یک خارجی خوب، یک خارجی سرمایه‌گذار است

۰۳ آبان ۱۳۹۰ | ۱۳:۱۲ کد : ۱۷۳۰۳ اقتصاد و انرژی
باید دید وزیر اقتصاد که حمایت از سرمایه گذاری خارجی را برجسته ترین فصل جهاد اقتصادی دانسته و گفته باید جلوی پای سرمایه گذاران فرش قرمز پهن کنیم و هر سرمایه گذار خارجی را شهروند افتخاری ایران بدانیم، با کدام سازوکار می خواهد پیش برود و چرا پیش از سرمایه گذاران خارجی، شرایط بخش خصوصی و سرمایه گذاران داخلی را تسهیل نمی کند؟
یک خارجی خوب، یک خارجی سرمایه‌گذار است
دیپلماسی ایرانی: روز گذشته رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران گفت: اگر امروز در اقتصاد ایران فروش نفت را کنار بگذاریم، تراز تجاری ما مرتب منفی تر می شود.

آقای نهاوندیان البته کشف خارق العاده ای نکرده و این موضوع از روز هم روشن تر است. سرنوشت اقتصاد متکی به نفت ایران به حدی نگران کننده است که علی لاریجانی چند روز پیش گفت "باید بتوانیم به زندگی بدون نفت عادت کنیم." اما زندگی بدون نفت برای ایران مثل زندگی بدون هوا برای انسان است. روند رو به رشد اتکای ایران بر درآمد نفت و گاز بر کسی پوشیده نیست و به نظر نمی رسد راهکار مشخصی نیز برای برون رفت از آن در شرایط فعلی یا آینده تعریف شده باشد.

محمد نهاوندیان عصر یکشنبه در نشستی که با فعالان اقتصادی استان گلستان برگزار کرد گفت: برای انقلاب در اقتصاد ایران ایجاد تشکل های بخش خصوصی ضرورت دارد. ما حق نداریم نفت را بفروشیم و میوه و کالای مصرفی وارد کنیم. ما باید سرمایه تجدیدناپذیر نفت را فقط به سرمایه تبدیل کنیم.

تبدیل نفت و گاز به سرمایه و نه درآمد، موضوعی است که سال ها لقلقه زبان کارشناسان اقتصادی بوده و طی پنج شش سال گذشته، همه آن زبان ها مو درآورده است. رئیس اتاق ایران می گوید: برای رفتن به این مسیر باید اقتصاد ایران از جایگاه دولتی به خصوصی برسد و دولت از تصدی گری دست بردارد و تنها هدایت و نظارت را به عهده گیرد.

صحبت از بخش خصوصی و تقویت بخش خصوصی در شرایط حال حاضر کشور بیشتر به شوخی و طنز شبیه است. تصدی و تسلط دولت بر منابع اقتصادی و تضعیف روزافزون بخش خصوصی، موجب قدرت گیری بیش از پیش بنگاه ها و شرکت های دولتی و رانتی و تخفیف و تقلیل قدرت شهروندان و بخش خصوصی شده است. به ظاهر راه گریزی نیز از وضع موجود از طریق تصمیم گیری های دولتی و پارلمانی وجود ندارد و این قطار همچنان بر ریل سابق حرکت می کند.

درحال حاضر بخش خصوصی در مقابل بخش دولتی واجد اهمیت، امنیت و قدرت نیست و از سوی دیگر، سیاست های بین المللی نیز سبب شده است تا سرمایه گذاران خارجی در ایران احساس امنیت نکنند و با مشاهده وضع اقتصادی داخل و مشوش بودن اوضاع و احوال بخش خصوصی، قید سرمایه گذاری را بزنند و راهی کشورهای همجوار شوند. با این حال دیروز وزیر اقتصاد، با تاکید بر اهمیت سرمایه گذاری خارجی و لزوم حمایت از سرمایه گذاری گفت: ما خود را موظف می‌دانیم جلو پای سرمایه گذاران فرش قرمز پهن کنیم و هر سرمایه گذار خارجی را شهروند افتخاری ایران بدانیم.

صحبت های او در حالی عنوان می شود که نمایندگان مجلس هم فرش قرمزی پیش پای او پهن کرده اند تا قصورات و سوءاستفاده های منجر به اختلاس کلان بانکی کشور را از او سوال کنند و وی را به استیضاح بکشانند. شمس الدین حسینی در همایش فرصت‌های سرمایه گذاری در استان البرز تاکید کرد: "اجرای اصل 44 قانون اساسی و برداشتن موانع بر سر راه سرمایه‌گذاری در کشور از اهداف اصلی دولت است." اما باید دید دولت به کدام یک از اهداف برشمرده خود طی سال های گذشته رسیده است و چند درصد از اهداف آن واقعی و اجرایی بوده و چند درصد شعاری و لسانی؟

وزیر اقتصاد گفته، تشکیل هیات مقررات زدایی از طرف محمود احمدی نژاد از جمله اقداماتی است که در راستای حذف قوانین دست و پاگیر و پالایش و ویرایش قوانین زائد موجود بر سر راه سرمایه گذاری در کشور به حساب می آید. به عنوان نمونه، او یکی از برنامه‌های دولت را در راستای تحقق اصل 44 قانون اساسی، واگذاری نیروگاه‌ها و فرودگاه‌ها به بخش خصوصی ذکر کرده است. این درحالی است که هنوز ماجرای مشارکت برخی شرکت های خارجی در بهره برداری و راه اندازی فرودگاه بین المللی امام خمینی از ذهن ها پاک نشده است.

اکنون باید دید وزیر اقتصاد که حمایت از سرمایه گذاری خارجی را برجسته ترین فصل جهاد اقتصادی دانسته و گفته باید جلو پای سرمایه گذاران فرش قرمز پهن کنیم و هر سرمایه گذار خارجی را شهروند افتخاری ایران بدانیم، با کدام سازوکار می خواهد پیش برود و چرا پیش از سرمایه گذاران خارجی، از تهسیل راه سرمایه داران و سرمایه گذاران داخلی سخن نمی گوید؟ پرسش اینجاست که در ناامنی فضای اقتصادی داخلی و بی توجهی به بروز و ظهور بخش خصوصی، آیا دولت قصد دارد مشوق هایی برای سرمایه گذاران خارجی درنظر بگیرد و از این راه به تقویت هرچه بیشتر بخش دولتی کمک کند؟

 

نظر شما :