عراق؛ جبهه جنگ پنهان ایران – آمریکا؟

در دولت باراک اوباما دموکرات ابتدا سر و صدای بسیاری به راه افتاد مبنی بر اینکه احتمالا وی و همراهانش موضع گیری‌های نرم تری در قبال تهران خواهند داشت، با اینهمه اوضاع بر مبنای این پیش بینی نگذشت و اوباما نیز کما بیش همان استراتژی را اتخاذ کرد که جورج بوش توشه راه قرار داده بود. اوباما تمام گزینه‌ها را روی میز گذاشت. از حمله نظامی‌تا تحریم از مصالحه تا مذاکره. با اینهمه هشت سال از آغاز پرونده جنجالی هسته ای ایران می‌گذرد و اکنون همگان به این باور رسیده اند که شاید گزینه نظامی‌موجود باشد اما غیرقابل دسترس ترین انها است.

این جمله بدان معنا نیست که تهران و واشنگتن هیچ گاه در آینده ای دور یا نزدیک بر هم سلاح نخواهند گشود. حقیقت این است که افزایش دامنه نفوذ سیاسی ایران بر عراق می‌تواند آغاز گر نوعی مناقشه شدید و البته این بار جدی میان دو کشور باشد.

در چند هفته اخیر تعداد قابل توجهی از چهره‌های سیاسی امریکا و مقام‌های اطلاعاتی این کشور تاکید کرده اند که تهران با وجود تمام تحریم‌ها و چالش‌هایی که برای این کشور خلق شده است در مسیر دستیابی به تسلیحات هسته ای قرار گرفته و البته این مسیر را با سرعت هم طی می‌کند. برخی رسانه‌های امریکایی ادعای تکراری تجهیز شبه نظامیان شیعه عراق توسط تهران را مطرح کردند. یک نظامی ‌امریکایی در این خصوص به Forbs  می‌گوید: ایرانی‌ها با ما همان کاری را می‌کنند که در بیروت شاهد آن بودیم. انها ما را از بغداد هم بیرون می‌رانند!

این نخستین بار نیست که مقام‌های امریکایی نگران موقعیت خود در عراق می‌شوند و گناه به خطر افتادن ان را بر گردن ایرانی‌ها می‌اندازند. تابستان گذشته بود که نماینده تازه منصوب امریکا برای عراق جیم جفری به صراحت اعلام کرد که تهران یا به شکل مستقیم و یا به شکل غیرمستقیم در تجهیز شبه نظامیان علیه نیروهای امریکایی در عراق از سال 2003 تاکنون دخیل بوده است. رابرت گیتس وزیر دفاع پیشین امریکا هم در ماه ژوئن مصاحبه ای انجام داد و در ان تاکید کرد که قریب به 40 درصد از سربازان امریکای در عراق توسط شبه نظامیانی کشته می‌شوند که یا توسط تهران تجهیز شده اند و یا درس اموخته مکتب ایرانی‌ها هستند.!

نویسنده این یادداشت برای فوربز در ادامه ادعا می‌کند که غرب و واشنگتن برای دخالت ایران در عملیات‌های نظامی‌در عراق و افغانستان مدارکی مستدل در اختیار دارند با اینهمه از قطع رابطه کامل و همه جانبه با تهران سرباز می‌زنند. ایران در عراق نوعی جنگ مخفی با امریکا را هدایت می‌کند. در حال حاضر دولتمردان عراقی کنترل امور سیاسی را بر عهده گرفته اند و به نظر می‌رسد که با افول قدرت سیاسی واشنگتن در بغداد، این طالع ایران است که بالاتر می‌رود.

اکنون سوال اینجاست که با بالا گرفتن بحث خروج نیروهای امریکایی از عراق آیا واشنگتن می‌رود تا بغداد را در سینی زرین به تهران تقدیم کند یا باراک اوباما در واپسین ماه‌های حضور در کاخ سفید در قالب نخستین دوره ، می‌تواند کاری برای پایان دادن به دغدغه ای به نام " ایران " کند!