانیت ملت ایران فاصله بسیار است. این پیشرفت ها فارغ از حاشیه سازی ها و سنگ اندازی ها در دوره ای محقق شده است که مسئولین کشور در مجلس و دولت به گفتمان پیشرفت، عدالت و خدمت معتقد و ملتزم هستند و بیشتر هم و غم خود را طی سالیان گذشته به کار گرفته اند تا جایی که ممکن است بسترهای تحقیقات و پژوهشهای عملیاتی و کاربردی در کشور فراهم شود. البته مطمئنا نقایص و کم کاری هایی نیز در این زمینه وجود داشته و دارد اما نتیجه کار نشان می دهد نسبت به دوره های گذشته مانند دوره سازندگی و اصلاحات اهتمام بیشتری در خصوص گفتمان پیشرفت در کشور وجود داشته است.

مواجهه توام با سعه صدر و رحمت نظام با کاندیداها

کیهان در ستون یادداشت روز دوم اسفند خود به موضوع انتخابات مجلس و لزوم مشارکت مردم در آن پرداخت و ضمن توصیه به مخاطبانش برای شناخت تحرکات احتمالی طیف های مخالف یا انحرافی نظام نوشت: مواجهه توام با سعه صدر و «رحمت» نظام با کاندیداها به این معناست که نظام آغوش خود را به روی همگان گشوده است و همه کسانی را که از کفه صلاحیت های لازم برخوردار بوده اند، پذیرفته است. ولی این هرگز به این معنا نیست که همه این ها تمامی صلاحیتی که لازمه نمایندگی مردم انقلابی و متدین است را دارند و حتی به این معنا نیست که انتخاب این افراد مشکل خاصی را برای مردم و کشور پدید نمی آورد. با نگاهی به منتخبین و مجالس گذشته درمی یابیم که از قضا پاره ای از منتخبین چه مشکلات بزرگی را پدید آوردند با این وصف باید گفت انتخابات تا آنجا که به نظام- رهبری و نهادهای مسئول انتخابات- مربوط می شود، از حداکثر سماحت برخوردار است و تا آنجا که به مردم مربوط می شود باید با اعمال حداکثر دقت درباره واگذاری کرسی مجلس به کاندیداها توام باشد و مردم باید بدانند، به میزانی که نماینده مجلس متدین تر، امین تر، دلسوزتر، شجاع تر، حساس تر در برابر فساد اقتصادی و سیاسی و به محرومین نزدیکتر باشد، مصالح مردم و کشور بیشتر تامین می شود.

در بلوچستان چه خبر است؟

پیرمحمد ملازهی از کارشناسان امور افغانستان و پاکستان روز چهارشنبه در روزنامه قدس به طرح آنچه خودمختار شدن ایالت بلوچستان خوانده شده، پرداخته و نوشته است: طرح حمایت از استقلال بلوچستان نیز برای اعمال فشار بر پاکستان است تا از حمایت جریانهای رادیکال اسلامی دست بردارد. اما اهداف آمریکا در همین حد محدود نیست. طرح واگذاری جغرافیا به طالبان در مناطق پشتون نشین واقع در خط جنوبی که ژنرال پترائوس مطرح کرده بود، در نهایت افغانستان را به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم خواهد کرد و این با سیاست استراتژیک آمریکا که قبلاً از طرف برژینسکی مشاور امنیت ملی دوره کارتر و از نظریه پردازان سیاست خارجی آمریکا طراحی شده، همخوانی دارد. این طرح از شوروی آغاز شد، به یوگسلاوی رسید، در سودان پی گرفته شد و اکنون نیز به افغانستان و پاکستان رسیده است.خاورمیانه و جنوب آسیا از مناطق حساسی هستند که در طرح برژینسکی قرار گرفته اند.

در ادامه مطلب می خوانیم: پاکستان با حمایت از جریان های افراطی خود را در معرض خطر جدی قرار داده است. دو جنگ قومی شده در بلوچستان و جنگ قومی- مذهبی در مناطق قبایلی پشتون دست آمریکا را باز می گذارد تا پاکستان را تحت فشار قرار دهد. موقعیت استراتژیک بلوچستان توجه آمریکا را به خودش جلب کرده است همچنان که در دهه هفتاد توجه روسها را به خود جلب کرده بود.اما استقلال بلوچستان پاکستان چه اهدافی را به جز فشار بر پاکستان برای مهار گروه های افراطی و کمک به خروج آمریکا از افغانستان برای واشنگتن برآورده خواهد ساخت؟

نویسنده دو فرض را در این باره مطرح کرده است: نخست مقابله با نفوذ روزافزون چین بویژه در بندر گوادر و دیگری جایگزین کردن راه تدارکاتی ناتو که اکنون از مسیر کراچی صورت می گیرد و با موانع جدی روبرو است. در طرح آمریکا افغانستان و پاکستان کوچکتر می شوند تا کنترل آنها ساده تر شود. طالبان نیز آرزوی دیرینه پشتون ها را برای برچیدن خط تحمیلی دیورند که از آن به نام خنجر استعمار انگلیس بر قلب پشتون ها یاد می شود بر می آورند و ناسیونالیست های بلوچ به واحد سیاسی خاص خود دست خواهند یافت و نگرانی از حل شدن شان در قومیت مسلط پنجابی را بر طرف خواهند کرد. اما همه اینها بستگی به آن دارد که هسته مرکزی قدرت در پاکستان با نوچه های جهادیش چگونه برخورد خواهد داشت.

راهکارهای افزایش مشارکت مردم در انتخابات

روزنامه حمایت روز چهارشنبه سوم اسفند در سرمقاله خود با عنوان "راهکارهای افزایش مشارکت مردم" چند روش را برای افزایش مشارکت مردم در انتخابات مجلس توصیه کرده است: می‌توان برای گسترده‌تر کردن مشارکت مردم در انتخابات چند راهکار پیشنهاد داد؛ البته برخی از راهکارهای افزایش مشارکت مردم مربوط به مراحل قبلی فرآیند برگزاری انتخابات بود که اکنون دیگر موضوعیت ندارد مانند ثبت‌نام نامزدهای مقبول و مورد اقبال مردم یا رقابتی شدن فضای انتخابات و فراهم کردن امکان حضور همه سلایق در انتخابات.یا این حال اکنون که در مرحله آغاز رقابت‌های انتخاباتی قرار داریم و چند روزی بیشتر به موعد رأی‌گیری نمانده است، می‌توان چند اقدام را با هدف افزایش مشارکت مردم توصیه کرد و از جمله تاکید بر نقش نخبگان و شخصیت‌های مردمی صاحب نفوذ در بالا بردن مشارکت انتخاباتی؛ دعوت چنین شخصیت‌هایی که مردم به سخنان و مواضع آنان توجه دارند، به حضور در پای صندوق‌های رای، بی‌گمان در افزایش مشارکت مردم تأثیر بسزایی دارد. همچنین باید خاطرنشان کرد که در فرصت باقی‌مانده تا شروع تبلیغات انتخاباتی احزاب و گروه‌ها می‌توانند آخرین اصلاحات را در فهرست‌های خود به منظور معرفی بهترین‌ها و جلب نظر مردم انجام دهند./11