انتخابات بحرین مشروعیت ندارد
تحولات بحرین را تا چه حد میتوان متفاوت از دیگر تحولات جهان عرب در ماههای اخیر تحلیل کرد؟
در تحلیل و بررسی تحولات بحرین باید به ساختار سیاسی – اجتماعی و جنس اعتراضات آن توجه نمود. 70 درصد از جمعیت کشور کوچک بحرین شیعه هستند در حالیکه قدرت مطلقه در دست اقلیت منتفذ سنی است و شیعیان بحرینی حتی از استخدام در مناصب رده بالای دولتی و پستهای امنیتی محروم اند در حالیکه رژیم آل خلیفه در طول حکومت خود تلاش نموده که با پذیرش مهاجرانی از پاکستان و اردن با سپردن امور امنیتی نظامی به افراد وفادار به قدرت، ترکیب جمعیتی این کشور را بر هم زند، لذا دلیل اصلی قیام مردم بحرین را باید در تبعیض طبقاتی، قومی، نژادی، فقر و ناعدالتی حاکمیت موجود جستجو کرد. از سوی دیگر این کشور به دلیل ارتباطات استراتژبک با غرب به ویژه امریکا و استقرار ناوگان پنجم امریکا در این جزیره از موقعیت سوق الجیشی برخوردار است. از سوی دیگر همزمان با تحولات بحرین، سقوط دیکتاتورها در شمال افریقا (تونس و مصر) و خاورمیانه عربی (یمن) بر نگرانیهای امنیتی مقامات کاخ سفید افزوده است. لذا دولت امریکا برای حفظ منافع راهبردی خویش در حوزه خلیج فارس مجوز لازم را به ریاض برای لشکرکشی و سرکوب قیام مردم بحرین داده است.
آیا حضور نیروهای عربستان در این کشور به معنای دخالت آشکار در امور داخلی این کشور و حمله نظامی به این کشور نبود ؟ تا چه حد این اقدام در نزد افکار عمومی این کشور و منطقه محکوم شده است ؟
عربستان سعودی پس از قیامها و خیزشهای گسترده مردمی در شمال افریقا و خاورمیانه با بحران جدی داخلی روبروست. بخشی از خاک عربستان که هم مرز بحرین است دارای جمعیتی شیعی می باشد و این مناطق بخش عمده ای از نفت و بنزین عربستان را تامین می کند. بنابراین پیروزی شیعیان بحرینی بر روند تحولات شیعیان عربستان اثرگذار است و می تواند محرکی برای تداوم قیام و رسیدن به مطالبات مدنی باشد. از این رو عربستان سعودی تحت لوای سپر جزیره اعزام نیرو و اشغال بحرین را مجاز می داند. این در حالی است که حتی استناد به مفاد شورای همکاری خلیج فارس نمی تواند دستاویز و مجوز لازم برای همدستی در سرکوب مردم بحرین قلمداد گردد. چراکه مفاد این پیمان دفاع دسته جمعی و تضمین امنیت اعضاء در قبال تجاوز خارجی است. در حالیکه در بحرین شاهد رویارویی مردم با نظام آل خلیفه هستیم و تخریب منازل و اماکن عمومی و مکانهای مذهبی نمونه آشکاری از اقدامات ضد بشری است.
رسانههای همسو با عربستان سعودی از پوشش اخبار و تحولات داخلی خودداری می نمایند و به دلیل منافع راهبردی غرب انعکاس رویدادهای بحرین و قتل عام گسترده مردم بی گناه نادیده انگاشته یا سانسور شده گرچه برخی از رسانههای مستقل و نیز سازمانهای حقوق بشر اقدامات عربستان و حکومت بحرین را جنایت آمیز خوانده اند.
دولت این کشور در ماههای گذشته گفت و گوهای ملی را برپا کرد. تا چه حد این گفتگوها با موفقیت روبرو شد ؟
پس از سرکوب قیام گسترده مردم بحرین، دولت آل خلیفه برای حفظ قدرت و نیز تامین وجهی سیاسی در داخل و منطقه اقداماتی را برای گفتگو با گروههای مخالف آغاز نمود و البته عدم تن دادن به مطالبات مردم و تداوم فضای امنیتی و دستگریهای گسترده و اخراج کارمندان از ادارات دولتی مانعی از به ثمر نشستن این گفتگوهای ملی گردید. در واقع دولت آل خلیفه حاضر به پذیرش اصلاحات سیاسی واقعی و انتخابات آزاد برای خروج از وضعیت بن بست موجود نیست بلکه تلاش رژیم این است که با خرید زمان و اصلاحات حداقلی به دنبال تقویت نیروهای سرکوب و به بیراهه کشاندن قیام مردم باشد. در حالی که خواست مردم بحرین چیز دیگری است. مردم بحرین خواهان استقرار نظام دموکراتیک و پایان حکومت اقتدارگرا مبنی بر طایفه گرایی و پذیرش حق رای مردم بوده و بر مطالبه اصلی خویش یعنی هر شهروند یک رای پافشاری می کنند.
با توجه به این که جمعیت الوفاق و دیگر احزاب شیعه به تحریم انتخابات پیش رو پرداخته اند ارزیابی شما از انتخابات پیش رو در این کشور چیست ؟ آیا امکان برگزاری این انتخابات وجود دارد ؟ تاثیر این تحریم بر این انتخابات چه خواهد بود؟
با خروج الوفاق به عنوان اصلیترین اپوزیسیون شیعی دولت آل خلیفه و برخی دیگر از گروهها، انتخابات پارلمانی آتی مشروعیت قانونی خویش را از دست می دهد. تحریم گستره انتخابات بر چالشهای سیاسی موجود دوچندن خواهد افزود و برگزاری انتخابات نمایشی هم نمی تواند ساز و کار مناسبی برای پایان دادن به بحران سیاسی بحرین قلمداد گردد. لازم به ذکر است احزاب دیگری چون التجمع الوطنی و الوعد قبلاً مخالفت خویش را با برگزاری انتخابات پارلمانی آتی اعلام داشتند. لذا تحریم انتخابات از دید مخالفین یک ابزار مهم سیاسی برای رسیدن به مطالبات مدنی است و عدم تمکین دولت می تواند مجدداً به شعله ور شدن خشم مردم بحرین و حاد شدن بحران داخلی بیانجامد.
نظر شما :