پیشنهاد هسته‌ای لاوروف و ده‌ها پرسش بی‌پاسخ
روزنامه الحیات، چاپ لندن در یادداشتی به این مسئله پرداخته و می‌نویسد: هنوز تهران به پیشنهاد روسیه پاسخ نداده است، نقشه راهی که سرگئی لاوروف به ایالات متحده پیشنهاد داده تا پرونده هسته‌ای ایران بر اساس آن حل و فصل شود به اعتقاد برخی از تحلیلگران بازگشت به خانه اول است. لاوروف هفته پیش پس از دیدار با باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا و هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه این کشور در واشنگتن گفت: «همه چیز می‌تواند از سوی ایران تعیین شود، ایران می‌تواند رویکرد آشتی‌جویانه را بپذیرد، مثلا در ازای پاسخ گفتن به هر کدام از پرسش‌های آژانس تحریم‌ها را تعلیق یا مدت زمان آن را کوتاه کند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: ولی همین رویکرد آشتی‌جویانه روسیه نیز مورد قبول ایالات متحده قرار نگرفته است. هم لاوروف و هم کلینتون هر دو اذعان کرده‌اند که در این زمینه با یکدیگر اختلاف نظر دارند. کلینتون می‌گوید باید همچنان گزینه مذاکره و هم‌زمان فشار ادامه داشته باشد اگر چه تلاش کرد با پیشنهاد روسیه نیز به نوعی با رفتار رغبت و احتیاط برخورد کند. در ایران نیز علاء الدین بروجردی گفته است که این پیشنهاد قابل قبول نیست چرا که پرونده هسته‌ای را به خانه اول باز می‌گرداند و این نمی‌تواند چارچوب درستی باشد چرا که ایران از ابتدا تلاش کرده است که با رفع ابهام برنامه‌های هسته‌ای‌اش را دنبال کند و به همه پرسش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پاسخ روشن دهد. برخی منابع آگاه از تهران می‌گویند که ایران تلاش می‌کند تمامی بازتاب‌ها را در این زمینه به دقت مورد ملاحظه قرار دهد تا در حل و فصل دیپلماتیک پرونده هسته‌ای‌اش خود نیز سهم داشته باشد. اظهارات علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران که گفت ایران از حل و فصل این پرونده از طریق اسلوب‌های مبتکرانه که به همکاری بیشتر میان ایران و آژانس منجر شود، استقبال می‌کند، دلیلی بر این ادعا است.
در ادامه این یادداشت به نگرانی‌ها و پرسش‌هایی که برای ایران در ازای پیشنهاد روسیه وجود دارد، اشاره شده و آمده است: منابع ایرانی که در حال بررسی پیشنهاد روسیه هستند می‌گویند که ابهامات بسیاری نسبت به پیشنهاد روسیه وجود دارد. آنها می‌پرسند که اگر ایران با این پیشنهاد موافقت کرد و حاضر به همکاری شد، مواضع کشورهای غربی در صورتی که در برابر پاسخ‌های ایران قانع نشدند چه خواهد بود؟ آیا روسیه در کنار این کشورها برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران خواهد ایستاد؟ آیا این پروژه عامل مساعدی برای یک‌پارچه شدن جامعه جهانی علیه ایران نخواهد شد؟ غربی‌ها تا کجا پاسخ‌های ایران را برای پرسش‌هایشان کافی می‌دانند؟ اگر آژانس پاسخ‌های ایران را پذیرفت آیا پرسش‌های دیگری از سوی آژانس مطرح نخواهد شد؟ مثلا اگر آژانس 10 سئوال مطرح کرد و ایران برای 9 پرسش آنها پاسخ‌های قانع‌کننده داد، غرب با دهمین پاسخ ایران که نتوانسته سر دهمین پرسش، آن را قانع کند، چگونه برخورد خواهد کرد؟ آیا از این وضعیت بهره‌برداری نخواهد کرد تا مواضع شدیدتری را علیه تهران اتخاذ کند؟ آیا قرار است این پرسش‌ها در قالب مجموعه‌ای باشد تا ایران نتواند آنها را جزء به جزء پاسخ دهد یا قرار است سئوال‌های جزئی باشند و پاسخ‌ها جزء به جزء به آنها داده شود؟
در پایان این یادداشت آمده است: ایران به پیشنهاد روسیه اعتماد ندارد و نمی‌داند که آیا این پیشنهاد با توجه به منافعش تنظیم شده یا این که فقط منافع غرب را مد نظر قرار داده و صرفا بهانه‌ای است برای اعمال تحریم‌های جدیدتر علیه آن؟ از این رو است که برخی از تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که پیشنهاد روسیه همانند پروژه‌های سابق فقط برای جذب ایران و غرب به یکدیگر باشد به ویژه این که ممکن است اصلا توجهی به منافع ایران در آن نشده باشد. از این رو است که ایران می‌گوید که باید خود نیز به کشورهای 1+5 بپیوندد تا فاصله‌های میان دو طرف کوتاه شود و اعتماد‌های میان تهران و آنها افزایش یابد تا راهی برای یافتن خروج از تنگنای موجود اندیشیده شود.
نظر شما :