به دنبال قدرت های برتر در منطقه باشیم

دیپلماسی ایرانی : شکی نیست که امریکای لاتین از نظر اقتصادی و سیاسی منطقه مهمی است و سیاست هر کشوری هم اقتضا می‌کند دنبال گسترش بازارهای تجاری و همچنین توسعه روابط سیاسی باشد. اما ایران در گسترش این روابط باید به دو نکته توجه داشته باشد:

1.     باید دید بازیکنان اصلی کشورهای مهم درامریکای لاتین  چه کشورهایی هستند و تا چه اندازه قدرت و نفوذ اقتصادی و سیاسی این کشورها در جامعه جهانی مقبولیت دارد.

2.     باید بازنگری شود که تا کنون تا چه اندازه از داشتن دوستی و روابط نزدیک با این کشورها سود بردیم.

گسترش روابط با امریکای لاتین از زمان آقای هاشمی شروع شد و در زمان آقای خاتمی گسترش پیدا کرد و در دوران آقای احمدی‌نژاد هم افزایش داده شد. این  روند نشان دهنده این است که این منطقه برای ما مهم است. در نتیجه ایران باید ضمن تلاش بر تنش زدایی با کشورهای بزرگ نشان دهد که در این منطقه دنبال ثبات و همکاری‌های اقتصادی و تجاری است تا بتواند موانع را برطرف کند.همچنین درعین حال هم نباید از کشورهای بزرگی همچون برزیل، مکزیک، آرژانتین و شیلی که از پتانسیل های زیادی در عرصه بین المللی  برخوردارند، نیز غفلت کند. چراکه این کشورها در میان کشورهای امریکای لاتین از سهم بیشتری در اقتصاد جهان برخوردارند.  

بازهم باید تاکید کرد که مساله مهم ما در این منطقه اعتمادسازی است که به دنیا نشان دهیم حضورمان در امریکای لاتین حضوری مثبت و مبتنی بر دوستی و روابط سازنده می‌باشد. بدین معنا که با گسترش روابط اقتصادی به صورت مثبت  به تفاهم در مسایل سیاسی نزدیک شویم و به دیگران هم نشان دهیم حضور ما در امریکای لاتین سازنده است.

تحریم‌ها و رایزنی با امریکای لاتین

ما با کشورهای امریکای لاتین رابطه اقتصادی خاصی نداریم، تا این کشورها بتوانند در مورد تحریم‌های ایران قدم مثبتی بردارند. به عنوان مثال ما با اکوادور و یا نیکاراگوئه رابطه خاصی نداریم ، حتی برخی از این کشورها به ایران بدهکار هم هستند، نیکاراگوئه نزدیک سی سال است که حدود 120 میلیون دلار به ایران بدهکار است. حال این کشورها چه نقشی می‌توانند در کمک به ایران و یا در دور زدن تحریم‌ها داشته باشند. شاید بتوان گفت که حتی ایران به این کشورها کمک می‌کند. در نتیجه کشورهای امریکای لاتین به جز ونزوئلا که درآمد نفتی دارد، هیچ نقش مهم اقتصادی در دنیا ندارند.   

بنابراین باید گفت که ایران روابط اقتصادی خاصی با کشورهای امریکای لاتین ندارد و  تنها رابطه اقتصادی قابل قبولی که دارد با کشور ونزوئلاست. با توجه به تحریم بانک مرکزی باید یادآوری کرد که ایران با ونزوئلا قراردادهای خاص و بانک‌های مشترکی داریم که مشکلی در روابط اقتصادی دو کشور پیش نخواهد آمد. دیگر کشورهای امریکای لاتین هم که از بعد اقتصادی جای خاصی در روابط اقتصادی ایران ندارند.

در پایان باید به این موضوع نیز اشاره کرد که ایران باید سعی کند با دیگر کشورهای امریکای لاتین از جمله برزیل، مکزیک و آرژانتین روابط خود را گسترش دهد و نباید از آنها غافل شود. در حالیکه کشورهایی که امروزه ما به دنبال توسعه روابط خود با آنها هستیم بیشتر به دنبال دریافت کمک‌های توسعه‌ای ایران هستند.