نرمش روسیه برای تحریم سوریه
آیا می توان ، ارتباطی میان پذیرش عضویت روسیه در سازمان تجارت جهانی و کوتاه آمدن نسبی مسکو در ماجرای حوادث سوریه و طراحی قطعنامه ای برای تحریم دمشق برقرار کرد
دیپلماسی ایرانی: دولت روسیه روز گذشته ، پیشنویس قطعنامه ای را برای تحریم سوریه به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه کرد هرچند غربیان و در راس آنها ایالات متحده محتوای این قطعنامه ی پیشنهادی را کافی ندانسته و ضعیف ارزیابی کرده اما در عین حال، حاضر شده اند درباره ی محتوای آن بررسی و مطالعه و مذاکره صورت پذیرد.
در همین حال، روز گذشته همزمان روسیه رسما به عضویت سازمان تجارت جهانی درآمد، و در واقع به عنوان عضو جدید این سازمان پس از ۱۸ سال تلاش، پذیرفته شد! این تحولات، همزمان شد، با حرکت های اعتراضی چند ده هزار نفری در مسکو و سن پترزبورگ، پس از برگزاری انتخابات اخیر پارلمان روسیه، که در نوع خود بی سابقه بود.
اپوزوسیون و مخالفان پوتین و حزب روسیه آزاد، در این حرکت های اعتراضی که با خشونت پلیس و نیروهای امنیتی روسیه نیز مواجه شد، ضمن اعتراض شدید به آنچه که تقلب 13 میلیونی در نتایج انتخابات نامیدند، خواستار ابطال آن شدند.
روسیه، غرب را در سازماندهی غیررسمی این تجمعات، ذی نقش و مقصر قلمداد کرد و آنان را به هدایت این اعتراضات متهم ساخت.
حال سوال اینجاست، باتوجه تحولات صورتگرفته، آیا می توان ، ارتباطی میان پذیرش عضویت روسیه در سازمان تجارت جهانی و کوتاه آمدن نسبی مسکو در ماجرای حوادث سوریه و طراحی قطعنامه ای برای تحریم دمشق برقرار کرد ؟ آیا ممکن است، اعتراضات و راهیپمائی های اعتراضی بی سابقه در روسیه، در نگرانی و تغییر مواضع رهبران این کشور، نسبت به حوادث سوریه موثر باشد؟ آیا روسها با گرفتن امتیاز از غرب، بزودی سوریه را هم قربانی منافع ملی خواهند کرد؟ به اعتقاد آگاهان سیاسی، ارائه پیشنویس قطعنامه تحریمی هر چند ضعیف، چراغ سبزی به غرب در این باره است!
این در حالی است که "فارغ الشرع"، معاون "بشار اسد"، ظرف کمتر از 24 ساعت آینده به روسیه می رود و بر اساس برخی گمانه زنی ها به روسیه احضار شد.
به نظر می رسد روسها به این هم پیمان خود، اینگونه خواهند گفت: "فشار بین المللی زیاد است و کاری دیگر از دست ما بر نمی آید باید به بخشی و البته نه تمام خواسته های مخالفان تن داده و اصلاحاتی جدی انجام دهند.
کاری از دست ما بر نمی آید یعنی اینکه ما امتیاز خود را از غرب گرفتیم و به عضویت سازمان تجارت جهانی بعد از 18 سال تلاش، درآمدیم از غرب هم تعهد گرفتیم که از دخالت در موضوع انتخابات روسیه و دامن زدن به آتش اعتراضات و شعله ور ساختن دامنه ی آن، پرهیز نماید.
به اعتقاد برخی کارشناسان مسائل منطقه، در چنین شرایطی است که سر رهبران دمشق بی کلاه می ماند چین هم به طور طبیعی پس از روسیه انعطاف پذیرتر خواهد شد! شاید منافع سوریه را بتوان در این امر جستجو کرد، که با معترضان و مردم کنار آمده و دیپلماسی فعال و فراگیر بدون اتکاء به چند کشور خاص را مورد توجه قرار دهد! گذر شجاعانه از مسیر اصلاحات و توافق با مخالفان در سوریه، اگر دیر نشده باشد، شاید مطمئن ترین راه برای خروج از این بحران مشروعیت باشد.
برای دولت هایی مثل روسیه و چین اولویت، همواره تامین منافع و امنیت ملی، و پرهیز از خدشه وارد شدن به روابط اقتصادی و سیاسی بین المللی و دوری از تنش با دنیا و کشورهای قدرتمند است. در لیبی قبل از سرنگونی معمر قذافی نیز شاهد همین رفتار سیاسی روسیه بودیم که با دریافت برخی وعده ها و امتیازات نفتی، و همچنین، توافق بر سر چگونگی تحولات در برخی دیگر از کشورهای منطقه، هماهنگی خود با غرب را به نقطه مطلوب رساند. مشابه همین رفتار را نیز بارها در مورد ایران، در جریان پرونده ی هسته ای پرونده هسته ای، دیده ام. مسکو به محض توافق و حصول اطمینان از جمع آوری موشک های بالستیک از کشور چک، نسبت به برخی هماهنگی در باره پرونده ی هسته ای ایران با غرب، اقدام و از تحویل موشک های اس ۳۰۰ به جمهوری اسلامی برغم دریافت مبلغ و فرارسیدن زمان تحویل، خودداری کرد.
انتظار می رود، با توجه به مواضع جدید دولت روسیه، در روزها و شاید هفته های آینده، شاهد تحولات جدیدی در منطقه ، بویژه سوریه باشیم.
در همین حال، روز گذشته همزمان روسیه رسما به عضویت سازمان تجارت جهانی درآمد، و در واقع به عنوان عضو جدید این سازمان پس از ۱۸ سال تلاش، پذیرفته شد! این تحولات، همزمان شد، با حرکت های اعتراضی چند ده هزار نفری در مسکو و سن پترزبورگ، پس از برگزاری انتخابات اخیر پارلمان روسیه، که در نوع خود بی سابقه بود.
اپوزوسیون و مخالفان پوتین و حزب روسیه آزاد، در این حرکت های اعتراضی که با خشونت پلیس و نیروهای امنیتی روسیه نیز مواجه شد، ضمن اعتراض شدید به آنچه که تقلب 13 میلیونی در نتایج انتخابات نامیدند، خواستار ابطال آن شدند.
روسیه، غرب را در سازماندهی غیررسمی این تجمعات، ذی نقش و مقصر قلمداد کرد و آنان را به هدایت این اعتراضات متهم ساخت.
حال سوال اینجاست، باتوجه تحولات صورتگرفته، آیا می توان ، ارتباطی میان پذیرش عضویت روسیه در سازمان تجارت جهانی و کوتاه آمدن نسبی مسکو در ماجرای حوادث سوریه و طراحی قطعنامه ای برای تحریم دمشق برقرار کرد ؟ آیا ممکن است، اعتراضات و راهیپمائی های اعتراضی بی سابقه در روسیه، در نگرانی و تغییر مواضع رهبران این کشور، نسبت به حوادث سوریه موثر باشد؟ آیا روسها با گرفتن امتیاز از غرب، بزودی سوریه را هم قربانی منافع ملی خواهند کرد؟ به اعتقاد آگاهان سیاسی، ارائه پیشنویس قطعنامه تحریمی هر چند ضعیف، چراغ سبزی به غرب در این باره است!
این در حالی است که "فارغ الشرع"، معاون "بشار اسد"، ظرف کمتر از 24 ساعت آینده به روسیه می رود و بر اساس برخی گمانه زنی ها به روسیه احضار شد.
به نظر می رسد روسها به این هم پیمان خود، اینگونه خواهند گفت: "فشار بین المللی زیاد است و کاری دیگر از دست ما بر نمی آید باید به بخشی و البته نه تمام خواسته های مخالفان تن داده و اصلاحاتی جدی انجام دهند.
کاری از دست ما بر نمی آید یعنی اینکه ما امتیاز خود را از غرب گرفتیم و به عضویت سازمان تجارت جهانی بعد از 18 سال تلاش، درآمدیم از غرب هم تعهد گرفتیم که از دخالت در موضوع انتخابات روسیه و دامن زدن به آتش اعتراضات و شعله ور ساختن دامنه ی آن، پرهیز نماید.
به اعتقاد برخی کارشناسان مسائل منطقه، در چنین شرایطی است که سر رهبران دمشق بی کلاه می ماند چین هم به طور طبیعی پس از روسیه انعطاف پذیرتر خواهد شد! شاید منافع سوریه را بتوان در این امر جستجو کرد، که با معترضان و مردم کنار آمده و دیپلماسی فعال و فراگیر بدون اتکاء به چند کشور خاص را مورد توجه قرار دهد! گذر شجاعانه از مسیر اصلاحات و توافق با مخالفان در سوریه، اگر دیر نشده باشد، شاید مطمئن ترین راه برای خروج از این بحران مشروعیت باشد.
برای دولت هایی مثل روسیه و چین اولویت، همواره تامین منافع و امنیت ملی، و پرهیز از خدشه وارد شدن به روابط اقتصادی و سیاسی بین المللی و دوری از تنش با دنیا و کشورهای قدرتمند است. در لیبی قبل از سرنگونی معمر قذافی نیز شاهد همین رفتار سیاسی روسیه بودیم که با دریافت برخی وعده ها و امتیازات نفتی، و همچنین، توافق بر سر چگونگی تحولات در برخی دیگر از کشورهای منطقه، هماهنگی خود با غرب را به نقطه مطلوب رساند. مشابه همین رفتار را نیز بارها در مورد ایران، در جریان پرونده ی هسته ای پرونده هسته ای، دیده ام. مسکو به محض توافق و حصول اطمینان از جمع آوری موشک های بالستیک از کشور چک، نسبت به برخی هماهنگی در باره پرونده ی هسته ای ایران با غرب، اقدام و از تحویل موشک های اس ۳۰۰ به جمهوری اسلامی برغم دریافت مبلغ و فرارسیدن زمان تحویل، خودداری کرد.
انتظار می رود، با توجه به مواضع جدید دولت روسیه، در روزها و شاید هفته های آینده، شاهد تحولات جدیدی در منطقه ، بویژه سوریه باشیم.
نظر شما :