هوشمندی دیپلماتیک ایران

این اقدام نوعی هوشمندی دیپلماتیک است و تلاش‌های تهران حاوی این پیام برای غرب است که کشور در بحث خلع سلاح جهانی جدی و آماده مذاکره است.

در همین راستا پس از رایزنی‌های هیات ایرانی در نیویورک وزیر امور خارجه در ترکیه اعلام کرد که ایران برای مذاکره با اعضای 1+5 در ترکیه آمادگی دارد.

این تلاش‌ها در عرف دیپلماتیک به معنای ارسال پیام‌های دیپلماتیک تلقی می‌شود اما فارغ از این پیام‌ها باید دید که در عرصه عمل چه رخدادهایی پیش خواهد آمد.

خواسته ایران این است در جهت ایجاد وضعیت مطلوب جهانی ماده شش پیمان ان پی تی که هم اکنون الزام آور نیست، جنبه الزام آور پیدا کند. در همین راستا همان طور که آقای احمدی نژاد در سازمان ملل پیشنهاد کردند، پیمان ان پی تی باید به دی ان پی تی تغییر نام دهد چراکه در پیمان فعلی فقط موضوع عدم اشاعه الزام آور است در حالی که در عین حال مساله خلع سلاح نیز باید الزام آور شود.

پیشنهاد ایران این است که در راستای الزام آور شدن موضوع خلع سلاح در ان پی تی باید سازمان مستقلی تشکیل شود که در آن اعضای عدم تعهد نیز حضور داشته باشند، همچنین محدوده زمانی مشخصی برای خلع سلاح جهانی تعیین شود چراکه کشورهای هسته‌ای عضو ان پی تی تاکنون همواره اعلام کرده‌اند که در راستای خلع سلاح گام بر می‌دارند اما مشخص نیست که این تلاش‌ها چه زمانی به نتیجه برسد.

در عالم سیاست بسیاری از اقدامات و تصمیمات از ایده آغاز می‌شود؛ ایده ایران ممکن است در عمل به شکل مطلوب و مطابق با پیشنهادات ارائه شده عملی نشود اما در هر حال طرح موضوعی است که شکل منسجم دارد.

پیشنهاد خلع سلاح پیشتر نیز مطرح شده بود اما ایران در چارچوب چند پیشنهاد مشخص، جامع و عینی موضوع خلع سلاح را مطرح ساخت و در نهایت به نتایجی ختم خواهد شد.

عملی شده کلیه پیشنهادات ایران در زمینه خلع سلاح به شکل مورد نظر تهران در اولویت سیاست خارجی کشور نیست بلکه اهمیت دارد که این موضوع در سطح افکار عمومی جهانی مطرح شود. در نهایت ممکن است که نام پیمان ان پی تی تغییر نکند اما احتمال دارد که تغییراتی در ماده شش این پیمان صورت گیرد.