نیاز اقتصادی رژیم صهیونیستی به ایران

پایگاه خبری تحلیلی میدل‌ایست آن‌لاین، در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: مورخان بر این اعتقادند که درگیری‌های منطقه‌ای در کشورهایی که بیشترین نفوذ را در آن مناطق دارند، به رغم وجود اختلاف‌های شدید و سنگین به معادلاتی خود را پایبند می‌دانند. درگیری ایران با عراق در دهه هشتاد نمونه‌ای روشن برای این ادعا است. دو کشور مهم و قدرتمند نفتی آسیایی وارد جنگی خونین شدند که 8 سال به طول انجامید ولی در نهایت معادلات سیاسی میان آنها ایجاب می‌کرد که یک سری ارتباطات را حفظ کنند. اگر چه در طول آن جنگ هم ایران و هم عراق از تمامی توان نظامی و امنیتی خود علیه هم استفاده می‌کردند تا یکدیگر را شکست دهند.

در ادامه این یادداشت آمده است: ولی گویا این معادله برای اسرائیلی که داعیه تشدید تحریم‌ها علیه ایران را دارد، معنای دیگری می‌دهد. ایران و اسرائیل از نخستین روز انقلاب 1979 ایران تا کنون هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشتند و حتی ایران اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد و آن را رژیم جعلی می‌داند. اسرائیل نیز ایران را نخستین تهدید جدی علیه خود در منطقه جلوه می‌دهد و دائما به امریکا و متحدان اروپایی‌اش فشار می‌آورد که بیش از پیش به ایران فشار بیاورند و قدرت ایران را کنترل کنند. دو طرف کوچکترین ارتباط مستقیمی با یکدیگر ندارند. اما خبری که 26 می 2011 منتشر شد، چنان بمب خبری بود که بهت و حیرت همگان را بر انگیخت. دولت نتانیاهویی که ایران را بزرگترین خطر برای خود می‌داند و پایتخت‌های اروپایی و امریکایی را زیر پا می‌گذارد تا به ایران فشار بیاورند تا هم جلوی توان هسته‌ای‌اش گرفته شود و هم قدرت منطقه‌ای‌اش، چشمان خود را در مقابل فعالیت حداقل 200 شرکت فعال در اسرائیل که با ایران روابط تجاری دارند و حتی در فکر همکاری‌های کلان اقتصادی هستند، بسته است. روزنامه‌های اسرائیلی نوشته‌اند که غالب این شرکت‌ها با وساطت شرکت‌هایی در اردن، قطر، ترکیه و دبی با شرکت‌های ایرانی ارتباط دارند.

در این میان نویسنده این یادداشت به گزارش‌های روزنامه یدیعوت احرونوت اشاره می‌کند و می‌نویسد: برخی از این داد و ستدها به اندازه‌ای گسترده است که مقامات امریکایی می‌گویند مجبور شدند که برخی از آنها از جمله شرکت برادارن افر را در فهرست تحریم‌های خود علیه ایران قرار دهند. نکته جالب دیگر این که یهوشع مانیری، رئیس جمعیت دوستی اسرائیلی عربی بیشترین نقش را در این تعاملات داشته و معتقد است باید با گسترش روابط اقتصادی جانشینی برای عملیات سیاسی ایجاد کرد. وی در این باره می‌گوید: «تحریم‌ها مهم نیست، این درست است که دولت بیشترین فشار را به جامعه غربی می‌آورد که تحریم‌ها را علیه ایران تشدید کنند ولی باید حقیقت را پذیرفت و به جای سیر در آسمان‌ها به روی زمین آمد. ما نیازمند رابطه سری اقتصادی با ایرانیم و باید این روابط به هر قیمتی شده ادامه داشته باشند. حجم مبادلات تجاری در این زمینه صدها میلیون دلار در سال است.» افشای تامین سوخت برخی ناوهای شرکت‌های صهیونیستی از پایگاه‌های نفتی ایرانی از دیگر موارد افشا شده این دست ارتباطات است.

در ادامه این یادداشت آمده است: وابستگی اقتصادی اسرائیل به ایران در برخی موارد بسیار عجیب‌تر هم می‌شود. روزنامه هاآرتص در راستای افشاگری علیه دولت نتانیاهو گزارش داده است که شرکت برق و مقامات فرودگاه‌های اسرائیل با واسطه یک شرکت دانمارکی و آلمانی صدها میلیون دلار تجهیزات برق خریداری کرده‌اند که این شرکت‌های واسطه با ایران در تماس دائم بوده و برخی از تجهیزات مورد نیاز اسرائیل را از ایران تهیه می‌کرده‌اند. دفتر نخست‌وزیری اسرائیل می‌گوید رسیدگی به این فعالیت‌ها جزء مسئولیت‌هایش نیست و مرتبط با وزارت دارایی است.

میدل‌ایست آن‌لاین همچنین به تلاش‌های اسرائیلی‌ها برای پایان دادن به این غائله حتی با توسل به کشتن افراد اشاره می‌کند و می‌نویسد: در بحبوحه همین جنجال‌ها بود که روز 3 ژوئن خبر کشف جسد مرده سامی افر، بازرگان اسرائیلی و مالک شرکت برادارن افر که 89 سال سن داشت در خانه‌اش در تلاویو منتشر شد.