انقلابهای عربی و خشم روسیه از ناتوانی در فروش اسلحه
به گزارش روزنامه الحیات، چاپ لندن، بیشتر قراردادهای روسیه در کشورهای عربی مورد تهدید قرار گرفته است؛ به ویژه در کشورهایی که دچار انقلاب شدهاند و نظامها در آنها دگرگون شده است. به اعتقاد کارشناسان این مسئله یکی از دلایلی است که روسیه مواضع چندان محکمی علیه نظامهای استبدادی منطقه نگرفته است.
در حالی که کشورهای عربی تندباد بهار عربی را از سر میگذرانند، در زوکوفسکی نزدیک مسکو، نمایشگاه بینالمللی صنعت هوا و فضا در حالی آغاز به کار کرد که کارشناسان سیاسی روسیه به شدت مشغول محاسبه زیانهای مالی احتمالی خود از سوی کشورهای انقلابی عربی هستند. به ویژه لیبی، سوریه و یمن که به یکی از مهمترین کشورهای خریدار سلاحهای روسی تبدیل شده بودند.
چند روز پیش میخائیل دمتریف، رئیس هیئت فدرالی همکاریهای نظامی اعلام کرد، میزان فروش سلاح و جنگافزارهای نظامی روسیه تا پایان سال جاری میلادی به 12 میلیارد دلار خواهد رسید. وی کشورهای اصلی خریدار سلاح روسی را که در حقیقت شرکای نظامی مسکو محسوب میشوند، هند با اختصاص 40 درصد کل صادرات تسلیحاتی روسیه، ویتنام، الجزایر، سوریه، ونزوئلا و چین اعلام کرد. چین تا پیش از این پنجمین خریدار سلاح روسیه بود ولی در سال جاری میلادی تا رتبه پنجم تنزل پیدا کرده است. یکی از دلایل آن این است که چین خود به یکی از مهمترین تولیدکنندگان سلاح جهان تبدیل شده است.
حجم صادرات نظامی روسیه در جهان پس از ایالات متحده در جایگاه دوم است. البته ایالات متحده با فروش 46 میلیارد دلار اسلحه در سال فاصله بسیاری از روسیه در فروش تسلیحات دارد.
گزارش دمتریف در حالی اعلام میشود که مجامع داخلی روسیه به دلیل ناتوانی صنایع تسلیحاتی این کشور به شدت ملتهب است و منتقدان صنایع داخلی را به دلیل ناتوانی در به روزرسانی تسلیحات ارتش و عقب ماندن ارتش روسیه از بسیاری از شرکتهای اسلحهسازی دنیا به شدت مورد انتقاد قرار دادهاند. به گونهای که دمتری مدودوف، رئیس جمهوری روسیه خواستار پیگیری و محاکمه مسئولان و مسببان کوتاهی در این زمینه شده است.
برخی تحلیلگران این انتقاد را به ارتش وارد میآورند که با عقد قراردادهای خارجی خارج از توانشان تلاش کردهاند که ناتوانی خود را به گردن ارتش بیندازند و بدین ترتیب تضعیف ارتش روسیه را موجب شدهاند.
از سویی برخی دیگر نیز این انتقاد را وارد میآورند که سازندگان سلاح در روسیه سلاحهای پیشرفته خود را به خارج صادر میکنند و چون ارتش توانایی لازم برای خرید این تسلیحات را ندارد با آن همکاری نکرده و سلاح به آن نمیدهند.
بنا به گزارشها صادرات اسلحه روسیه از سه میلیارد دلار در سال 2000 به 12 میلیارد دلار در سال جاری میلادی رسیده است. کارشناسان افزایش این رقم را چندان واقعی نمیدانند و میگویند که در طول این سالها قراردادهایی نزدیک به 50 میلیارد دلار با کشورهای بلوک شرق سابق منعقد شده در حالی که یک دلار از این فروش عاید روسیه نشده است. این کشورها وعده دادهاند که به جای پرداخت بدهیهای خود قراردادهای نظامی جدید با مسکو منعقد کنند. کارشناسان از این قراردادها به قراردادهای مرده تعبیر میکنند.
کارشناسان در حال حاضر نیز دولت روسیه را به باد انتقاد گرفتهاند که با تعامل با کشورهای دیکتاتوری که با مشکلات داخلی بسیاری دست و پنجه نرم میکنند هزینههای سنگینی را روی دست شرکتهای اسلحهسازی روسیه گذاشته است. مثلا ونزئلا که یکی از مهمترین شرکای نظامی روسیه محسوب میشود نزدیک به 60 میلیارد دلار به مسکو بدهکار است و در این در حالی است که کارشناسان بعید میدانند در صورتی که هوگو چاوز به دلیل بیماری یا هر اتفاق دیگری از قدرت کنار رود کاراکاس حاضر باشد بدهی خود را به مسکو بپردازد.
ایران و لیبی دیگر کشورهای منطقه هستند که با اعمال تحریمهای بینالمللی شورای امنیت علیه آنها روسیه مجبور شده به جمع تحریمکنندگان فروش اسلحه به آنها بپیوندد و حجم سنگینی از زیانها را متحمل شود. کارشناسان وضعیت مشابهی را برای سوریه که میزان بدهی نظامیاش به روسیه به 3.5 میلیارد دلار میرسد، پیشبینی میکنند. به اعتقاد آنها میزان خسارت روسیه از کشورهای سوریه، لیبی، ایران و ونزوئلا به 20 میلیارد دلار میرسد. نگرانی دیگر روسها، الجزایر است که در صورتی که تندباد عربی به آن جا هم برسد دهها میلیارد دلار هزینه به روی دست روسها خواهد گذاشت. این در حالی است که کشورهای دیگر عربی نیز در صدد بازنگری در قراردادهای خود با روسیه هستند که این مسئله باعث میشود تا حجم زیاندهی روسها به بیش از حد انتظارشان برسد.
نظر شما :