آیا توده پرفشار تازه‌ای در راه است؟
در بخش خلاصه گزارش آمانو درباره فعالیت های هسته ای ایران آمده بود: "در حالی‌که آژانس به انجام فعالیت های راستی‌آزمایی تحت موافقت‌نامه پادمان ایران ادامه می‌دهد، ایران تعهداتش را از جمله: اجرای مفاد پروتکل الحاقی، اجرای کد اصلاح شده ١/٣ ترتیبات فرعی بخش عمومی توافق‌نامه پادمان، تعلیق فعالیت های مرتبط با غنی‌سازی، تعلیق فعالیت های مرتبط با آب‌سنگین و روشن‌شدن مسائل باقی‌مانده، که موجب نگرانی از وجود ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای می‌شود، انجام نمی‌دهد."
همین گزارش سبب شد تا واکنش غرب بار دیگر منفی باشد و نقاط روشن و امیدوارکننده پرونده ایران از سوی دیپلمات های غربی نادیده گرفته شود. یک دیپلمات غربی به رویترز گفته است: گزارش بعدی نسبت به گزارش قبلی شدیدتر خواهد بود چون در آن یک سری مسائل برجسته درباره ابعاد احتمالاً نظامی وجود دارد که ایران تا حال جواب نداده است.
این دیپلمات غربی مدعی شده است: تهران نتوانسته به نگرانی های اساسی سازمان بین المللی انرژی ملل متحد پاسخ بدهد. ایران فقط می خواهد با وقت بازی کند.
اما ایران در ماه گذشته برنامه ای برای بازدید بازرسان آژانس تدارک دید و خبرهایی که از آن منتشر شد حاکی از آن بود که این بازرسان از بخش های مهم تاسیسات هسته ای کشور و روند غنی سازی اورانیوم بازدید کرده اند. با این حال مقام های غربی می گویند، ایران به فعالیت های حساس اتمی خود ادامه می دهد و چنین اقدام هایی جنبه تاکتیکی دارد و برای دفع کردن فشارهای بین المللی به کار گرفته می شود.
طی روزهای گذشته، اظهارات شدیداللحن رئیس جمهور فرانسه علیه تهران نیز به ابزاری دیگر جهت فشار بر تهران تبدیل شده است. سارکوزی این بار در ادعاهایی جدید، از احتمال دستیابی ایران به تسلیحات اتمی سخن گفته و همین احتمال را موجب احتمال اقدام پیشگیرانه یا حمله پیشدستانه علیه آن دانسته است.
رئیس جمهور فرانسه در نشست سالانه سفرای فرانسه در پاریس گفت: "اقدام های ایران با آنچه در منطقه و بسیاری از کشورهای عربی رخ می دهد متفاوت است. آرمان های نظامی، هسته ای و موشکی ایران، تهدید مستمری را شکل می دهد و می تواند منجر به حمله نظامی پیش دستانه علیه تاسیسات هسته ای ایران شود؛ اقدامی که به بحران بزرگی تبدیل می شود و فرانسه به هیچ عنوان خواهان چنین چیزی نیست."
سارکوزی و هم قطاران غربی اش معتقدند، ایران تن به مذاکرات جدی در زمینه هسته ای نمی دهد و به دنبال وقت کشی و اقدامات تحریک آمیز جدیدی است تا اذهان جامعه بین الملل را از مسئله هسته ای خود منحرف کند. آنها این رویه را مستوجب فشارها و تحریم های بیشتر می دانند.
به نظر می رسد فاز جدیدی از هجمه تبلیغاتی علیه تهران آغاز شده باشد. بدون شک فشارهای روانی تازه بی ارتباط با وقوع تحولات جدید در منطقه، حمایت ایران از سوریه و جنگ افروزی ناتو در لیبی نیست. با این حال تهران می کوشد هم مواضع خود را نسبت به تحولات سوریه تلطیف کند و هم بخش های منفی مندرج در گزارش آژانس را خفیف تر از آنی که غربی ها می گویند تفسیر کند. علی اکبر سلطانیه نماینده ایران در آژانس در این باره گفته است: در گزارش آمانو به صراحت به همکاری کشورمان در ارائه اطلاعات و رفع ابهامات و پاسخ برخی از سوالات اشاره شده و این گزارش سند شفافیت و صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران است.
وی تاکید کرده است: گزارش مدیرکل درباره ایران علاوه بر تکرار این پیام مهم که هیچ گونه انحرافی در فعالیت های هسته ای مشاهده نشده، حاوی مطالب مثبت جدیدی است که عمده ترین آن مربوط به گام های مثبت جمهوری اسلامی ایران در جهت همکاری و شفافیت می باشد.
به گفته وی، در این گزارش به ملاقات های انجام شده میان آقای آمانو و عباسی معاون رییس جمهوری و رییس سازمان انرژی اتمی و صالحی وزیر خارجه کشورمان در تابستان در وین و نیز به بازدید معاون مدیرکل در طول یک هفته کاری از تاسیسات هسته ای کشورمان شامل نیروگاه اتمی بوشهر، تاسیسات غنی سازی نطنز و فردو، تاسیسات تبدیل اورانیوم و ساخت میله های سوخت در اصفهان، راکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک و کارخانه تولید آب سنگین اراک و بالاخره بازدید از تاسیسات تحقیقات و توسعه سانتریفوژهای پیشرفته اشاره شده است.
سلطانیه به این جمع بندی رسیده است که این گزارش در مقایسه با گزارش های قبل حاوی بخش های مثبت تری است و لذا گامی به جلو محسوب می شود. البته در بخش هایی از گزارش، مواردی تکراری و غیرقابل توجیه از جمله اشاره به قطعنامه های شورای امنیت و درخواست تعلیق غنی سازی به عنوان سوابق موضوع ذکر شده که بارها جمهوری اسلامی ایران با استناد به اسناد بین المللی حقوقی ثابت کرده است که این درخواست ها مبنای حقوقی و فنی ندارد.
باید ببینیم آیا گزارش جدید آژانس و حمله غربی ها به مواضع هسته ای و سیاسی تهران، بخشی از یک روند تازه علیه تهران خواهد بود یا خیر؟ با این وصف این پرسش نیز پیش می آید که طرح گام به گام روسیه در زمینه حل مناقشه هسته ای ایران به تایید اروپا و امریکا خواهد رسید یا خیر؟
نظر شما :