باید از سنی ها بیشتر از ایران ترسید

روزنامه القدس العربی چاپ لندن یادداشتی را به نقل از روزنامه اسرائیلی معاریو منتشر کرده که در آن به این موضوع پرداخته است. در این یادداشت می خوانیم: شمار قربانیان ناآرامی های سوریه تا پایان هفته گذشته به 160 نفر رسید تا سرنوشت این کشور بیش از آن چه تصور می شود نامعلوم باشد. آن چه روشن است این است که در صورت سرنگونی این نظام خلاء قدرت سراسر سوریه را در خواهد نوردید و نشانه هایی که از جهان غرب استنباط می شود نیز گویای این حقیقت است که اگر چه غرب درصدد افزایش فشارها به سوریه است ولی از تغییرات جاری در این کشور و محیط پیرامونی آن نیز به شدت نگران است.

نویسنده این یادداشت سپس می نویسد: پایان هفته گذشته وزارت امور خارجه اروپا اعلام کرد که با تاسف شدید باید گفت که خاورمیانه به سمت تغییرات گسترده و متمایل به افراط پیش می رود و این در حالی است که غرب و در راس آنها ایالات متحده امریکا از هر گونه تاثیرگذاری بر این تحولات جاری عاجزند. از سوی دیگر ایران نیز همچنان به گسترش و تکمیل فعالیت های هسته ای خود ادامه می دهد و در واکنش روشن به تهدیدهای متوجه از تحریم ها اقدام به مانور نظامی گسترده در تنگه هرمز کرده است. در چنین فضایی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل قصد دارد از این فضا بهره برداری کرده و برای انتخابات پیش روی اسرائیل خود را آماده کند. هم زمان باراک اوباما نیز می خواهد از این وضعیت نهایت را استفاده ببرد تا بتواند پیروز میدان رقابت های انتخاباتی امریکا باشد. این بدان معنا است که آنها ممکن است برای حفظ سمت های خود دست به هر کاری بزنند. سوالی که در این جا مطرح می شود این است که آیا جان انسان ها و مصالح ملی کشورها تا این اندازه ناچیز است که این دو نفر به خود جرات می دهند که به صرف پیروزی در انتخابات دست به هر کاری بزنند؟

در ادامه این یادداشت آمده است: اوضاع در غزه از این هم بدتر است. با تغییرات گسترده ای که در منطقه رخ داده یا در شرف وقوع است، حماس نیز نسبت به آینده اش بسیار امیدوار شده و با قدرت بیشتری به فعالیت های خود ادامه می دهد. حماس به روشنی می بیند که در مصر گروه هایی می روند که قدرت را در اختیار بگیرند که ارتباطات نزدیکی با این جریان دارند و با رفتارهای حکومت خودگردان در قبال اسرائیل و مذاکرات صلح با تلاویو به هیچ وجه موافق نیستند. مساله این است که همه چیز هم به گردن فلسطینی های جنبش فتح نیست. فلسطینی ها به این سرخوردگی رسیده اند که دیگر نمی توانند امیدوار باشند تا زمانی که این حکومت در اسرائیل قدرت را در دست دارد، اوضاع بهتر خواهد شد. در عین حال شاهد ضعف امریکا در منطقه نیز هستند و این در مقابل به آنها قوت قلب می دهد که با جدیت بیشتری مطالبات خود را پیگیری کنند. در حال حاضر احتمال نزدیکی فتح به حماس بسیار بیشتر از احتمال نزدیکی این جنبش به اسرائیل مطرح است. شاید این موضوع در حال حاضر بارزترین دست انداز برای موفقیت های نتانیاهو و اوباما باشد.

نویسنده این یادداشت سپس به سوریه می پردازد و می نویسد: این درست است که تا زمانی که تهران از دمشق حمایت می کند، سرنگونی نظام اسد محال است اما با این حال پیش بینی می شود که نظام حاکم بر سوریه فرو بپاشد و به تبع آن هم پیمانان سوریه در لبنان و دیگر کشورهای منطقه نیز ضعیف شوند. اما در این میان یک برنده نیز وجود دارد و آن ترکیه است که با حفظ مصالح اقتصادی خود تلاش می کند حساب خود را از سوریه جدا کند و حتی پذیرفته است که کردها را از شرق خود براند و به محور ایرانی – لبنانی نیز پشت کند. اما این ترکیه تنها در زمانی به خواسته های خود می رسد که در روابط سوریه – اسرائیل تنش ایجاد شود. ایران و حزب الله با نگرانی اوضاع را پیگیری می کنند. آنها خوب می دانند که اگر نظام سوریه و ارتش وابسته به آن متلاشی شود چه فرصت هایی طلایی را از دست خواهند داد. با این حال ایران و حزب الله درصدد بهره برداری از موقیعت های موجود هستند و می خواهند از شمال بر اردن مسلط شوند و بدین ترتیب حلقه محاصره خود علیه اسرائیل را تنگ تر کنند. از این رو فرصت مانور بیش از اندازه به ترکیه برای نقش آفرینی در منطقه را نخواهند داد.

در پایان این یادداشت آمده است: این درست است که سرنگونی نظامی اسد از یک سو و تلاش های ایران برای هر چه بیشتر تحت فشار قرار دادن اسرائیل از سوی دیگر و در عین حال افزایش رویکرد خصمانه ترکیه نسبت به اسرائیل باعث می شود تا تلاویو بیش از هر زمان دیگری احساس نگرانی کند ولی مساله خطرناک تر برای اسرائیل در وضعیت فعلی رسیدن اسلام گرایان افراطی به قدرت است که می تواند به مراتب از ایران و حزب الله نگران کننده تر باشد. ایران از جریان های سلفی و تندرو حمایت نمی کند ولی دولت ترکیه و دیگر کشورهای عربی درصدد حمایت از آنها هستند، از این رو است که باید گفت از سیاست های ترکیه و جریان های سنی هم سو با آن باید بیش از هر چیزی ترسید.

منبع: تحریریه دیپلماسی ایرانی