مجله هفته/ گزینه حمله به سفارتخانه‌‎ها دیگر روی میز نیست

۱۸ آذر ۱۳۹۰ | ۱۸:۳۹ کد : ۱۸۶۳۸ اخبار اصلی
ظاهرا عاقبت معلوم شد که خانم معصومه ابتکار می گفت؛ این تسخیر کجا و آن تسخیر کجا. حمله کنندگان به سفارتخانه بریتانیا که در واکنش به سیاست های رذیلانه لندن دست به این اقدام زده بودند، تصور می کردند انقلاب دیگری را به راه انداخته اند و چون تسخیرکنندگان لانه جاسوسی امریکا به قهرمانان ملی تبدیل می شوند اما یک هفته از این ماجرا نگذشته است که هم مراجع و دستگاه های روحانیت و هم وزارت امور خارجه این حادثه را محکوم کرده و گفته اند دیگر چنین حادثه ای تکرار نمی شود.
مجله هفته/ گزینه حمله به سفارتخانه‌‎ها دیگر روی میز نیست
دیپلماسی ایرانی: البته اینکه چنان ماجرایی بازهم تکرار می شود یا خیر، طبیعتا خارج از اراده وزارت خارجه یا نهادهای دیگر است چرا که حرکت دانشجویان بسیجی خودجوش بوده و کسی و اراده ای پشت آن نبوده است که بتوان با اطمینان از عدم تکرار آن سخن گفت. بنابراین می توان فضای سیاسی بین تهران و اروپا را به گونه ای سامان داد یا تلطیف کرد که این چنین خون در رگ ها به جوش نیاید و عده ای با نیت برپا کردن انقلاب سوم در ایران، کار را به جایی نکشانند که وزارت خارجه در دیدار با نمایندگان و همتایان اروپایی اش از وقوع حوادثی مشابه ابراز نگرانی کند و نسبت به حادثه مزبور ابراز تاسف.

اینطور که برخی منابع خبری گزارش داده اند، حمله به سفارتخانه بریتانیا چیزی حدود یک میلیون دلار نیز آب خورده و انگلیسی ها خسارات وارده را برآورد کرده و می خواهند ادعای غرامت کنند. البته به نظر می رسد در تهران گزینه حمله و فشار به دیپلمات ها همچنان روی میز باشد چرا که همان گروه های دانشجویی و هوادارانشان در مجلس خط و نشان کشیده اند که در روابط با اروپایی ها باید تجدیدنظر شود و کاهش سطح روابط با انگلیس نیز تا قطع رابطه کش پیدا کند.

البته این هم روشن است که وقتی مقام های بلندپایه کشور در این باره اظهارنظری نمی کنند و وزارت امور خارجه نیز از تکرار نشدن چنین حوادثی سخن می گوید، می توان اینطور برداشت کرد که این دست اعتراض ها و تهدیدهای افراطی قرار است به عنوان نماینده و صدای طیفی از جامعه معرفی شود که غربی ها می بایست آن را درنظر بگیرند و بدانند که سیاست هایشان در قبال ایران همواره از سوی این اقشار رصد می شود.

ظاهرا فعلا ماجرای سفارتخانه تعطیل شده و فیتیله آن پایین آمده است. چنانچه اهدافی در پس این ماجرا وجود داشته، قطعا حاصل شده است؛ حتی اگر به قیمت چرخش نظر و عدم حمایت از انقلابیون روی دیوار تمام شده باشد.

خاتمه یافتن ماجرا با قولی که علی اکبر صالحی در بن آلمان داده و از تکرار نشدن حادثه ای مشابه سخن گفته، قطعی شده است. وزیر امور خارجه موکدا گفته که دولت ایران پشت حادثه حمله به سفارت انگلیس در تهران نبوده و دلیلی نداشته که از این اقدام حمایت کند. او البته گفته که مردم ایران از سیاست های انگلیس ناخوشنودند و این سیاست های خصمانه آنهاست که سبب واکنش هایی توسط اقشار مختلف مردم می شود. با این حال صالحی گفته که مطمئن باشید حادثه حمله به سفارت انگلیس در تهران، بار دیگر تکرار نخواهد شد و تجربه این واقعه، ما را در برابر روی دادن دوباره این گونه اقدامات غیر قانونی مصون می دارد.

با این وصف باید پذیرفت که پلیس و نیروهای انتظامی تهران آن روز واقعا غافلگیر شده و انتظار سر زدن چنان رفتاری را از بسیجیان نداشته اند و اصلا فکرش را نمی کردند که آنها بتوانند داخل ساختمان نفوذ کنند و قاب عکس ها و پوسترهای سینمایی را از دیوارها پایین بیاورند و شیشه اتومبیل ها را بشکنند. از آنجا که این اتفاقات خیلی سریع و بدون دفع الوقت رخ داد، باید بپذیریم که به راستی نیروهای انتظامی غافلگیر شدند ولی همانطور که آقای صالحی گفته، تجربه ای شد که دیگر چنین اقداماتی صورت نگیرد و از وقوع این رفتارهای غیرقانونی مصون باشیم.

وزیر امور خارجه کشورمان چند روز پیش نیز در تماس تلفنی با ویلیام هیگ وزیر امور خارجه انگلیس، تاسف خود را از بروز این حادثه ابراز داشت و بر خودجوش بودن و عدم وابستگی آن به حکومت تاکید کرد.

 

نظر شما :