اخوان المسلمین بر سر دوراهی سرنوشت

   اکنون در مصر نیز مشابه آنچه را که دردی ماه 1357 درایران اتفاق افتاد، شاهدهستیم. مردم مصرازعملکرد 9 ماهه شورای نظامی به ریاست ژنرال "محمدحسین طنطاوی" ناراضی هستند وخواهان برکناری او و سپردن امور مملکت به غیرنظامیان و تشکیل دولت "نجات ملی" می باشند. طنطاوی نیز یکی ازوابستگان و نزدیکان و نخست وزیران دوران "حسنی مبارک " به نام دکتر"کمال الجنزوری" را به عنوان نخست وزیرمعرفی می کند. گویی که دراین کشورهیچ تحولی صورت نگرفته  و مردم معترض در میدان تحریر صدای اعتراضشان بلند نشده است.

درفردای آن روزی که حسنی مبارک برکنارشد و ازقدرت به ظاهرعزل شد، متذکرشدم که درمصرهیچ تحول ریشه ای درنظام حکومتی صورت نگرفته و  فقط مهره‌ها جابجا شده اند. این هشدار مطرح شد که اگراین وضع ادامه پیدا کندهمان حکومت مبارک درشکلی جدید تداوم پیداخواهدکرد. امروز بعد از 9 ماه، شاهد به تمسخرگرفتن اعتراضات مردمی توسط حاکمان نظامی مصرهستیم و به این خاطرهزاران نفر از مردم مصر مجددا درمیدان "التحریر" قاهره، سمبل مبارزات مردم مصر، و سایر شهرهای بزرگ این کشورتجمع کرده اند و خواسته‌های خود را فریاد می‌زنند وپیگیر تحقق مطالبات مشروع  و قانونی و انقلابی خود می باشند. حکومت نظامیان نیز همانند دوران مبارک پاسخ مطالبات مردم را با گلوله‌های آتشین و اعزام نیروهای پلیس و نظامیان به میدان التحریرمی دهد. رویکردی که نتیجه آن چیزی نبوده است جز برجای ماندن دهه کشته وصدها مجروح.

 ازنکات مهم اینکه دراین اجتماعات اعتراضی و سراسری جای "اخوان المسلمین " خالی است و حتی مخالفت‌هایی هم ازناحیه این حزب با برپائی چنین تجمعاتی شنیده می شود. از آن مهم ترنقل قول‌هائی است که ازمذاکرات و توافقاتی که بین رهبران اخوان المسلمین با حاکمان نظامی به گوش می‌رسد.  

 احتمالا اخوان المسلمین به موفقیتش درانتخابات مجلس که قراراست دراواخرماه نوامبر2011 برگذرشود چشم دوخته و امیدوار است درانتخابات اکثر کرسی‌ها را به دست آورد و از این رو این تجمعات را مخالف اهدافش تلقی می کند و با آن مخالفت می ورزد. در این باره باید به چند مسئله مهم توجه کرد.

در وهله اول،  اگراخوان المسلمین با چنین تحلیلی صف خودش را ازصفوف مردم جدا کرده، نمی تواند انتظار داشته باشد که چهره خوبی از این حزب درانظارعمومی ترسیم نماید و چنین رویکردی به انفعال اخوان المسلمین کمک می کند. باید دانست اگرچه اکثرمردم مصرمردمی مسلمان و پایبند به اصول اسلامی هستند و ممکن است به طورسنتی طرفداراین حزب باشند ولیکن این نمی تواند دلیلی براین باشد که توافقات پنهان و آشکاررهبران اخوان المسلمین با نظامیان مصری که به روی مردم آتش می گشایند و یک عنصروابسته به مبارک را بر سرکار می آورند نکته مثبتی برای اخوان تلقی شود و همواره به اخوان المسلمین وفادارد بمانند. مردم مصر به هیچ گروهی چک سفید امضاء نداده اند و رفتار این گروههاست که موضع مردم را نسبت به آنها تعیین می‌کند.

در کنار این تبلیغات احزاب وشخصیت‌های لائیک برعلیه این حزب را نباید ازنظردورداشت. آنها مدام مطرح می‌کنند که این حزب فقط به دنبال کسب قدرت به بهای معامله با نظامیان است.  ازاین رواخوان المسلمین بایدهمگام با مردم گام بردارد ودقت کند در دامی که ازسوی حاکمان مصری برای  این گروه گسترده شده نیفتند.

و درنهایت برپائی چنین تجمعات گسترده درمیدان التحریر و دیگرشهرهای مصرنشان دهنده این واقعیت است که غیر از اخوان المسلمین احزاب و گروه‌ها و سندیکاهای دیگرهم درمصر حضوردارند که قدرت راه اندازی چنین تحرکاتی را دارند و قدرت بسیج مردمی را دارند. بنابراین نادیده گرفتن این گروهها و تقلیل همه معترضین به اخوان المسلمین می‌تواند گمراه کننده باشد.

آنچه که امروز در مصر و در میدان تحریر این کشور اتفاق می‌افتد بیش از انقلاب 25 ژانویه اهمیت دارد. مردم مصر نشان می‌دهند که به دنبال تغییر ظاهر نیستند و بر دست یافتن به خواسته‌های خویش مصمم هستند. از این رو رفتار اخوان المسلمین در این روزها می‌تواند بر سرنوشت سیاسی این گروه تاثیر به سزایی بگذارد.