دیگر زمان بازی به پایان رسیده!
نویسنده خبر:
محمود شوری
گفتاری از دکتر محمود شوری، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل روسیه براى ديپلماسى ايرانى
وزیر امور خارجه روسیه راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر در سال 2010 را تایید کرد. بر اساس گزارش خبرگزاری نووستی سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز سه‌شنبهتایید کرد که اولین نیروهای اتمی ایران که توسط کارشناسان روسی در بوشهر احداثمی‌شود، سال 2010 راه اندازی خواهد شد.
آیا این بار تعهد روس‌ها واقعی است؟
گفتاری از دکتر محمود شوری، کارشناس و تحلیل‌گر مسائل روسیه در مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام:
روس‌ها از حدود یک سال قبل با جدیت متعهد شدند که نیروگاه بوشهر را ظرف یک سال به اتمام برسانند. در همین راستا سفیر روسیه در تهران نیز مکرر تاکید کرد که این بار تعهد مسکو با دفعات قبل متفاوت است. البته روس‌ها تاخیر در تکمیل نیروگاه بوشهر را بیشتر متوجه ایران می‌کردند.
به نظر می‌رسد که با توجه به اتمام مراحل اجرایی احداث نیروگاه بوشهر و باقی ماندن مرحله راه اندازی و قرار دادن سوخت در این نیروگاه، وضعیت به شکلی است که روس‌ها نمی‌توانند بیش از این بازی چند سال طول کشده شده نیروگاه بوشهر را ادامه دهند.
در واقع تا یک زمانی برای روس‌ها بازی بر سر نیروگاه بوشهر امکان پذیر بود اما اکنون روس‌ها نیز می‌دانند که ادامه این بازی نه به نفع خودشان است و نه به نفع روابطشان با ایران.
چنین به نظر می‌رسد که این بار بحث راه اندازی نیروگاه بوشهر در سالجاری میلادی با دفعات قبل متفاوت است و آغاز به کار این نیروگاه را در آینده نزدیک شاهد خواهیم بود.
امتیاز گیری از ایران یا غرب؟
معتقدم که در راه اندازی نیروگاه بوشهر روس‌ها امتیازگیری از تهران را مد نظر نداشتند؛ میزان زیادی از عوامل تاخیر به مشکلات فنی روس‌ها بازمی گشت و بخش دیگری از این تاخیرها نیز ناشی از مسائل مالی بود. در این ارتباط نوع تعامل روس‌ها با امریکاییان نیز موثر بود چراکه روس‌ها تلاش داشتند از این طریق به شکلی با امریکاییان بازی کنند.
اکنون مرحله این نسیت که امریکاییان چندان خریدار طرفندهای روس‌ها بر سر نیروگاه بوشهر باشند، از این حیث بحث نیروگاه بوشهر بحثی تمام شده است.
برگ‌های بازی دیگر...
اما در مورد این که روس‌ها چه برگ‌های بازی پس از راه اندازی نیروگاه بوشهر در مورد ایران به کار گیرند باید گفت که بی تردید برای روس‌ها موضوع همکاری‌های تسلیحاتی همچنان قابل طرح است. در واقع همکاری‌های تسلحاتی می‌تواند ابزاری برای ادامه چانه زنی امریکا و روسیه بر سر ایران باشد.
در واقع نوع تعامل ایران و روسیه در بعد مسائل نظامی همچنان این قابلیت را دارد که روس‌ها بتوانند بر سر آن با امریکاییان از یک سو و ایرانیان از سوی دیگر وارد چالش و چانه زنی شوند.
در عین حال نباید فراموش کرد که روسیه همچنان یکی از اعضای دائم شورای امنیت و دارای حق وتو است و می‌تواند از این ابزار در بحث تحریم‌ها علیه ایران بهره گرفته و به این ترتیب هم از ایران و هم از امریکا برای ارتقای جایگاه و تامین منافع خود امتیازگیری کند.
در بحث هسته‌ای مسئولین ایرانی از مدت‌ها قبل اعلام کردند که حاضر به همکاری با روسیه در ابعاد گسترده‌تر هستند، در حالی است که به نظر می‌رسد روس‌ها در این شرایط چندان مایل به ورود در این فرایند نیستند.
نظر شما :