پیامدهای خطرناک درگیری دینی در مصر
رهبران مسلمان و مسیحی با محکوم کردن این خشونت‌ها خواستار خویشتنداری طرفین و رسیدگی فوری به این واقعه شده و بر راه حل‌های مسالمت آمیز تاکید کرده‌اند. صحنه‌های درگیری بار دیگر خاطره درگیری‌های چند ماه گذشته دوران انقلاب را به ذهن متبادر می‌کند. با این تفاوت که اکنون درگیری میان خود مردم است و نظامیان برای حفظ امنیت وارد صحنه شدهاند. با توجه با انتخابات آینده مجلسین در مصر، ابعاد خطرناک این مسئله بیشتر آشکار می‌شود. انتخاباتی که نظامیان با فشار مردم مجبور به عقب نشستن از طرح‌های سلطه گرانه خود شدهاند و الان این درگیری‌ها فرصت کافی را به ایشان می‌دهد تا با برقراری حکومت نظامی بار دیگر بر قدرت خود بیفزایند.
طرفه اینکه ظاهرا عناصر رژیم سابق مصر که در میان روحانیون آن کشور فعال هستند، نقش به سزائی در این درگیری خشونت بار داشته‌اند و از اینرو روحانیون مصری با تظاهرات گسترده خواستار پاکسازی وزارت اوقاف مصر از عناصر رژیم گذشته و افزایش دستمزدها شدهاند. دستمزد پایین روحانیون در مصر باعث می‌شود که برخی از آنها به دلیل مشکلات مالی تن به خواسته‌های وهابیون بدهند. از دیر باز عربستان سعودی با توزیع پول نقش مهمی در افراط گرائی دینی در مصر داشته است. این افراط گرائی بارها خود را به شکل ایجاد درگیری با مسیحیان و یا ترساندن مردم مصر از افزایش خطر شیعیان و ایرانی‌ها نشان داده است. این تندروها که دین و جهل را به هم آمیخته‌اند، از هر فرصتی جهت تحریک احساسات مردم استفاده می‌کنند.
شکی نیست که این فتنه راه حل نظامی ندارد و تنها چیزی که این سحر را خنثی می‌کند، رشد آگاهی دینی مردم است. اگر مسلمانان به کتاب خدا برگردند و عقل و دین را با هم بیامیزند و توجه داشته باشند که بر اساس قرآن، پیامبر به آنچه از جانب خدا بر او نازل شده، ایمان آورد و همه مومنان به خدا، ملائکه، کتاب‌ها و پیامبران او ایمان دارند و می‌گویند که ما فرقی میان پیامبران خداوند قائل نیستیم و دستورات او را می‌شنویم و اطاعت می‌کنیم[1]. آنگاه به راحتی فریب عناصر افراطی را نخواهند خورد و در ذهن خود دشمن ساختگی درست نخواهند کرد. همچنین خداوند اعمال انسان را بر اساس معرفت علمی می‌پذیرد، از اینرو به مسلمانان دستور داده از آنچه بدان علم ندارند، پیروی نکنند[2] و حتی معرفت ظنی را هم نفی فرموده است.[3]به همین دلیل در آیات بسیاری از مسلمانان خواسته است تا تدبر، تفکر، تعلم، تعقل و تفقه کنند و گاهی هم آنها را توبیخ کرده که چرا تعقل نمی‌کنند؟ و یا تدبر نمی‌کنند؟ خداوند رسما اعلام کرده که دانایان با نادانان برابر نیستند.[4]
اندیشمندان دینی همه مردم را به فراگیری دانش و تعقل در کارها فرا می‌خوانند و معتقدند که دین فقط در کنار عقل ثمر می‌دهد و موجب شکوفائی امت می‌شود و دین اگر با جهل بیامیزد، باعث نابودی و فلاکت امت می‌شود و این همان دینی است که مارکس آنرا افیون توده‌ها خوانده است. از نظر آنان دین و عقل در حکم باتری و دینام ماشین هستند که همدیگر را تکمیل می‌نمایند. این پیوند مبارک در همه کشورها و میان همه اقوام جواب مثبت می‌دهد، همان گونه که پیوند نا مبارک دین و جهل در همه زمان‌ها و مکان‌ها فاجعه به بار می‌آورد.
انقلاب نوپای مصر اکنون با خطرات جدی روبرو است. انقلابیون هنوز نتوانستهاند نظامیان حاکم را وادار به اطاعت از آرمان‌های انقلاب نمایند و این نظامیان از هر فرصتی جهت بسط نفوذ خود استفاده می‌کنند. درگیری‌های اخیر این فرصت را به نظامیان می‌دهد تا برای حفظ امنیت بر ادامه قانون فوق العاده اصرار نمایند. از سوی دیگر بهانه به دست غرب می‌دهد تا به عنوان دفاع از حقوق بشر در مصر دخالت کنند. ضمن اینکه ادامه این خشونت‌ها، آسیب جدی به وحدت ملی مردم زده و آنان را در پیگیری خواسته‌های انقلابی ناتوان می‌سازد. قطعا کشورهای مرتجع منطقه نیز می‌پندارند که با آسیب رساندن به انقلاب مصر، آنرا در خانه‌اش زمینگیر کرده و مانع سرایت آن به حاکمیت استبدادی ایشان می‌شود که همچون دیواری شیشهای در برابر خواسته‌های مردم شکننده شدهاند. بی شک موفقیت انقلاب مصر باعث تاثیر مثبت در میان عرب‌ها خواهد شد. لذا ایجاد درگیری داخلی خواسته کسانی است که از آن منتفع خواهند شد.
[1] - آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ. بقره، 285. قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَی إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَی وَعِیسَی وَمَا أُوتِیَ النَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ. بقره، 136. قُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَقَ وَیَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِیَ مُوسَی وَعِیسَی وَالنَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ. آل عمران، 84.
[2] - وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْؤُولا. اسراء، 17.
[3] - یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ. حجرات، 12.
[4] - هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لَا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ. زمر، 9. همان گونه که قاعد و مجاهد، خبیث و طیب، کور و بینا، زنده و مرده، دوزخیان و بهشتیان برابر نیستند.
نظر شما :