وقتی مقتدا صدر تن امریکاییها را میلرزاند
دیپلماسی ایرانی: او برگشته است. هر وقت که ناسیونالیست شیعی افراطی مقتدی صدر حرف از آغاز مجدد فعالیتهای گروه شبهنظامیاش میزند، ایالات متحده مانند بادی که درختی را تکان میدهد، به لرزه میافتد، به خصوص هنگامی که رسانههای جمعی سخنرانی این شیعه جوان رادیکال و دوست نزدیک ایران را پخش میکنند.
رژیم صدام حسین 8 سال پیش در روز شنبهای مثل شنبه گذشته سرنگون شد، از آن روز تا کنون شیعههای صدری و بیشتر سنیها روز 9 آوریل را مانند یک روز ملی گرامی میدارند و علیه اشغال عراق توسط واشنگتن دست به تظاهرات میزنند.
در طول یک دهه گذشته جامعه عربی عراق همواره زیر سایه پرواز ممنوع بوده و هر مرتبه نیز جامعه و ساختارهای نظامی آنها مورد هجوم شدید نیروهای پنتاگون قرار میگرفتند (نئوجمهوریخواهان واشنگتن رویای بازسازی آنها را بر اساس یک منفعت خاص در سر میپروراندند.)
اینجا بود که صدریها یک هدیه خوب برای آنها آوردند، آنها گفتند بهتر است که شما همان طور که توافق شده سرزمین ما را تا پایان 2011 ترک کنید، در غیر این صورت اگر بنا باشد پنتاگون فکری برای بازگشت مجدد به عراق در ذهن بپرواند ما نیز جیش المهدی را بر اساس تاکتیک "بیداری خشم" فعال خواهیم کرد.
پیام مقتدا صدر را صلاح العبیدی سخنگوی او در جمع میلیونها نفر از طرفدارانش در شهر بغداد خواند. مقتدا صدر برای ادامه تحصیل در شهر مقدس قم به سر میبرد. کسانی که پیام مقتدا را گوش میکردند از سراسر عراق از جنوب گرفته تا شهر دیالی در شمال شرق عراق به بغداد آمده بودند. البته جمعیت کمتر از حد انتظار بود چرا که نیروهای امنیتی خیابانها و پلهایی را که به محل تجمع منتهی میشد و در نزدیکی پایگاه نظامی امریکاییها بود، بسته بودند.
این پیام تنها یک روز پس از سفر رابرت گیتس، وزیر دفاع و سکاندار پنتاگون به شمال عراق صادر شد. زمانی که وی از نوری مالکی خواست که اجازه دهد عراق در آینده همچنان تحت اشغال نیروهای امریکایی باقی بماند. این در حالی است که ایالات متحده اعلام کرده است که برای حفاظت از جان نزدیک به یک هزار کارمند خود در بزرگترین سفارت خود در جهان شماری از نیروهای نظامی خود را در عراق نگه خواهد داشت.
مقتدا صدر همچنین گفت: «اولین کاری که خواهیم کرد احیای فعالیتها و تحرکات جیش المهدی در اولین فرصت پس از تاسیس آن است. دومین کارمان نیز این خواهد بود که در سایه مبارزه با اشغالگری فعالیتهای مسالمتآمیز و مردمیمان را ادامه میدهیم.» این بدان معنا است که اگر امریکا بخواهد در عراق بماند، مقتدا به میدان التحریر در بغداد باز خواهد گشت البته این بار با نیروهای شبهنظامی و چه بسا از منطقه سبز نیز عبور کند و کشتار تازهای راه بیندازد. سال 2011 سال بسیار مهمی برای اعراب و کسانی که خواهان خروج نیروهای امریکایی از کشورشان هستند، خواهد بود.
هر کس که سیاستهای واشنگتن را طی یک سال گذشته تعقیب کرده باشد به خوبی درک میکند که ایالات متحده توافقنامه امنیتی را با عراق برای این امضا کرد که زمینههای سرمایهگذاری بانکهای وال استریت در عراق مهیا شود.
توافقنامه امنیتی میان جورج دبلیو بوش، رئیس جمهوری سابق ایالات متحده در نوامبر 2008 امضا شد. بر اساس سند امضا شده نیروهای نظامی امریکا به همراه کارکنان غیر نظامیشان باید تا نیمه شب 31 دسامبر 2011 خاک عراق را ترک کنند. اگر ایالات متحده به این توافقنامه توجه نکند آن گاه این کشور به طور تکنیکی وارد جنگ با عراق خواهد شد و سربازان امریکایی نیز حمایت کنگره امریکا را از دست خواهند داد.
البته تبصرهای در این توافقنامه قید شده که مورد امضای دو طرف از جمله دولت نوری مالکی نیز هست و آن این که اگر تحت هر شرایطی دولت عراق تصور کند که باید نیروهای امریکایی در عراق بمانند حتی در دوران باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا، نیروهای امریکایی به اشغال خود در عراق ادامه خواهند داد. اما برای چنین کاری مالکی نیازمند حمایت صدریها که بخشی از دولتی او را تشکیل میدهند، است.
از این رو پیام مقتدا صدر در حقیقت هشدار محکمی به مالکی است، این هشدار نه فقط برای 47 هزار نیروی نظامی که در عراق حضور دارند بلکه تمامی جنبه های نظامی امپراتوری نظامی امریکا را در بر میگیرد. (یعنی تا آخرین سرباز امریکایی که نزدیکی پایگاه کرکوک، ذیقار و الاسد در الانبار مستقرند.)
البته جای تعجب نیست اگر اوباما و پنتاگون زنگ خطری را احساس نکنند. جو بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا پس از آن که عراق را ترک کرد مالکی را تحت فشار قرار داد تا اجازه دهد نیروهای امریکایی در عراق بمانند. در حال حاضر نمایندگان پارلمان عراق از این نگرانند که فشارها تا آنجا افزایش یابد که کار به پارلمان بکشد. و همان طور که محمد سلمان، یکی از نمایندگان سنی پارلمان (بیشتر سنیها پانعربیسم هستند و روحیات ملیگرایانه بالایی دارند و خواهان خروج امریکا از عراقند) صحبت از رفراندوم برای به رای گذاشتن حضور نیروهای امریکایی در عراق کرد.
پیش از این صحبت از به رای گذاشتن توافقنامه امنیتی شده بود ولی هیچ گاه چنین اتفاقی نیفتاد. تنها کسانی که خواستار حضور امریکاییها در عراقند کردها هستند که میترسند از سوی عربهای عراقی تحت فشار شدید قرار بگیرند.
حقیقت این است که واشنگتن نگران این است که خروج نیروهای امریکایی از عراق در برابر ورود نیروهای عربستانی به بحرین که برای سرکوب انقلاب مردمی این کشور به آن لشکر کشیدند، موازنه شیعه و سنی را که سراسر خلیج فارس را در اختیار دارند به هم بریزد. به خصوص این که شیعیان خشمگین خلیج فارس که در امتداد شیعیان عراق محسوب میشوند و این نگرانی وجود دارد که تحت تاثیر مستقیم ایران قرار بگیرند. روابط مالکی با ایران بسیار نزدیک است ولی این بدان معنا نیست که خروج نیروهای امریکایی از بغداد باعث شود که تهران در عراق نیرو پیاده کند.
شیعیان به طور کلی مورد تهدید جانی وهابیان عربستان و امارات متحده عربی که هسته اصلی فعالیت افراطیون سنی محسوب میشوند و بین سالهای 2005 تا 2007 عراق را تا جنگ داخلی نیز پیش بردند، قرار دارند. بسیاری از امریکاییها و حتی واشنگتن از آینده ناوگان پنجم نیروهای امریکایی در بحرین نگرانند. البته از نگاه بازیگران قدرت در عربستاناین ناوگان به هر جای دیگری میتواند منتقل شود، به خصوص این که قطر یا امارات متحده عربی بیش از همه خوشحال میشوند که میزبان ناوگان پنجم امریکا باشند.
به هر حال همه عراقیها چه شیعیان و چه سنیها منتظرند ببیند که ایالات متحده تا پایان 31 دسامبر چه تصمیمی خواهد گرفت. در اتفاقای نامیمون عراق خواستار ناوگان هوایی امنیتی شده است (این ناوگان را میخواهد علیه چه کسی یا کدام کشور استفاده کند؟) نامیمون چرا که ایالات متحده میتواند در توافقنامهای، امنیت هوایی عراق را از طریق قطر تامین کند. رفتارهای دولت مالکی چندان امیدوارکننده نیست، او توافقنامه امنیتی را فراموش کرده است. 31 دسامبر میتواند بخش پایانی تراژیک امپراطوری نظامی امریکا در عراق باشد.
منبع: آسیا تایمز
نظر شما :