استاکس نت کار روس ها بود؟
تصور بر این است که آمریکا و اسرائیل ، هر دو مسئول ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت هستند که به برنامه‌های هسته‌ای ایران آسیب زد. اما در این بین مسکو بهترین انگیزه را داشته است.
دیپلماسی ایرانی: تصور بر این است که آمریکا و اسرائیل ، هر دو مسئول ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت هستند که به برنامه‌های هسته‌ای ایران آسیب زد. اما در این بین مسکو بهترین انگیزه را داشته است.
هرچند افکار عمومی ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت را بخشی از جنگ سایبری آمریکا و اسراییل علیه ایران می‌داند که به منظور ایجاد اختلال در برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی طراحی شده اما همچنان منشاء اصلی این ویروس کشف نشده است. این در حالی است که گفته می‌شود این ویروس به جامعه جاسوسی و دفاعی ایالات متحده نیز وارد شده است. در صورتی که چنین باشد ، نظریه‌های دیگری در مورد هویت اصلی طراح این ویروس وجود دارد که یکی از این سناریو‌ها به گروهی از روس‌ها و جنگ سایبری آنها مربوط می‌شود.
به بیان دیگر آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها برای طراحی این ویروس دلایلی داشته اند که از جمله آنها می‌توان به مخالفت واشینگتن و تل آویو با برنامه‌های هسته‌ای تسلیحاتی ایران اشاره کرد. این ویروس برنامه‌های هسته‌ای ایران را با اخلال مواجه کرد و در ضمن راهی جایگزین برای اقدام نظامی علیه ایران به شمار می‌رود.
اما در مورد انگیزه روس‌ها چه می‌توان گفت؟ روس‌ها از توانایی هسته‌ای بومی ایران حمایت نمی‌کنند. حساب و کتاب روس‌ها اینچنین است که مادامی که جمهوری اسلامی تکنولوژی هسته‌ای بومی نداشته باشد به دانشمندان و تکنولوژی هسته‌ای روسیه وابسته خواهد بود و از این طریق سود سرشاری نصیب شرکت‌های روس می‌شود. همچنین حضور دانشمندان روس در ایران به کرملین امکان می‌دهد که بر برنامه‌های هسته‌ای ایران نظارت داشته باشد. در واقع مسکو با این موقعیت منحصر به فرد نوعی بازی رومی را با ایران پیش می‌برد که ترکیبی از تعلیق و دیپلماسی است.
از سویی با روش‌های تکنیکی برنامه‌های هسته‌ای ایران به تعویق انداخته می‌شود و از سوی دیگر مشارکت روسیه در برنامه‌های هسته‌ای ایران به اهرمی برای کرملین در مذاکره با کاخ سفید تبدیل می‌شود.
به این ترتیب نوعی گانگستریسم هسته‌ای اتفاق خواهد افتاد که در دو دهه گذشته در مناطقی مانند چچن وجود داشته است. برای مثال آشوب طلبان چچنی در سال 1995 بمبی را در پارکی در مسکو منفجر کردند اما امروز به لطف همکاری آمریکا و روسیه، مواد هسته‌ای در روسیه از امنیت بیشتری برخوردار هستند. در صورتی که ایران به توانایی کامل هسته‌ای دست یابد، آنگاه امنیت ملی روسیه به خطر خواهد افتاد ،چرا که گروه‌هایی مانند چچن و دیگر گروه‌های اسلامی تندرو و آشوب‌طلبان ملی‌گرا در روسیه به فکر پیاده کردن الگوی ایران می افتند که برای دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای از شبکه عبدالقادر خان استفاده کرد. باید گفت که باقی ماندن در برنامه‌های هسته‌ای ایران ،ضمن اینکه جمهوری اسلامی را از دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای بومی دور نگاه‌می دارد ، یک بازی متوازن کننده است که روسیه باید آن را انجام دهد .
پس چه چیزی بهتر از طراحی یک ویروس رایانه‌ای برای روس‌ها خواهد بود که برنامه‌های هسته ای ایران را مختل می‌کند و در عین حال ردپای آمریکا و اسرائیل را بر جا می‌گذارد.
این امکان وجود دارد که دانشمندان روس؛ این ویروس را به شیوه‌ای طراحی کرده باشند که منشاء طراحی آن به آمریکا یا اسرائیل بازگردد. این دانشمندان در زمان طراحی به هیچ وجه تمایل نداشته‌اند که امکان ردیابی این ویروس تا کرملین وجود داشته باشد.
در نهایت نیز طراحی کنندگان ویروس با توجه که بر روند تخریب آن اشراف کامل داشتند ،می توانستند پیش از اینکه به طور کامل برنامه‌های هسته‌ای ایران را متوقف کند،آن را از بین ببرند.
باید گفت که دانشمند بلاروسی که در نهایت کد این ویروس را کشف کرد ، نقش خود را به خوبی بازی کرد. سپس دانشمندان دیگری روی منشاء این ویروس کار کردند و به نوعی به ردپای اسرائیل و آمریکا پی بردند.
این در شرایطی بود که آمریکا و اسرائیل نیز با توجه به شرایط سیاسی، لزومی برای تکذیب رسمی اتهامات وارده در این خصوص مشاهده نمی کردند.
از نقطه نظر ایرانیان، ویروس استاکس‌نت در کنار سوء قصد‌هایی که به جان دانشمندان هسته‌ای ایران انجام شده، بخشی از اقدامات آمریکا برای آسیب زدن به برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی است. اما چه آمریکا در پس پرده این ویروس باشد و چه روسیه یک واقعیت وجود دارد و آن این است که آنهایی که باید با طراحی برنامه‌هایی برنامه هسته‌ای ایران را به تعویق می‌انداختند، کار خود را خوب انجام دادند.
منبع: دیپلمات
هرچند افکار عمومی ویروس رایانه‌ای استاکس‌نت را بخشی از جنگ سایبری آمریکا و اسراییل علیه ایران می‌داند که به منظور ایجاد اختلال در برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی طراحی شده اما همچنان منشاء اصلی این ویروس کشف نشده است. این در حالی است که گفته می‌شود این ویروس به جامعه جاسوسی و دفاعی ایالات متحده نیز وارد شده است. در صورتی که چنین باشد ، نظریه‌های دیگری در مورد هویت اصلی طراح این ویروس وجود دارد که یکی از این سناریو‌ها به گروهی از روس‌ها و جنگ سایبری آنها مربوط می‌شود.
به بیان دیگر آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها برای طراحی این ویروس دلایلی داشته اند که از جمله آنها می‌توان به مخالفت واشینگتن و تل آویو با برنامه‌های هسته‌ای تسلیحاتی ایران اشاره کرد. این ویروس برنامه‌های هسته‌ای ایران را با اخلال مواجه کرد و در ضمن راهی جایگزین برای اقدام نظامی علیه ایران به شمار می‌رود.
اما در مورد انگیزه روس‌ها چه می‌توان گفت؟ روس‌ها از توانایی هسته‌ای بومی ایران حمایت نمی‌کنند. حساب و کتاب روس‌ها اینچنین است که مادامی که جمهوری اسلامی تکنولوژی هسته‌ای بومی نداشته باشد به دانشمندان و تکنولوژی هسته‌ای روسیه وابسته خواهد بود و از این طریق سود سرشاری نصیب شرکت‌های روس می‌شود. همچنین حضور دانشمندان روس در ایران به کرملین امکان می‌دهد که بر برنامه‌های هسته‌ای ایران نظارت داشته باشد. در واقع مسکو با این موقعیت منحصر به فرد نوعی بازی رومی را با ایران پیش می‌برد که ترکیبی از تعلیق و دیپلماسی است.
از سویی با روش‌های تکنیکی برنامه‌های هسته‌ای ایران به تعویق انداخته می‌شود و از سوی دیگر مشارکت روسیه در برنامه‌های هسته‌ای ایران به اهرمی برای کرملین در مذاکره با کاخ سفید تبدیل می‌شود.
به این ترتیب نوعی گانگستریسم هسته‌ای اتفاق خواهد افتاد که در دو دهه گذشته در مناطقی مانند چچن وجود داشته است. برای مثال آشوب طلبان چچنی در سال 1995 بمبی را در پارکی در مسکو منفجر کردند اما امروز به لطف همکاری آمریکا و روسیه، مواد هسته‌ای در روسیه از امنیت بیشتری برخوردار هستند. در صورتی که ایران به توانایی کامل هسته‌ای دست یابد، آنگاه امنیت ملی روسیه به خطر خواهد افتاد ،چرا که گروه‌هایی مانند چچن و دیگر گروه‌های اسلامی تندرو و آشوب‌طلبان ملی‌گرا در روسیه به فکر پیاده کردن الگوی ایران می افتند که برای دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای از شبکه عبدالقادر خان استفاده کرد. باید گفت که باقی ماندن در برنامه‌های هسته‌ای ایران ،ضمن اینکه جمهوری اسلامی را از دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای بومی دور نگاه‌می دارد ، یک بازی متوازن کننده است که روسیه باید آن را انجام دهد .
پس چه چیزی بهتر از طراحی یک ویروس رایانه‌ای برای روس‌ها خواهد بود که برنامه‌های هسته ای ایران را مختل می‌کند و در عین حال ردپای آمریکا و اسرائیل را بر جا می‌گذارد.
این امکان وجود دارد که دانشمندان روس؛ این ویروس را به شیوه‌ای طراحی کرده باشند که منشاء طراحی آن به آمریکا یا اسرائیل بازگردد. این دانشمندان در زمان طراحی به هیچ وجه تمایل نداشته‌اند که امکان ردیابی این ویروس تا کرملین وجود داشته باشد.
در نهایت نیز طراحی کنندگان ویروس با توجه که بر روند تخریب آن اشراف کامل داشتند ،می توانستند پیش از اینکه به طور کامل برنامه‌های هسته‌ای ایران را متوقف کند،آن را از بین ببرند.
باید گفت که دانشمند بلاروسی که در نهایت کد این ویروس را کشف کرد ، نقش خود را به خوبی بازی کرد. سپس دانشمندان دیگری روی منشاء این ویروس کار کردند و به نوعی به ردپای اسرائیل و آمریکا پی بردند.
این در شرایطی بود که آمریکا و اسرائیل نیز با توجه به شرایط سیاسی، لزومی برای تکذیب رسمی اتهامات وارده در این خصوص مشاهده نمی کردند.
از نقطه نظر ایرانیان، ویروس استاکس‌نت در کنار سوء قصد‌هایی که به جان دانشمندان هسته‌ای ایران انجام شده، بخشی از اقدامات آمریکا برای آسیب زدن به برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی است. اما چه آمریکا در پس پرده این ویروس باشد و چه روسیه یک واقعیت وجود دارد و آن این است که آنهایی که باید با طراحی برنامه‌هایی برنامه هسته‌ای ایران را به تعویق می‌انداختند، کار خود را خوب انجام دادند.
منبع: دیپلمات
نظر شما :