دیپلماسی طاقت فرسای صالحی در بن

دور از انتظارنیست که وزارت خارجه ،  بخاطر این مواضع خود توسط برخی محافل و رسانه های داخلی مورد فشار قرار گیرد اما یکی از وظایف اصلی وزارت خارجه و دیپلمات ها همانگونه که در اساسنامه آن نیز تصریح شده است ، عدم وابستگی و تأثیر پذیری از گروه ها و جناح های سیاسی است . تعلیمات وزارت خارجه حکم می کند که سربازان خط مقدم جبهه دپیلماسی با تلاش خود هر روز امنیت بیشتری برای نظام و مردم به ارمغان آورند . جنس مواضع و اظهارات مقامات دیپلماتیک با محافل داخلی کاملا متفاوت است . گروه ها و دستجات سیاسی داخلی هم باید درک صحیح تری نسبت به عواقب اظهارات و اقدامات خود داشته باشند ، عرف بین الملل ایجاب می کند هر فرد ، گروه و جناح سیاسی در جایگاه و شأنیت خود ، موقعیت سنج بوده بنوعی مواضع خود را بروز دهد که برای دولتمردان به جای ایجاد تهدیدات جدید ، فرصت به ارمغان آورد . اگر اعتراضات و اعلام مواضع گروه ها و جناح های داخلی بر اساس عرف پذیرفته شده بین المللی باشد ، این امکان را دراختیار وزارت خارجه قرار می دهد که با بهره گیری از آن ، قدرت چانه زنی خود را افزایش دهد و در مذاکرات بین المللی ابتکار عمل را بشکل تهاجمی در دست داشته باشد . هر گونه عملی برخلاف کنسوانسیون های بین المللی ، وزارت خارجه را در موضع ضعف و انفعال قرار می دهد و امکان دفاع مناسب را نیز از آنها سلب می کند . چنانچه براساس همین عرف وترتیبات پذیرفته شده است که کارکنان و دیپلمات های ما در خارج از کشور فعالیت می کنند. شاید برخی بگویند در گذشته و حتی درحال حاضر نیز بصورت پراکنده ، از اماکن دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در اروپا آنطوریکه شایسته است حفاظت نشده و نمی شود و تاکنون خسارت های شدیدی نیز ازاین بابت به اموال ایران وارد شده است . ضمن تائید این موضوع خاطر نشان می کند  در همه این موارد وزارت خارجه ،  به موقع و شدیدا اعتراض کرده و حق و حقوق معنوی و مادی خود را طبق کنوانسیون ها و مقررات داخلی و بین المللی مطالبه کرده است . درعین حال ما همواره گروه هائی را که به اماکن دیپلماتیک ما حمله ور شده اند بحق اوباش و تروریست خوانده ایم و مقامات کشورهای متوقف فیه را نیز بابت سهل انگاریشان سرزنش کرده ایم . بدیهی است وزارت خارجه کلیه تحرکات دیگر کشورها  بخصوص کشورهائی که راهکارهای غیرسازنده و خصمانه اتخاذ می کنند را بطور مستمر زیر نظر دارد و در زمان مناسب به طرق قانونی و متین ، نحوه مقابله با آنها را طراحی می کند . نظام پس از سی و اندی سال ، نهاد های مستقر و مقتدر دارد ، نیازی به حرکتهای ناهنجاروخودجوش از قبیل ورود و تخریب اماکن دیپلماتیک دیده نمی شود ، مردم مسلمان ایران  نیز خواسته های خود را از طریق همین نهاد های مستقرو قانونی اعمال می کنند . حرکت های اعتراضی بر وفق قانون و عرف بین الملل ضمن نمایش مسئولیت شناسی درقبال تحولات پیرامونی ، درک و فهم بالای مردم و اقشار مختلف ، بر اقتدار نظام در محافل بین المللی نیز می افزاید .